Kołysanka dla Ady
Arleta Tylewicz

Zosia chcąc zmienić coś w swoim życiu rzuca pracę i niechętnie decyduje się na wyjazd z partnerem do Holandii. Wracając do domu, gotowa poinformować ukochanego o swoich planach doznaje szoku widząc go w ramionach innej kobiety. Roztrzęsiona wraca rodzinnego domu. Starając się uleczyć zranione serce  postanawia spełnić najskrytsze marzenie o stworzeniu powieści. Nie namyślając się długo na bohaterkę książki wybiera najbliższą sercu osobę czyli mamę. Adrianna wracając we wspomnieniach do czasów młodości przybliża nam obraz minionych lat szczególnie czasy PRL-u, trudne chwile stanu wojennego. To również historia zwyczajnej, ambitnej dziewczyny odważnie stawiającej czoła wszelkim przeciwnościom. 

Przede wszystkim urzekła mnie niesamowita więź łącząca matkę i córkę. Swoboda i szczerość Ady, którą obdarza córkę cechuje ogromną zażyłość miedzy kobietami. 

Autorka pisze bardzo lekko; realnie oddaje klimat polskich i niemieckich miast w czasach powojennych. Wręcz możemy się poczuć jakbyśmy uczestniczyli w życiu znanym z opowiadań rodziców.

Bohaterowie autentyczni, wyraziści i zwyczajni, do których można się przywiązać.

To bardzo poruszająca i ciepła powieść o poszukiwaniu własnej ścieżki w życiu; szczęścia i miłości, ale również o wielkim przywiązaniu do kraju i bliskich.

Książkę czyta się jednym tchem.

Polecam zanurzyć się w powieści w te jesienne chłodne wieczory.

Zosia rzuca pracę w wydawnictwie i postanawia sama zacząć pisać. Kanwę jej powieści mają stanowić losy jej mamy, Adrianny. Dziewczyna namawia rodzicielkę do wspomnień i tak poznaje historię kobiety, której młodość wypadła w burzliwych czasach PRL-u. Razem z Zosią odkrywamy sercowe rozterki Ady i jej codzienne życie. Równocześnie Zofia zmaga się z własnymi problemami uczuciowymi - okazuje się, że jej partner Rafał ją zdradził. Jak potoczą się losy obu Pań? Co ciekawego w przeszłości mamy odkryje Zosia? Przekonajcie się sami...
To niespieszna opowieść o życiu, miłości, wyborach. Nie ma tu szybkiej akcji, jest za to dużo nostalgii, przemyśleń. Jest to także wycieczka w przeszłość, do czasów słusznie minionych. Wchodzenie w dorosłość, pierwsze doświadczenia zawodowe i uczuciowe Ady przypadły na niespokojne czasy - stan wojenny i niepokoje społeczne w Polsce. Ale i wtedy było miejsce na uczucia. Autorka opisuje życie codzienne doby PRL-u. Na te czasy przypadło moje dzieciństwo, więc niektóre fragmenty pamiętam z autopsji - moja babcia też godzinami machała słoikiem ze śmietaną by uzyskać masło? I dowiedziałam się, czym zajmują się pozłotnicy.
Polecam wszystkim książkę - to niezła lekcja historii i świetna opowieść obyczajowa. Do końca też Autorka trzyma nas w niepewności - kogo wybierze Ada? Bardzo przyjemnie mi się ją czytało.