Wydawnictwo: Instytut Wydawniczy Pax
Data wydania: 1996 (data przybliżona)
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 55
Jeden z ostatnich utworów zmarłej przed dwudziestu laty szeroko znanej angielskiej autorki powieści kryminalnych. Agatha Christie odchodzi tutaj od dawnej tematyki, a zwraca się ku Biblii. W luźno skomponowanym tomiku, adresowanym do czytelników w różnym wieku, zawierającym opowiadania i poezję, przeplatają się różne wątki. Te proponujące refleksję nad artykułami wiary, jak i te zaczerpnięte wprost z otaczającego świata. Jedne i drugie niosą ze sobą przesłanie chrześcijańskie. I tutaj, jak i w powieściach, autorka okazała się bystrą obserwatorką świata i ludzi, na których patrzy z trzeźwą życzliwością nie pozbawioną ironii, dowcipu i lekkości. [Pax, 1996]
Herkules Poirot zapragnął wziąć udział w typowo angielskich obchodach świąt Bożego Narodzenia. Na szczęście nie zawsze święta w Anglii kończą się w podobnie...
Opowiadanie Agathy Christie o seansie spirytystycznym. Słuchowisko trwa 29 minut....
Przeczytane:2018-12-31, Ocena: 6, Przeczytałam, 52 książki 2018,
Muszę przyznać, że zostałam pozytywnie zaskoczona biorąc się za lekturę Gwiazdy nad Betlejem. Nie czytałam wcześniej żadnych opisów, wypożyczyłam książkę w ciemno. Byłam gotowa na krótką opowieść kryminalną (coś jak Trzy małe myszki), a dostałam piękne opowiadania i wiesze o tematyce Bożego Narodzenia.
Agatha Christie w piękny, wzruszający sposób pokazała nam historie związane z tematyką Biblijną. Możemy tu przeczytać o narodzinach Jezusa, o dobru Boga. Dla mnie najbardziej wzruszające były dwa – Niegrzeczny osiołek i Wieczorny chłód. To drugie w bardzo luźny sposób przypomniało mi jedną bajek Oscara Wilde’a, którą kiedyś, jak byłam troszkę starszym dzieckiem, czytała mi mama.
Czuję, że będę wracać do tych opowieści w okresie Świątecznym. Każde opowiadanie zostawiało ciepło w moim sercu i pomagało mi jeszcze bardziej pokochać ten około świąteczny okres.