Krawiec

Świat wywiadu... to inna rzeczywistość. Taka, która pulsuje tuż pod powierzchnią tej, którą znamy. Niezauważalnie. Ale to ona decyduje, w jakim kierunku potoczą się losy świata. I nasze.

Kulisy tej rzeczywistości od lat odsłania przed nami Vincent V. Severski, były oficer wywiadu, i nie sposób odmówić mu ogromu wiedzy, ale również talentu pisarskiego. Bo autor zdecydowanie wygrywa autentyzmem połączonym z niesamowitą umiejętnością wciągania czytelnika w sam środek szpiegowskich rozgrywek.

W najnowszej powieści Autora ,,Krawiec", cofamy się do roku 2003, kiedy zapadają decyzje o przyjęciu Polski do Unii Europejskiej, a w tle politycznych napięć rozpoczyna się śmiertelnie niebezpieczna gra wywiadów. Rosyjski agent w Warszawie, tajne spotkania oligarchów nad Adriatykiem, spisek wymierzony w samego prezydenta Rosji. Czy to możliwe, że ,,zwykła dziewczyna jest kluczem do międzynarodowej intrygi?" A może nie jest aż tak zwykła? W końcu jest opiekunką córeczki polskiego premiera. Polski i brytyjski wywiad ruszają tropem, który prowadzi przez sieć intryg, fałszywych tożsamości i zdrad.

Autor jak zawsze buduje wielowątkową fabułę, której nici, rozrzucone na pozór chaotycznie na początku, zaczynają stopniowo tworzyć misterną, precyzyjną materię. A my, razem z bohaterami, próbujemy zrozumieć, kto naprawdę trzyma igłę i nożyce, bo w świecie wywiadu nic nie jest takie, jakim się wydaje.

Dla tych, którzy znają cykl ,,Sekcja", ta powieść będzie jak spotkanie z dobrymi przyjaciółmi - Romanem, Moniką czy Dimą - a z uwagi na to, że jest to pierwsza po szkoleniu sprawa Moniki, można uznać ją za początek tej historii. Dla tych z kolei, którzy jej nie znają, będzie znakomitym wprowadzeniem i fascynującą grą, w której napięcie rośnie z każdą stroną. Dynamika powieści podtrzymuje niepokój aż do samego końca, gdzie akcja zdecydowanie przyspiesza. To przyspieszenie, choć efektowne, zostawia pewien niedosyt, bo zostajemy praktycznie wyrwani z klimatycznego czarnogórskiego miasteczka Budva, w którym można zatracić się wszystkimi zmysłami.

Ale powieści autora nie tylko akcją, ale i bohaterami stoją. W gąszczu męskich postaci wyróżnia się właśnie Monika Arent. Młoda, jeszcze zupełnie zielona, ale piekielnie bystra, działająca intuicyjnie i budząca dużą sympatię. Znakomicie i bez kompleksów odnajduje się w zdominowanym przez mężczyzn środowisku, ale również w obliczu zagrożenia. Wszystkich natomiast bohaterów łączy autentyzm. To ludzie z krwi i kości, ze swoimi demonami, ale i odwagą. Bo bycie agentem to ciągłe balansowanie na krawędzi, ciągłe oglądanie się za siebie.

Zawsze po lekturze zastanawiam się, ile w powieści autora jest fikcji, a ile przemycił do fabuły prawdziwych wydarzeń, z którymi spotkał się w ciągu 26 lat swojej pracy w wywiadzie. Ale zostawmy to sferze domysłów, lepiej nie wiedzieć i czerpać radość z lektury. Bo kiedy już myślimy, że rozumiemy reguły tej gry, Autor udowadnia, że najwięcej dzieje się tam, gdzie wzrok nie sięga.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Polska w przededniu wejscia do UE. Wojna w Iraku. W kraju polityczne szambo. Walka służb i infiltracja rosyjskiego wywiadu, który wszędzie czuje się swobodnie. Fabuła nas cofa do 2003, lepiej poznajemy bohaterów znanych z innych książek autora, pułkownika Leskiego i jego współpracowników: Monikę Arent i mieszkającego w Atenach agenta polskiego wywiadu Dimitriosa. Monika, agentka świeżo po szkoleniu, dostaje od swojego mentora Leskiego zadanie zbadania przeszłości Julii, gosposi i opiekunki córki premiera. Młoda kobieta wzięła wolne na tydzień, ale nie ma z nią kontaktu. Do tego do bloku w którym ma mieszkanie. wchodził znany służbom rosyjski agent. W tym samym czasie na Bałkanach brytyjscy agenci obserwującej jacht rosyjskiego oligarchy. Z koleżeńskiego serca zaprosił znanego krawca i swoich bogatych kumpli, żeby zamówili garnitury? A może będą coś knuli przeciw prezydentowi? Więc na miejscu są też Rosjanie, którzy potrafią znaleźć w każdym środowisku agentów słabe ogniwo i przekonać do współpracy. Praca służb jest monotonna, to głównie obserwacja, z pozoru nic nie wnoszące rozmowy, potem trzeba dopasować elementy układanki. A jak się jest wysoko w hierarchii to w szaradzie trzeba jeszcze uwzględnić wewnętrzne gry we własnym środowisku. Ze zmianą na szczytach władzy przychodzą przetasowania w służbach, a każdy uważa że byłby lepszym szefem niż obecny. Nadmierne ambicje potrafią zgubić człowieka, bo nie patrzy wtedy na dobro kraju czy formacji w której służy. Chce zdobyć władzę i czasem nie zastanawiają się kim jest ten który im w tym pomaga. Liczy się cel, bo tak naprawdę służby rządzą. Wypuszczając do mediów plotkę mogą doprowadzić do dymisji niewygodnego dla siebie rządu. Jestem od lat wierną czytelniczką i jak czytam książki autora, i patrzę na naszą rzeczywistość to widzę jak cyniczną grą jest polityka. Infiltracja rosyjskiego wywiadu, tak. Może nie każdy polityk da się zwerbować, ale wystarczy że mile połechtany się rozgada. Jasne czasem doswiadczeni agenci stracą czujność i dadzą się podpuścić.

Świetna książka, z dynamiczną akcją, także w wakacyjnym klimacie czarnogórskiej Budvy. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"- Ten Italijaniec to krawiec, tak? - zapytał niższy z wąsami.
- Tak, i to podobno jakiś bardzo znany".
Nie jest tajemnicą, że Vincent V. Severski jest mistrzem gatunku szpiegowskiego. W swojej najnowszej powieści" Krawiec" szyje na miarę międzynarodową intrygę szpiegowską w której bohaterami są Anglicy, Serbowie, Rosjanie, Chorwaci no i przede wszystkim Polacy. 

Akcja powieści toczy się w 2003 roku a na cel autor bierze ówczesnego premiera i Julię opiekunkę jego córki. To tylko przypadek czy ma ona coś wspólnego z rosyjskim wywiadem? zastanawiają się agenci Roman Leski i jego nowo mianowana oficer Monika Arent? Bo to, że opiekunka zniknęła wszystkim ,,z radaru" tej samej nocy w której Makarow ,,zły duch" za ramienia Rosjan zjawia się w tym samym bloku w którym mieszka Julia jest zastanawiające. Polskie służby go namierzyły i śledzą. Pomimo bacznej obserwacji rozpływa się on sprzed oczu Polakom i pojawia w Czarnogórze. To w tamtym miejscu będziemy śledzić kolejny jakże fascynujący wątek powieści. Bo tam na spotkanie stawiają się rosyjscy oligarchowie a dlaczego? Kolejne rozdziały będą was przybliżały do odpowiedzi na to pytanie.

Misternie utkana fabuła. Kartki, które dzięki krótkim rozdziałom, przewracają się wręcz same i próba rozwiązania i powiązania zależności pomiędzy bohaterami sprawiają, że nie można się oderwać od powieści. Gorąco polecam.


Współpraca barterowa z Wydawnictwem Czarna Owca.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Lubisz powieści szpiegowskie? Udało Ci się kiedyś jakąś przeczytać? 

 

Mam słabość do historii, które każą mi myśleć. Do fabuł, w których akcja rozgrywa się nie tylko na ulicach, ale też w gabinetach, w cieniach korytarzy władzy i w spojrzeniach ludzi, którzy nigdy nie mówią wszystkiego. ,,Krawiec" Vincenta V. Severskiego to właśnie taka opowieść - rasowy thriller szpiegowski z duszą, historią i polityką w tle. Jeśli choć raz czytałeś Severskiego, to wiesz, czego się spodziewać. A jeśli nie - to lektura, po której prawdopodobnie długo nie sięgniesz po nic bardziej brawurowego.

 

Rok 2003. Polska stoi przed historycznym momentem - z jednej strony decyzja o wejściu do Unii Europejskiej, z drugiej udział w operacji ,,Iraqi Freedom". A gdzie wielka polityka, tam zawsze znajdzie się miejsce dla szpiegów. Na scenie pojawia się rosyjski agent. Trop prowadzi do kobiety, opiekunki premiera. W grze są polskie służby, brytyjskie MI6 i oligarchowie planujący obalenie prezydenta Rosji. Nie brzmi to jak fikcja? Bo u Severskiego fikcja zawsze przesiąknięta jest realizmem. A ten realizm boli - bo uświadamia, jak mało wiemy o tym, co dzieje się naprawdę.

 

Poznajemy Romana Leskiego - jednego z najbardziej wyrazistych bohaterów serii ,,Zamęt", choć tu dopiero buduje swoją legendę. U jego boku debiutuje Monika Arent - młoda, pełna pasji, ale jeszcze bez tej zbroi cynizmu, którą znamy z późniejszych tomów. To właśnie ich początek - prequel, który pokazuje, jak powstają agenci, ale też jak kształtują się granice moralne, które będą potem wielokrotnie testowane.

 

Styl Severskiego jest dokładny, wręcz chirurgiczny. Opisuje każdą decyzję, każdy krok, każde spojrzenie. I tu trzeba być uczciwym: nie każdemu to się spodoba. Autor nie pozwala czytelnikowi na domysły - tłumaczy niemal wszystko, czasem zbyt dokładnie. Ale mi to nie przeszkadza. W takich historiach wolę mieć pewność, że rozumiem, co się dzieje. Że wiem, kto kłamie, kto udaje i kto naprawdę pociąga za sznurki.

 

Ogromnym atutem ,,Krawca" jest tło polityczne. Tu nic nie jest czarno-białe. Polska balansuje między Zachodem a Wschodem. Brytyjczycy walczą o wpływy. Rosyjscy oligarchowie planują przewrót. A pośrodku - grupa agentów, którzy muszą działać szybko, skutecznie i... po cichu. To książka nie tylko o szpiegostwie, ale też o odpowiedzialności. O tym, jak decyzje kilku ludzi mogą wpłynąć na losy całego kraju.

 

Czy ,,Krawiec" to najlepsza książka Severskiego? Dla fanów serii - zdecydowanie obowiązkowa. Dla nowicjuszy - świetny punkt wejścia, bo pokazuje początki bohaterów, których losy śledzimy od lat. Dla każdego, kto lubi thrillery z geopolityką w tle - pozycja obowiązkowa. Ale to też książka wymagająca - tu nie ma miejsca na ,,czytanie jednym okiem". Trzeba być uważnym, bo każdy szczegół może mieć znaczenie.

 

Ocena: 8/10 - za intensywność, wiarygodność i doskonałe połączenie fikcji z rzeczywistością. Punkt mniej za przesadne wyjaśnienia, które nie każdemu przypadną do gustu. Ale to naprawdę solidna, dojrzała literatura szpiegowska.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)