Czterej pancerni i pisarz

Kiedyś to bywało. Wychodził człowiek po szkole na dwór - zawsze ktoś wołał już pod blokiem, szukał odpowieni kijek na karabin, szedł na plac zabaw, na którym dwie drabinki służyły za czołg i bawił się w „Czterech pancernych”. Moje pokolenie pamięta. Rządził ten, kto przyszedł z psem, bo i on miał do odegrania rolę - na tych kilka godzin zabawy stawał się Szarikiem.

Serial oglądaliśmy i my i rodzice i dziadkowie, łączył pokolenia. Może byłoby inaczej, gdybyśmy mieli wybór? Nieskończoną ilość telewizyjnych kanałów, z których pewnie niejeden nadawałby atrakcyjniejsze formy rozrywki? Jednak tak nie było. I tak pewnie na każdym polskim podwórku, w dziecięcej wyobraźni rodził się nowy scenariusz na przygody „Rudego”.

Nigdy nie zastanawiałam się nad tym, kto powołał do życia Janka Kosa, Gustlika, Marusię. Dopiero wydana przez @wydawnictwolira książka Jarosława Molendy „Czterej pancerni i pisarz” skierowała mą uwagę ku postaci Janusza Przymanowskiego.

Autor przedstawia nam wojenne doświadczenia pisarza, jak i późniejszą karierę, w której nawet niewiele brakowało aby został drugim sekretarzem na placówce dyplomatycznej w Chinach. Postać Przymanowskiego jaka wyłania się nam z tej biografii jest niejednolita i skomplikowana. Sama już starciłam w końcu obraz sytuacji jak mam odbierać twórcę "Czterech pqncernych": czy jako zaangażowanego komunistę, karierowicza, czy też człowieka poszukującego wolności, idei?

Najbardziej interesowały mnie jednak kulisy powstania serialu i ta pozycja dostarczyła mi na ten temat wielu ciekawych informacji. Liczne fotografie i archiwalne materiały umiliły odbiór biografii.
Jednak sądzę, że książka ta zadowoli czytelników świadomych kontekstów historycznych, ówczesnych realiów, a młodszego odbiorcę może nieco przytłoczyć. U mnie na wielki plus zagrały właśnie emocje jakie wzbudzał serial, który towarzyszył mi w dzieciństwie.

Kiedy w telewizji leciał serial Czterej pancerni i pies pustoszały ulice i podwórka. Ludzie z zapartym tchem śledzili przygody tytułowych pancernych, psa Szarika oraz Marusi. Jak grzyby po deszczy powstawały kolejne Kluby Pancernych. I dzisiaj serial, który powstał wiele lat temu ma swoich zagorzałych sympatyków. Sama książka, chociaż można jej wiele zarzucić to również fenomen. Najwidoczniej autorowi udało się stworzyć bohaterów, którzy trafili w gust społeczeństwa. A Janusz Przymanowski? Kim był? Z pewnością postacią niejednoznaczną. Pełną sprzeczności. Janusz Przymanowski autor książki Czterej Pancerni i pies oraz scenarzysta serialu o takim samym tytule miał wiele twarzy. Autor niniejszej książki stara się odkryć każdą z nich.
Czterej pancerni i pies to serial bardzo dobrze mi znany. Oglądał go mój dziadek. Ogląda go mój tata. I ja go lubię oglądać. Owszem, jestem świadoma propagandy, którą nachalnie promuje, ale mam do niego prawdziwy sentyment. Natomiast książka... O istnieniu książki dowiedziałam się w trakcie studiów kiedy zbierałam materiały do pracy semestralnej na temat propagandy przyjaźni polsko-radzieckiej w serialach z czasów PRL-u. Jej autor? Jego biografia mnie wtedy nieszczególnie interesowała, więc poznałam ją dopiero dzięki niniejszej pozycji książkowej. Pozycja książkowej, która pozwoliła mi dowiedzieć się czegoś nowego... Uzupełnić luki w wiedzy na temat historii społecznej ostatniego wieku... Lepiej zrozumieć fenomen tamtych czasów i zyskać nowe tematy do rodzinnych rozmów. Czterej pancerni i pisarz to książka dość obszerna, ale warto ją poznać. Może nie zapałamy sympatią do osoby autorka Czterech pancernych i psa, ale pozwoli nam lepiej rozumieć polską kinematografię. Pozwoli dowiedzieć się kilku ciekawostek na temat serialu, który przed laty bił rekordy popularności i aktorów, którzy w nim zagrali. Wszak czy tego chcemy czy nie, serial i książka Czterech pancerni i pies to cześć naszej historii... Owszem zakłamywały rzeczywistość, ale miały mniejszy bądź większy wpływ na rzesze Polek i Polaków...