Dziewczyna bez wstydu

"Dziewczyna bez wstydu" to trzeci tom serii o Lenie i Tobiaszu Komornickich, ale można go czytać jako niezależną historię. To mroczny thriller z elementami kryminału, który porusza trudne tematy, takie jak przemoc seksualna, zemsta i tajemnice ukryte za kulisami świata teatru. Autorka stworzyła opowieść, która wciąga od pierwszej strony i nie pozwala o sobie zapomnieć! Akcja toczy się wokół Oskara Meyera, charyzmatycznego reżysera teatralnego, którego żona popełnia samobójstwo, a jedna ze studentek znika w tajemniczych okolicznościach. Lena i Tobiasz, para dziennikarzy, postanawiają przeprowadzić własne śledztwo, ukrywając się pod przykrywką autorów biografii Meyera. 🕵️‍♀️🕵️‍♂️

🔍 Ciekawe wątki w książce.

· Tajemnica śmierci Tamary Meyer – czy to na pewno samobójstwo?
· Zaginięcie Laury Brzeskiej – studentki, która oskarżyła Meyera o gwałt.
· Wątek zemsty – Lena ma osobiste porachunki z Meyerem, związane z tragiczną śmiercią siostry w dzieciństwie .

Postacie są złożone i pełne sprzeczności. Każda skrywa własne demony i sekrety. Najbardziej urzekający jest Mat, chłopak z kryminalną przeszłością, który stara się naprawić swoje błędy. Autorka zastosowała wieloperspektywiczność, co pozwala czytelnikowi zobaczyć wydarzenia z różnych punktów widzenia. Dzięki temu lepiej rozumiemy motywacje bohaterów. Malwina Chojnacka pisze dynamicznie i sugestywnie. Napięcie rośnie z każdym rozdziałem, a zwroty akcji trzymają w napięciu do ostatniej strony! 📖💣 Jedyny minus to momenty, w których wątki urywają się nagle, co może irytować😤

🌟 Silne strony w książce to  trudne tematy. Autorka porusza kwestie przemocy seksualnej, mobbingu w środowisku artystycznym i mechanizmów przemocy. Autorka doskonale oddała mroczną atmosferę teatralnego świata, gdzie pozory mylą, a granica między sztuką a życiem się zaciera.  Historia zemsty i walki o sprawiedliwość jest głęboko poruszająca. Kibicowałqm Lenie, ale też zastanawiałam  się nad moralną granicą odwetu.

😢 Słabsze strony to momentami zbyt wiele wątków oraz zakończenie niektórych scen jest zbyt nagłe.

"Dziewczyna bez wstydu" to porywający thriller, który łączy w sobie emocje, tajemnice i głębokie przesłanie. Malwina Chojnacka nie boi się podejmować trudnych tematów, a jej bohaterowie pozostają w pamięci na długo. Jeśli lubisz historie o zemście, sekretach i mrocznych sidłach ludzkiej natury, ta książka jest dla Ciebie!

Moja ocena: 9/10 🌟

Polecam szczególnie miłośnikom thrillerów psychologicznych i kryminałów z głębszym przesłaniem! 🔥

📌 PS: Książka jest częścią serii, ale możesz śmiało zaczynać od tego tomu – nie tracisz niczego!  😊

BRUNETTE BOOKS

*współpraca reklamowa z Wydawnictwem HarperCollins*

Nie lubię zaczynać serii od środka, choć tutaj tak się stało, ale jeśli chodzi o kryminały to nie zwykle nie trzeba znać poprzednich tomów, tutaj jednak ja poczułam, ze te poprzednie muszę przeczytać, więc już są zamówione. Kryminał oparty na lekkim motywie zemsty i wymierzeniu sprawiedliwości, akcja osadzona w środowisku teatralnym czy aktorskim, fabuła pełna zwrotów akcji oraz trudnych i kontrowersyjnych tematów.

Lena i Tobiasz, dziennikarze śledczy nie wierzą, w samobójstwo Tamary Meyer, co stanowi przeciwieństwo w ocenie śledczych, którzy szybko zamykają dochodzenie. Dziennikarze jednak postanawiają bliżej przyjrzeć się tej sprawie, tym bardziej że Oskar Meyer, pomimo tragedii, nie przerywa pracy, co więcej łączą oni tę sprawę jak i postać Meyera z zaginięciem jednej ze studentek, która brała udział w organizowanych przez mężczyznę warsztatach. Dziennikarze wraz ze swoimi znajomymi podstępem zjawiają się w ośrodku w Tatarach, gdzie już pierwszej nocy dochodzi do dramatycznych zdarzeń.

Początek tej książki nie zwiastował tak ciekawego i moim zdaniem dobrego kryminału. Wstęp był dość długi, ale co fajne pełen konkretów, autorka w przejrzysty sposób wprowadza nas w nazwijmy to śledztwo, nazywa problemy po imieniu, jej bohaterowie tworzą niemal idealny plan działania, który śmiało można nazwać wysublimowaną intrygą. Poznajemy też motywy działania dziennikarzy, a zwłaszcza Leny, która prowadzi swoją krucjatę. Później akcja przenosi się do ośrodka w Tatarach, a tam już nie ma chwili oddechu. Akcja goni akcję, intryga intrygę, na jaw wychodzą brudne sekrety, machlojki, ukazana zostaje brutalna prawda o środowisku teatralnym, pełnym zepsucia, udawania, kłamstw i manipulacji.

To bardzo dynamiczny kryminał, akcja jest ciągła i wartka, cały czas coś się dzieje, a fabuła jest wielowątkowa, co dla mnie ważne, każdy wątek ma swój czas i każdemu autorka poświęca porównywalną ilość czasu, przez co historia jest dopracowana i pełna detali. Czasami miałam wrażenie, że fabuła jest co nieco przewidywalna, ale wyjątkowo mi to nie przeszkadzało. Przeszkadzało mi za co ciągłe zmieniane perspektyw, z jednej strony było to fajne, bo przez to fabuła była bardziej szczegółowa, przez co też dostajemy pełny obraz prowadzonego śledztwa, z drugiej strony jednak mam wrażenie, że tych zmian i samych bohaterów było nieco za dużo, na samym początku można się w tym wszystkim troszeczkę pogubić, jednak z czasem można się przyzwyczaić.

Książka mi się podobała, narobiła mi też chrapki na poprzednie części. Po nieco ciężkim dla mnie początku, wkręciłam się w fabułę, krok po kroku, wraz z bohaterami starałam się rozwiązać zagadkę, śledziłam zmiany zachodzące w zarówno w zachowaniu jak w głowach poszczególnych postaci, autorka po mistrzowsku pokazała jak można odbić się od dna, jeśli ma się do tego powód czy jakiś cel. Książka napisana w świetnym stylu, pomimo pojawiania się trudnych, kontrowersyjnych, a nawet brutalnych scen czy opisów, to język i styl autorki pozostaje lekki pomimo oddawana ogromu emocji i czasami nawet cierpienia. Jestem pod wrażeniem tego zabiegu.

Kryminał świetny, dopracowany w każdym aspekcie, wielotorowy, ale też pozwalający czytelnikowi samodzielnie dochodzić do wniosków czy do samego rozwiązania sprawy. Lektura godna uwagi i polecania. Ja osobiście zachęcam do lektury.

,,Teatr był jak laboratorium - tylko nikt nie ostrzegł, że ludzie staną się królikami doświadczalnymi."

,,Prawda nie wyzwala. Prawda wypala wszystko, co zostało." - Lena

,,Zabrał mi głos, ciało, oddech. Ale nie zabrał mi prawdy. To jedyne, co mi zostało." - Laura Brzeska

Brutalność, z jaką Tamara Meyer podcięła sobie żyły, nie wzbudza podejrzeń śledczych. Ale dziennikarze czują, że to tylko fasada."

To już trzecia odsłona cyklu Malwiny Chojnackiej w której bohaterami jest para dziennikarzy śledczych- Lena i Tobiasz Komornnicy. 

Tym razem trafiają oni do położonego w Tatrach opuszczonego ośrodka w którym odbywają się warsztaty dla przyszłych reżyserów prowadzone przez kontrowersyjnego artystę Oskara Meyera. 

Niestety, to nie będzie spokojny pobyt spędzony w towarzystwie ukochanej osoby. 

Wszystko dlatego, że Tamara Meyer żona reżysera popełniła samobójstwo brutalnie podcinając sobie żyły. 

Policja szybko zamknęła śledztwo uznając ,że sprawa jest oczywista. 

Wkrótce okazuje się, że śmierć kobiety to nie jedyna zbrodnia popełniona w tym czasie . 

Równolegle toczą się jeszcze dwa wątki - zniknięcie Laury Brzeskiej , jednej ze studentek artysty oraz brutalnego pobicia młodziutkiej Julii. 

Tyle tylko, że Pani Malwina nie tworzy prostych historii i również tu dochodzi do konfrontacji z przeszłością głównej bohaterki.  

Jak zareaguje Lena i co naprawdę się wydarzyło?

Tego musicie się dowiedzieć. A zapewniam, że będzie to prawdziwa uczta literacka. 

Ani na chwilę nie przerwałam czytania a kolejne tajemnice mroziły krew w żyłach. 

Jeśli lubisz thrillery z złożonymi postaciami, mrocznym klimatem i wartością społeczną - tak, warto. Autorka świetnie operuje językiem, odwołuje się do dramatycznych emocji, czasem do łez, a o jej książkach nie da się zapomnieć.