Gate. Audiobook

 „Nie ma nic złego w świętowaniu sukcesu, ale ważniejsze jest wyciągnięcie nauki z porażki”.
                       Bill Gates

Po przeczytaniu pierwszej części ;Grand. W tym hotelu miłość odmienia ludzi ; Janusza Leona Wiśniewskiego, z wielką ciekawością zapragnęłam dowiedzieć się o kolejach losu bohaterów którzy zatrzymali się na bramce lotniska by przedstawić dalsze ich toczące się życie. Przemiany jakich dokonali po różnych turbulencjach związanych z miłością, decyzjami spowodowały że skoro hotel Grand w Sopocie ich połączyło, zmieniło, życie paradoksalnie rozdzielało powodując że Lichutki odkrył w sobie talent do hodowli róż czym zaskarbił sobie zaufanie szejków z Dubaju, gdzie miał udać się do tego bogatego kraju w delegację, by i tam stworzyć sferę pięknych klombów tych delikatnych kwiatów, siedząc w dziale odlotów poznał stewardesę a tym samym koleżankę jego nie żyjącej córki która po krótce opowiedziała mu swoje życie, z pasją, z pewną rezerwą sam zauważył pokrętność życia, że będąc jako kloszard, bezdomny jako nie znaczący człowiek i numer PESLA, jedna osoba nadała mu życiu sens, kierunek, otworzyła w nim pasję jaką było dbanie o rośliny, jak strukturalnie do nich podchodził, dbał, jak spędzał czas i kim się sam stał, ze zwiędniętego człowieka wydobył z siebie pokłady piękna, bo ktoś dał mu szansę, zauważył w nim potencjał, a on sam zrobił resztę. Historia zasnuta w opowieści jest zaznaczona uniesieniem, pogodą ducha i cierpieniem, lekcją pokory, wartości, wprowadza nas w tajniki refleksji, układa melancholię jak mozaikę a w tym wszystkim słychać nuty muzyki nostalgicznej, smutnej, a jednocześnie uniesionej. Tylko Wiśniewski potrafi tak poprowadzić fabułę że książka staje się chwilową odskocznią, igraszką, nadając tempo które wyrywa się i daje mocnego kopa. Petarda i nie zapomniane chwile, bo w każdej opowieści o postaciach chciałoby się  zobaczyć siebie, to daje także miejsce na własne osobiste przemyślenia, przecież zawsze można czegoś dokonać, zmienić, przewartościować, zauważmy pewne sytuacje które niech będą lekcją która niesie przesłanie, przyjmując życie jako jedno nam dane, robiąc to co kochamy bez tych za i przeciw, bez pardonu co ludzie powiedzą i czy wypada, bądźmy ze sobą szczerzy i ufni, bo częste porywy serca są wysłannikiem czystego rozsądku. Pogodna, optymistyczna a jednocześnie wprowadza zaciekawienie, powieść o ludziach, emocjach, uczuciach, wymagająca czytania ze zrozumieniem, dogłębna i nie szablonowa, tutaj nie znajdziesz miejsca na płytkość treści, dialogów, niszowa, elokwentna i pełna poczucia sytości. Żałuję że to już koniec. Polecam każdemu z osobna.

Wydawnictwo: Wielka Litera.

Losy znanych nam już bohaterów przeplatają się na lotnisku. Każdy ze swoim bagażem doświadczeń, rozczarowań i oczekiwań wyrusza w kolejną podróż. Nadzieja na sukces, na miłość i prawdę pcha ich ku bramkom odprawy. Droga ku nieznanemu, nowemu. 

Powieść wzruszająca, refleksyjna. Autor pozostawia czytelnika w zawieszeniu i niepewności. Czy poznamy kiedyś ciąg dalszy?

"Serce przestaje boleć, jak je zająć kimś innym albo książki czytać."

?"Gate" to pierwsza książka Janusza Leona Wiśniewskiego, z którą postanowiłam się zmierzyć. Nigdy wcześniej nie miałam w swoich rękach innych publikacji tego autora. Muszę przyznać, że treść i sposób jej przestawienia nieco mnie zaskoczyły. W książce tej nie znajdziecie bowiem wielu dialogów, ale za to wiele stron opisów i opowieści rozgrywających się w życiu przedstawionych nam bohaterów.

? Książka "Gate" składa się z trzech odmiennych historii, których bohaterowie nie są ze sobą w żaden sposób połączeni, oprócz tego, że w ich życiu pewną rolę odegrał hotel "Grand".

?Każda z opowieści przedstawia czytelnikowi całkiem inną i na swój sposób trudną historię życia danego bohatera. Każdy z nich jest w pewien sposób zagubiony i szuka właściwej drogi, ktorą mógłby podążać. Najbardziej w pamięć zapadła mi pierwsza z tych historii, opowiadająca dzieje człowieka, który po śmierci córki nie widzi sensu życia i popada w alkoholizm. Nagle jednak dostaje szansę, która umożliwia mu zmianę tej szarej codzienności, która go otacza. Od tego czasu nie jest tym samym człowiekiem i korzysta z tego, co dał mu los. Tak się składa, że jego przemyślenia, ciągnące się nieraz na kilka stron, wiele razy potrafiły mnie nieźle pozbawić.

? Druga z opowieści nie wywarła już na mnie takiego wrażenia jak poprzednia, jednak myślę, że była też bardzo ciekawa. Niestety ostatniej z tych historii chyba do końca nie rozumiałam. Jak dla mnie nie miała ona jakiegoś konkretnego przesłania i kompletnie mnie nie zaciekawiła.

?Dla każdego z przedstawionych bohaterów lotnisko to miejsce, gdzie mogą zacząć swoje życie na nowo, a stare dzieje pozostawić daleko za sobą. Nie ważne jakie błędy wcześniej popełnili, teraz mają szansę iść za głosem serca.

Połączył ich Hotel Grand w Sopocie, a los okrutnie rozdzielił. Jednak spotykają się ponownie na lotnisku. To właśnie w tym miejscu wyznają sobie wiele i będą musieli zdecydować czy żyć przeszłością czy jednak zacząć żyć na nowo. Jakiego wyboru dokonają bohaterowie? Czy odnajdą szczęście i spokój?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autora, nie czytałam również pierwszego tomu tej serii, czyli powieści "Grand", jednak wcale mi to nie przeszkadzało, gdyż autor bardzo często nawiązywał do tego co wydarzyło się wcześniej w życiu bohaterów, a ja całkowicie skupiłam się na tym co tu i teraz. Fabuła jest ciekawa i wciągająca, napisana przyjemnym w odbiorze językiem, co sprawiło, że czytało mi się ją bardzo dobrze, chociaż w moim przypadku trwało to kilka dni, sama nie wiem dlaczego. Bohaterowie zostali świetnie wykreowani, a to z czym musieli się mierzyć spowodowało, że łatwo jest się czytelnikowi z nimi utożsamić. W tej historii zaznamy zarówno poczucia szczęścia, jak i bólu czy cierpienia, z tej powieści po prostu emocje wylewają się dosłownie na każdej stronie, w ja chłonęłam je całą sobą. "Gate" zmusza do chwilowego zatrzymania się, refleksji nad własnym życiem oraz wartościami jakimi się kierujemy. Jestem pewna, że jeszcze nie raz sięgnę po książkę autora. Moja ocena to 8/10.

Nie czytałam części pierwszej, aczkolwiek wcale mi to nie przeszkadzało. Zastanawia mnie tylko, czy śmierć córki bohatera nie nastąpiła w tomie pierwszym, ale wzięłam pod uwagę fakt, że odeszła i na takim myśleniu czytałam ją dalej.
Od razu rzuciło mi się w oczy, że książka niby jest miła, choć, kiedy bohater przytacza nam rozmowy z inną postacią, to często naśladuje jej sposób wypowiedzi, dlatego zdarzały się tutaj przekleństwa. Piszę o tym, gdyż niektóre książki w ogóle ich nie zawierają. W wielu kwestiach potrafi wypowiadać się z czułością, niemal wczuwając się w historię, która wtedy miała miejsce. Bardzo często wspomina swoją córeczkę i medalik, który mu po niej został. Chciałabym, aby każdy człowiek był tak kochany, jak ona:-)
Niby książka rozpoczyna się nieco smutno, jednak później następuje pewien zwrot. Nasza postać w ogóle nie spodziewa się, że takie emocje zawładną jego ciałem. Tym bardziej, że dla niego życie już się skończyło. Ból przepełnia jego serce, a dusza krwawi w rytmie uderzeń starego zegara. Bardzo chciałby cofnąć czas, jednak wie, że nie jest to możliwe. W pewnym momencie jego losy się zmieniają o czym obficie nas informuje. Niczego nie ukrywa, niemal w sposób babcinych opowieści opowiada o wszystkim po kolei. Nigdy nie zapomina też jaki był wtedy czas, w jakim miejscu co mu się przytrafiło i co z czym mu się kojarzy. Dosłownie jakbyśmy przeniknęli do jego świadomości i widzieli obrazy i sytuacje o których opowiada.
Powiedziałabym, że zamiast powieść, jest to bardziej opowieść, gdyż ilość dialogów jest jak jak letni deszczyk. Czasem się pojawiają, a czasem ich po prostu nie ma. Ma niesamowity styl, który potrafi nami zawładnąć. Były takie momenty w których wydawało się, iż nic już go nie spotka i nagle bum, działo się i to sporo. Za nic nie potrafiłam przewidzieć zachowania, czy też opowieści bohatera, gdyż niczego nam wcześniej nie zdradza. Każda sytuacja jest jakby sekret, którego nie wszystkim może zdradzić. Jest tu wielu bohaterów, którzy pojawiają się i znikają, jednak każdy z nich pozostawia po sobie to coś.

Jak zawsze Wiśniewski mnie nie zawiódł. Pięknie snuje kilkutorowe historie, polecam audiobook.