Coś
John W. Campbell

Chociaż Coś zdecydowanie wpasowuje się w moje gusta czytelnicze, to nie czuję się całkowicie usatysfakcjonowana tą lekturą. Dla mnie była ona zdecydowanie za krótka, co nie pozwoliło mi się mocniej zagłębić w tę historię, a naprawdę bym chciała. Odczuwam to jedynie jako zarys czegoś większego, coś z ogromnym potencjałem, co można by rozwinąć w naprawdę porządnym kierunku.

Cała recenzja: bookeaterreality.pl

Bardzo dobra mini powieść. Choć zastanawiam się czy film Carpentera nie wpłynął na lekturę, bo przed oczami miałem sceny z horroru mistrza (wyczytałem w posłowiu, że zupełnie nie docenianego). Świetnie napisany tekst - genialny horror sf, który był rzeczywiście gotowym materiałem do świetnego, kultowego i jedynego w swoim rodzaju filmie, gdzie kiepskie dziś efekty specjalne wcale nie rażą, a klimat - jak zawsze u Carpentera - doskonały.

Kupując ,,Coś" a właściwie coś co po nie przyjętym opowiadaniu dostało nazwę ,,Frozen Hell" Dostałem to co wiedziałem, że dostanę, czyli oryginalne nie skrócone opowiadanie Campbella wraz z zarysem pracy nad opowiadaniem i historii odkrycia oryginału, dlatego czuję się usatysfakcjonowany. Opowiadanie jest takie jakie powinno być, patrząc z perspektywy lat i miejsca w jakim było pisane. Faktycznie forma jest krótka, i nie wyczerpuje historii w niej opowiedzianej, ale mimo to jest bardzo treściwa i wciągająca.

"To coś przybyło spod innego słońca, z odległej galaktyki. Ze świata bardziej błękitnego słońca."

Pamiętam, jakie ogromne wrażenie zrobił na mnie film "Coś", z tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego drugiego roku, w reżyserii Johna Carpentera, o eliminowaniu naukowców pracujących na odciętej od świata bazie badawczej na Antarktydzie. Całkowita izolacja, osobliwe okoliczności, makabryczne obrazy, psychologiczne manipulacje. Już wtedy wiedziałam, że takie klimaty sprawiają mi mnóstwo frajdy. Teraz miałam okazję zapoznać się z książką, uwzględniającą szerszy niż pierwotnie wydane opowiadanie, kontekst twórczości Johna W. Campbella. I to było wielkie coś, dosłownie i w przenośni.

Przypadkowo odkryty, w piekielnych zmarzlinach kontynentu położonego najbardziej na południe Ziemi, statek kosmiczny z obcym przybyszem wyzwala przerażający scenariusz, od którego tak naprawdę nie ma ucieczki. Przedstawiciel rasy znacznie starszej niż ludzka, fatum ciążące nad naukowcami, ekstremalnie niebezpieczne okoliczności, niszczycielska potęga narastającego strachu. Ciężko walczyć z czymś, co wymyka się definicji, przerasta inteligencją, sprawia, że niemożliwe staje się możliwym. Autor fantastycznie drażni wyobraźnię czytelnika, sprawia, że wnikamy w historię z porywającą energią, zasłaniamy oczy, ale i tak podglądamy bieg słów. Jestem zaskoczona atrakcyjnie odmalowanym tłem, oszczędnie, ale przekonująco, zgrabnym przechodzeniem między scenami, rewelacyjnie skonstruowanymi dialogami, przekonującymi i barwnymi. Mam wrażenie, że opowieść jeszcze długo nie zestarzeje się. Znalazła mnóstwo naśladowców, ale to pierwowzór ma charakterystyczny rys i pazur, tego podrobić się nie da.

bookendorfina.pl

„Coś” Johna W. Campbella to jedno z najpopularniejszych opowiadań w historii gatunku science fiction. Najnowsze wydanie zawiera rozszerzoną wersję opowiadania pt. „Piekielny lód” odnalezioną dopiero w 2017 roku. Ale to nie wszystko co tu znajdziemy. Mamy również bogatą przedmowę, obszerne wprowadzenie i posłowie, a także kilka pierwszych rozdziałów kontynuacji historii! Dodatkowo główny trzon książki opatrzony jest przerażającymi ilustracjami Macieja Kamudy.
Muszę przyznać, że mimo iż nie jestem fanką sf, to dobrze się bawiłam przy tej lekturze. Historia jest wciągająca i dosyć straszna. Bardzo podobały mi się dialogi – były dynamiczne i napisane z humorem. Bohaterowie też są świetni i zapadający w pamięć.

Co do zamieszczonej w książce kontynuacji historii to zaczyna się obiecująco – w czasach aktualnych odkryty zostaje drugi dziwny statek. O ile historia rozwinie się w innym kierunku niż oryginał, to faktycznie może być bardzo ciekawie.

Piękne wydanie, śliczna okładka i przerażające ilustracje tego coś...znalezione przez grupę badaczy na Antarktydzie. Z początku pewni, że pradawne potworne coś tyle lat będące w wiecznej zmarzlinie nie ma prawa żyć...a jednak...żyje i potrafi przyjąć postać jakąkolwiek sobie zapragnie...w końcu dochodzi do sytuacji, że każdy każdego podejrzewa, że już jest obcym...Ma niesamowity klimat i do tego sprawia niezłe klaustrofobiczne wrażenie!