Kuzynka Bietka, ubodzy krewni

Czy wyobrażacie sobie kobiety, które potrafią rozkochać w sobie 2-3, a nawet więcej mężczyzn w tym samym czasie, którzy nie chcą się pozabijać, chociaż wiedzą, że ona zdradza go z innym i tak do końca nikt nie wie czyje jest to dziecko? Po lekturze kolejnej już książki z cyklu "komedia ludzka" mam tyle różnych myśli w głowie, tak wiele intryg powstaje z powodu gorszego życia jednej osoby na tle jej rodziny. Przekonuje się z każdą książką Balzaca do tego, że czasy "Ludwików" we Francji to były złote czasy dla rozpusty, bogacenia się i zdobywania władzy przez kobiety.. jak dla mnie to one rządziły Francją.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Monumentalne dzieło, jakim jest Komedia ludzka, ma swoje lepsze i słabsze tomy. Mało pamiętam z dawno czytanych wielu powieści Balzaca, ale postanowiłam od czasu do czasu którąś sobie przypomnieć. Ten bardzo sugestywny, realistyczny obraz francuskiego społeczeństwa pokazał Balzac w kilkudziesięciu odsłonach, wiążąc je ze sobą osobami bohaterów, przewijających się przez różne części cyklu. Bietka to postać ubogiej krewnej, niespecjalnie urodziwej, wziętej na towarzyszkę przez uroczą kuzynkę, której poszczęściło się wyjść korzystnie za mąż. Zawiść i spryt Elżbiety, znajdującej upodobanie w mąceniu i manipulowaniu, doprowadza na skraj ruiny rodzinę, nie podejrzewającą udziału krewnej w nieszczęściu. Świetnie odmalowane, pełne życia postaci prezentują się nam na tle XIX-wiecznego Paryża, również doskonale przedstawionego, a zawiła intryga pozwala do końca śledzić z zainteresowaniem zwroty akcji, nawet jeśli niektóre są przewidywalne. (Ocena: 4/6)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)