Dobra zła dziewczyna

Odnoszę wrażenie, że najwięcej stereotypów dotyczy relacji i stosunków międzyludzkich: rudy to fałszywy, ładna osoba jest pusta i głupia, kierownicze stanowiska są tylko dla mężczyzn, kobiety muszą być matkami, a dzieci mają obowiązek odczuwać silne więzi w stosunku do swoich rodziców. Nic bardziej mylnego. Uczucia to sfera, nad którą nie można zapanować, serce trudno przymusić do czegokolwiek, a stosunek do bliskich prawie zawsze bywa wielokrotnie złożony. Można przecież kochać i jednocześnie nie lubić. Idealnie oddaje to Alice Feeney w swoim najnowszym thrillerze.
Dzień Matki nie dla wszystkich kobiet jest szczęśliwy i nie dla każdej jest powodem do dumy. Macierzyństwo ma przecież przeróżne oblicza: może być zarówno najwspanialszym darem, jak i największym przekleństwem. Niektóre kobiety wręcz urodziły się do bycia matkami, inne nie mają za grosz instynktu. Do której grupy należą bohaterki „Dobrej złej dziewczyny”?

Edith zostaje umieszczona w Domu Seniora przez Clio, która nie wyobraża sobie, by po tym wszystkim, co matka złego jej zrobiła, mieszkać z nią pod jednym dachem i się nią opiekować. Tajemniczej młodej dziewczynie o dziwacznym imieniu Patience żal jest staruszki i robi wszystko, by ta w domu opieki czuła się komfortowo, ale nie czyni tego całkowicie bezinteresownie. Clio z wielką niechęcią odwiedza matkę i nie potrafi poradzić sobie z traumami, mimo iż jest terapeutką i zarabia na pomaganiu innym. Jest i Frankie, więzienna bibliotekarka, która obsesyjnie musi wszystko przeliczać, aby czuć się w miarę pewnie, i która zrobi wszystko, by znaleźć i odzyskać córkę, która ponad rok wcześniej uciekła z domu. Czy oprócz tego, że kobiety są podejrzane o zamordowanie nielubianej kierowniczki Domu Seniora, coś jeszcze je łączy? Czy wszystkie kłamstwa wyjdą na jaw? Jeśli tak, to która z nich będzie gotowa, by zmierzyć się z prawdą?

„Ludzką naturą jest trwonienie miłości i kumulowanie nienawiści”.

Zagmatwana. To pierwsza myśl, która nasuwa mi się po zakończeniu lektury „Dobrej złej dziewczyny”. Byłam zaskoczona, że książka Alice Feeney nie wciągnęła mnie od pierwszej strony. Nawet momentami czułam rozdrażnienie, bo gubiłam się w powiązaniach między bohaterami. Każdy rozdział kończył się zdaniem, które ostro mieszało mi w głowie i burzyło moje wcześniejsze przypuszczenia. Przypominało to zabawę w kotka i myszkę. Po kilku rozdziałach wszystko jednak wróciło na dawne tory, bo co Alice to Alice, nadal jest moją ulubioną autorką i wciąż nie czuję zawodu, czytając stworzone przez nią historie. I tutaj w pewnym momencie wszystko zaczęło się składać w zgrabną, ale niezwykle pokręconą całość. W jej twórczości cenię sobie, że thrillery są tak różnorodne, nieoczywiste i dotykają wielu tematów i sfer życia – od relacji małżeńskich poprzez siostrzane więzi czy skomplikowane, pełne bólu i goryczy kontakty matka–córka, tak jak w tym przypadku. Udowadnia ona, że nigdy nic nie jest tylko czarne lub białe i że wina nigdy nie leży tylko po jednej ze stron. Czasem dobrzy ludzie są zmuszeni do złych uczynków. „Dobra zła dziewczyna” jest nieprzewidywalna i wymyka się wszelkim schematom. Dziwię się i jednocześnie podziwiam, że autorka nie zapętliła się w uknutej przez siebie intrydze, ale zakończyła z polotem i – co ważne – z sensem. To było czytanie bez trzymanki!

„Czasami wszyscy musimy stać się mniejszymi wersjami samych siebie, aby dopasować się do historii, którą pisze dla nas życie”.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Dobra książka może być światłem w ciemności.
Dobra książka może leczyć samotność, zmieniać umysły, a nawet świat.
Dobra książka to nic innego jak magia."
Czy taką dobrą książką jest właśnie "Dobra zła dziewczyna" Alice Feeney?
Autorka potrafi skonstruować zawiłą fabułę, która fascynuje a jednocześnie dezorientuje czytelnika. Nie inaczej jest w przypadku wspomnianego tytułu, który od samej zapowiedzi zaintrygował mnie i nie mogłam go sobie odpuścić.
Thriller psychologiczny ma to do siebie, że gra na emocjach czytelnika, wyczuwalne napięcie aż prosi się o genialne plot twisty i co tu więcej mówić, ukazuje ludzkie tragedie. "Dobra zła dziewczyna" mówi o relacjach międzyludzkich, kładąc nacisk na jedną z najważniejszych - matki z córką. Historia ta jest wielowymiarowa i jednocześnie jej tematyka dotyczy bardzo wrażliwych sfer życiowych. Jesteśmy świadkami zawodów, niespełnionych oczekiwań, różnych wymiarów miłości, tajemnic i przeszłości, która jest ciągle żywa wśród bohaterów książki.
Porusza również temat dobrych i złych decyzji. Zmusza do zastanowienia nad kwestią, czy złe uczynki można usprawiedliwić? Czy człowiek, robiąc coś złego w dobrej wierze, nadal jest dobry?
Feeney od początku lektury sieje spustoszenie w głowie czytelnika. Ma się poczucie dezorientacji w gęstej mgle i dopiero przy dalszych rozdziałach zaczyna się przejaśniać. Przyznaję, że niełatwo było odnaleźć się wśród czterech bohaterek, których historie poznajemy z ich perspektyw, ale na szczęście wraz z postępem czytania satysfakcja z lektury rosła.
Odniosłam wrażenie, że pewne momenty były przekoloryzowane, jednak nie wpłynęło to na ocenę książki. "Dobra zła dziewczyna" to kolejna książka autorki, która wciąga od pierwszych stron i finalnie czerpie się czystą przyjemność z lektury. Polecam !

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Alice Feeney, znana z tworzenia psychologicznych thrillerów pełnych napięcia i nieoczywistych zwrotów akcji, w książce "Dobra zła dziewczyna" po raz kolejny udowadnia, że jest mistrzynią gatunku. Powieść wciąga od pierwszych stron, serwując czytelnikowi misternie utkaną historię, w której nic nie jest takim, jakim się wydaje.
Fabuła opowiada o dwóch kobietach. Starszej kobiecie zamkniętej w domu opieki i młodej dziewczynie, która ma własne powody, by trafić właśnie tam. Narracja prowadzona jest z kilku perspektyw, co pozwala lepiej poznać bohaterów, ale też skutecznie myli tropy. Alice  Feeney mistrzowsko operuje retrospekcjami i niedopowiedzeniami, stopniowo odsłaniając prawdę o wydarzeniach sprzed lat, które wciąż rzucają cień na teraźniejszość. Na szczególną uwagę zasługuje styl autorki, który jest zwięzły, sugestywny, z charakterystycznym czarnym humorem. Styl autorki jest precyzyjny i hipnotyzujący. Każdy rozdział kończy się w momencie, które każe przewracać strony coraz szybciej. Dzięki oszczędnym, ale celnym opisom oraz dialogom pełnym napięcia, czytelnik zostaje wciągnięty w świat, gdzie żadne słowo nie jest przypadkowe, a każdy szczegół może okazać się kluczowy. Alice  Feeney nie boi się eksperymentować z narracją, prowadząc grę na wielu poziomach, co sprawia, że do ostatniej strony trudno uwierzyć w oczywistości. 
Autorka potrafi stworzyć atmosferę niepokoju, jednocześnie budując emocjonalną więź z bohaterami, nawet jeśli nie zawsze są oni sympatyczni. Choć momentami konstrukcja fabularna może wydawać się nieco zagmatwana, to jednak wszystko zmierza do satysfakcjonującego, zaskakującego zakończenia. "Dobra zła dziewczyna" to książka o zemście, tajemnicach i drugich szansach.
To lektura, która trzyma w napięciu aż do ostatniej strony. Thriller, który pochłania bez reszty! Tajemnice, kłamstwa i zemsta przeplatają się w historii dwóch kobiet, których losy niespodziewanie się splatają. Alice Feeney mistrzowsko manipuluje narracją – nic tu nie jest oczywiste, a zakończenie naprawdę zaskakuje. Alice Feeney powraca z kolejną elektryzującą powieścią, która udowadnia, że mistrzyni psychologicznego thrillera nie ma zamiaru zwalniać tempa. „Dobra zła dziewczyna” to historia, w której pozornie odległe życiorysy splatają się w sposób, który zostawia czytelnika w ciągłym napięciu. Autorka po raz kolejny gra na emocjach, serwując mroczny klimat, zawiłe relacje i niespodziewane zwroty akcji.  Polecam tę książkę miłośnikom thrillersów psychologicznych z domieszką domestic noir. Jeśli cenicie sobie historie, gdzie nic nie jest czarno-białe, a każda postać skrywa mroczny sekret  to ta powieść Was nie rozczaruje. Alice Feeney po raz kolejny udowadnia, że w świecie literatury grozy i niepewności króluje bezdyskusyjnie. Przygotujcie się na noc bez snu! Idealna lektura na jeden długi wieczór!

Ocena: 8/10 ⭐️

Dla fanów: Gillian Flynn, B.A. Paris, Ruth Ware

BRUNETTE BOOKS

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

 ,,Dobra zła dziewczyna" to książka zabierająca czytelnika w głąb sekretów i tajemnic..
Od pierwszych stron autorka serwuje czytelnikom misternie splecioną historię w której kolejno poznajemy czterech kobiety. Każda z nich opowiada historię ze swojej perspektywy, tak więc poznajemy ich tajemnice, problemy, to co je napędza i prowadzi w miejsca w których obecnie się znajdują.

Edith, osiemdziesięciolatka umieszczona przez córkę w domu opieki, starsza pani tylko na pozór wyalienowana i bezradna staruszka. Rozmawia wyłącznie z nową młodziutką opiekunką Patience, jednak jak się okazuje dziewczyna nie jest tym za kogo się podaje...
 Życie staruszki jest stopniowo odsłaniane podczas retrospekcji i prowadzi do głównego wątku,.

Cloe to jej córka z własnymi demonami, obie kobiety ukrywają więcej niż mówią i to właśnie ich relacja jest głównym wątkiem, jednak im bliżej końca tym pojawia się więcej pytań niż odpowiedzi.

Czwartą bohaterką jest Frankie mieszkająca na barce, która również skrywa wiele tajemnic.. co te łączy te wszystkie kobiety ? I jak to się ma do zaginięcia dziecka z pierwszych stron.

Autorka celowo igra postaciami i przeskokami w czasie, dlatego przez dużą część książki czynnik nie jest pewien kto mówi prawdę, a kto gra.

Z tą książką miałam problem z jednej strony cała historia była dobrze przemyślana i było napięcie jednak trochę przytaczały mnie przemyślenia bohaterek i opisy, wyciągało to akcję odrobinę ją spłaszczając, natomiast być może to domena thillerów psychologicznych - bardzo dokładne poznanie bohaterów.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

#dobrazładziewczyna to kolejna książka autorki, która mnie zaskoczyła. Historia matek i córek, opowieść o drodze pełnej zakrętów.

 

Co zdarzyło się w życiu Clio? Dlaczego tak wygląda jej relacja z matką? Te i dużo więcej pytań przychodzą do głowy w czasie lektury.

Od pierwszej przeczytanej książki spod pióra #alicefeeney mam świadomość, że każda kolejna będzie mnie zaskakiwać. Nie inaczej było tym razem.

Do tego trzeba dołożyć świetne pióro, które w zdecydowany sposób kreśli bohaterów i wszystkie zawiłości ich życia. Pozwala wejść czytelnikowi głębiej, no i czerpać w pełni z bogactwa warstwy psychologicznej.

 

Jedna z kobiet, które występują w tej powieści kazała mi zastanowić się i zadać pytanie..... dlaczego? Co motywuje niektórych ludzi do takich a nie innych działań czy decyzji? Zostałam z tym pytaniem, oraz z myślą, że ścieżki miłości bywają niezwykle zawiłe, a my ludzie lubimy wiele z nich dodatkowo komplikować.

W tej powieści poznacie kłamstwo, które raz zasiane dało duże i długie żniwa.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)