Ku niebu

"Gdy już posmakowałeś lotu, zawsze będziesz chodzić po ziemi z oczami utkwionymi w niebo, bo tam właśnie byłeś i tam zawsze będziesz pragnął powrócić."
(Leonardo da Vinci)

Ostatnie wieczory spędziłam w towarzystwie powieści "Ku niebu" Rebecci Yarros, stanowiącej drugi tom serii autorki, zatytułowanej "Odważmy się kochać". Jakiś czas temu mieliście okazję widzieć u mnie recenzję pierwszej części i już wtedy wspominałam, że w chwili obecnej ukazują się wznowienia tych książek, pod zmienionymi tytułami. I tak, "Wszystkimi zmysłami" możecie znaleźć w księgarniach jako "Każdym skrawkiem duszy", natomiast "Ku niebu" - "Każdą cząstką serca". Przyznam, że jestem sceptycznie nastawiona do tego typu zabiegów, gdyż bardzo łatwo dwukrotnie sięgnąć po ten sam tytuł, zupełnie nie będąc tego świadomym. Owszem, warto wznawiać powieści, jednak byłabym skłonna do trzymania się jednego tytułu (choć nie ukrywam, że jego druga wersja bardziej mi się podoba).

Co do samej książki, po raz kolejny jestem zachwycona piórem autorki. Pisarka posiada cenny dar umiejętnego oddawania emocji. Jej książki są wręcz nimi przesiąknięte, dlatego z taką przyjemnością zatracam się w ich lekturze. Oczywiście, trudno mi w przypadku zagranicznych autorów ocenić walory językowe powieści, jednak jest coś takiego, co przedostaje się do książek nawet w przypadku ich tłumaczenia. Coś, co sprawia, że dany tytuł czyta się z zapartym tchem i naprawdę trudno się od niego oderwać. Tutaj trochę drażniło mnie zbyt obcesowe nazywanie intymnych części bohaterów, jednak jestem skłonna twierdzić, iż jest to wina tłumaczenia. Po prostu, pewne słowa w języku obcym są dużo lepiej przyswajalne, niż ich nasze rodzime odpowiedniki.

Jeśli chodzi o fabułę powieści, być może nie jest szczególnie odkrywcza, jednak porusza czułe struny duszy człowieka. W "Ku niebu" mamy do czynienia z chorującą na serce Paisley. Już sam fakt pojawienia się w książce tak trudnego zagadnienia chwyta za serce. Warto jednak zwrócić też uwagę na sposób ujęcia tematu. Kwestia ta nie jest ukazana przez pryzmat cierpienia i zmagania się z chorobą, a raczej wynikających z tego powodu ograniczeń. Bohaterka nie boi się odejścia, raczej czuje się sfrustrowana faktem, że nie zdąży w pełni zakosztować życia. Do tego dochodzi smutek z powodu śmierci starszej siostry, przez co Paisley tak naprawdę trudno rozgraniczyć targające nią emocje.

Podporą dla dziewczyny jest Jagger, chłopak z którym udaje jej się nawiązać silną więź.
Jednak czy można budować uczucie na kłamstwie?
Paisley ukrywa przed chłopakiem swoje dolegliwości, natomiast ten też zdaje się nie mówić jej wszystkiego.
Czy młodzi w porę zdradzą sobie swoje sekrety?
A może przerażeni wynikającymi z tego konsekwencjami, przegapią odpowiedni moment na powiedzenie prawdy?
Warto się o tym przekonać.
Stworzona przez autorkę historia angażuje od pierwszej do ostatniej strony, poruszając przy tym naprawdę ważne kwestie.

"Ku niebu" to świetna powieść, z którą miło spędziłam czas. W najbliższej przyszłości mam w planach sięgnąć po trzecią część tej historii. Dodam jeszcze, że każda z nich traktuje o innej parze, więc można je czytać bez znajomości poprzednich tomów, warto jednak mieć na uwadze, że wszystkie odnoszą się do jednego uniwersum.

Moja ocena 8/10.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niezwykle wzruszająca opowieść o nieskończenie wielkiej miłości, o szybkim przemijaniu, że należy chwytać dzień i spełniać swoje najskrytsze marzenia. Akcja zaczyna się już od pierwszych stron książki, jednak jej tajemnicze wątki wyjaśniają się dopiero pod koniec. Czytałam już wiele książek o podobnej tematyce, ta jednak tak jakoś szczególnie chwyciła mnie za serce i pochłonęłam ją w dwa dni. Ona w sumie też mnie pochłonęła, więc jeśli ktoś dobrze czuje się w takiej tematyce - serdecznie polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Paisley Donovan od śmierci siostry, jest stale kontrolowana przez nadopiekuńczych rodziców. Dziewczyna ma wadę serca i by nie stracić nic z życia, postanowiła zrealizować punkty z listy. Pragnie przeżyć życie w pełni, lecz niefortunny splot zdarzeń sprawia, że Paisley wpada do oceanu. Jagger Bateman ratują ją, a ten moment całkowicie ich odmienia. Młody student szkoły lotniczej i bibliotekarka, mają swoje sekrety i nawet uczucia, które ich połączą, nie ułatwią im odkrycia swojej duszy i demonów przeszłości. ,,Ku niebu" to klasyczne New Adult i wielkim zaskoczeniem nie jest. Nie twierdze, że jest to złe, bo tak naprawdę uwielbiam tę serię, lecz nie zburzyła ona mojego świta. W książce zostało poruszonych wiele poważnych spraw, lecz w odbiorze nadal pozostaję lekko lekturą. Głównie z tego powodu już nie mogę doczekać się kolejnej odsłony serii ,,Odważmy się kochać". Rebecca Yarros kreuję bohaterów złożonych i zaskakujących. Od pierwszych stron można ich polubić. Jagger to przystojny młody pilot, który ma wysokie poczucie odpowiedzialności. Jeśli chodzi o Paisley, to była ona dla mnie łamigłówką. Niby przewidywalna, a mimo to w kilku momentach nie rozumiałam jej motywów postępowania. Podoba mi się motyw szkoły lotniczej, który nie jest dominujący, lecz dodaję charakteru książce. Pojawiła się również nowa postać, która obiecująco rokuję na przyszłość. Ogromny plus za podzieloną narrację. Zarówno Jagger jak i Paisley mają swoje sekrety. Czytelnik szybko je odkrywa, lecz sami bohaterowie nie ujawniają ich przed sobą. Wzmogło to napięcie i nieustannie wyczekiwałam momentu, kiedy postanowią otworzyć się przed sobą. Zaskoczeniem dla mnie było, że autorka umiejętnie ukryła kilka szczegółów, które ostatecznie dokonały prawdziwego przewrotu w tej historii. Książkę czyta się w zawrotnym tępię. Liczne dialogi są dynamiczne i ciekawe, a akcja pędzi naprzód. Język jest prosty, lecz w kilku momentach, aż nazbyt kwiecisty. Było to odczuwalne w rozdziałach, w których to Jagger był narratorem. Trudno mi uwierzyć, że młody mężczyzna potrafiłby tak pięknie, niemal poetycko mówić o miłości i uczuciach. Jednak pomarzyć zawsze można, więc taki czuły Jagger zmiękczył mojej serce bardzo szybko i wiernie mu kibicowałam do ostatnich stron powieści. Choroba bohaterki została pokazana w dość pobieżny sposób i zabrakło mi tu szczegółów. ,,Ku niebu" jest uroczą powieścią, która wzrusz i napawa optymizmem. Bohaterowie mają za sobą przeżycia, które złamałyby nie jednego człowiek, dlatego ich walka o marzenia i miłość jest tym bardziej kusząca. Mile spędzony czas gwarantowany, a całości dopełniają wybuch namiętności, które przyprawiają o szybsze bicie serca. Polecam 4+/6

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Z Rebbecą miałam już do czynienia. Jest drugą osobą spoza gatunku thrillera czyli mojego świata, która uwiodła mnie od pierwszych stron, pierwszej jej książki, która wpadła mi w ręce. Po pierwszej pozycji spodziewałam się lekkiego, ale odważniejszego młodzieżowego romansu - obniżyłam swoje oczekiwania do minimum. Jednak to co dostałam w moim serduchu jest do teraz. Do drugiej powieści usiadłam przekonana, że zanurzę się w niej z rozkoszą jaką czujemy wkładając rozgrzane od złotego piasku stopy do chłodnej wody oceanu. Paisley ma zaledwie dwadzieścia jeden lat, ale jedyne o czym myśli to o ilości dni jakie jej zostało na tym świecie. Wychowywane pod kloszem przez rodziców, którzy boją się jej straty tak jak starszej córki nie chcą jej praktycznie na nic pozwolić. Nawet jej chłopak Will chroni ją przed wszystkim. Dziewczyna wydaje się tak na prawdę być tą sytuacją załamana bardziej niż wadą serca, która zagraża jej życiu. Walczy na przekór, a podjęcie decyzji o operacji ratującej jej życie zostawia sobie na ostatnią chwilę. Jednak w jej życiu dochodzi do zdarzenia, które zmienia te dni, które jest pewna, że jej pozostały. Dwudziestolatka tworzy własną listę rzeczy, które chce odhaczyć, zaliczyć i przeżyć. Do jednej z takich rzeczy należy wyjazd na plaże. To tam pijany chłopak wrzuca ją do wody, a Paisley zaczyna się topić. Na ratunek przybywa jej przystojny dwudziestotrzyletni chłopak. Od pierwszego oddechu, którym ratuje jej życie między nimi iskrzy choć oboje postanawiają zostać przyjaciółmi. Ona pragnie jego i tylko o nim myśli. Z nim spełnia następne pozycje z listy, ale ma przed nim tajemnicę - nie chce zdradzić się ze swoja chorobą, niepełnosprawnością, ograniczeniami. On nie wyobraża sobie bez niej życia, myśli, które do tej pory poświęcał nauce i helikopterom uciekają w stronę delikatnej i wydawało by się kruchej blondyneczki. Jego serce i dusza właśnie przy niej czuje się jak w domu. Jednak i on skrywa w swojej duszy mroczny sekret - rodzinę i swoją przeszłość. Czy oboje odważą się szczerze porozmawiać? Czy Paisley faktycznie zostało tylko te kilkaset, kilkadziesiąt, a może kilkanaście dni życia? Na jak długo starczy jej sił by walczyć, przeciwstawiać się rodzicom i ukrywać się przed miłością? Rebecca po raz drugi zabrała mnie na przejażdżkę emocjonalnym roller coasterem. Ponownie wywołała u mnie uśmiech, łzy i pewien rodzaj żalu. To właśnie ona umie pokazać, że nawet człowiek po przejściach, z wadami czy tajemnicami potrafi być człowiekiem, któremu warto zaufać. To właśnie ona swoim językiem i stylem pokazuje nam może nie do końca życiowe historie, ale jednak wciągające i wzruszające. Już wiem, że moje założenie o smętnym i słodkim romansiku dla młodych było błędne i to bardzo. To właśnie ona potrafi zabrać mnie w inny świat i za to jej dziękuję, a Was zapraszam do zapoznania się właśnie z tą autorką i jej powieściami!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)