Homo (nie tylko) sapiens. Inna opowieść o naszych przodkach

Wydawać by się mogło, że prehistoria nie ma już przed Nami tajemnic. Trwające od stuleci badania archeologiczne pozwoliły zrekonstruować koleje losów hominidów, ale czy na pewno wiemy wszystko o ich zwyczajach? Czy aby nie ulegamy nazbyt stereotypom, wierząc w to, że prawdziwy rozwój człowieka zapewnił dopiero gatunek homo sapiens? Agnieszka Krzemińska w swojej książce pt. „Homo (nie tylko) sapiens. Inna opowieść o Naszych przodkach” z oferty Wydawnictwa Literackiego demaskuje utarte w powszechnym obiegu mity i przekłamania związane z osiągnięciami Naszych prehistorycznych przodków.

Autorka zręcznie posługuje się przykładem, anegdotą i naukową ciekawostką, aby udowodnić, że ewolucja nie była liniowym marszem w stronę doskonałości, ale pełną zakrętów i nieoczywistych rozwiązań historią prób i błędów. W jej ujęciu prehistoryczny świat tętni życiem, a nasi przodkowie, wbrew powszechnym wyobrażeniom, nie sprawiają wrażenia prymitywnych, ani intelektualnie ułomnych. Homo neanderthalensis jawi się jako zdolny rzemieślnik, artysta i opiekun, którego rozwinięte praktyki społeczne świadczą o dużej wrażliwości. Denisowianie z kolei okazują się tajemniczym, ale niezwykle wpływowym ogniwem w łańcuchu ewolucyjnym, którego dziedzictwo wciąż nosimy w genach.

To publikacja popularnonaukowa napisana tak, aby czytelnik nieznający terminologii antropologicznej mógł zagłębić się w treść bez poczucia przytłoczenia. Krzemińska nie boi się pytań, na które nauka nie zna jeszcze odpowiedzi, i zamiast stawiać kropkę, często zaprasza do dyskusji. Ta otwartość staje się szczególnie cenna, kiedy mowa o interpretacji znalezisk archeologicznych, które nieustannie zmieniają naszą wizję prehistorii.

„Homo (nie tylko) sapiens” rozszerza horyzont myślenia o człowieku i jego miejscu w historii i stanowi rzetelny głos przeciwko naukowym uproszczeniom. Po jej lekturze trudno patrzeć na naszych przodków z wyższością. Pozostaje raczej podziw i ciekawość, co jeszcze kryje przeszłość, która miała być już przecież tak dobrze znana.