Magiczny kotek. Cudowny taniec
Sue Bentley

Żeby nie artykuł na granicach to by tej książki w ogóle w domu nie było. Przelotnie przeczytałam:" Neil Gaiman: Nie ma złych książek dla dzieci!" i niedługo potem wylądowałam z małą w księgarni, bo dostała gotówkę i chciała sama sobie książkę kupić. Gimnastykowałam się jak mogłam machając na przemian "Panną kreseczką" i trójką "Poczytaj mi mamo" ale panna była nieugięta - wściekły róż i mieniące się srebrne gwiazdeczki plus słodki kociak na okładce....byłam bez szans. Pomyślałam o Gaimanie i spasowałam - muszę to przyznać, dobrze zrobiłam :) Książka jest ok, opowiada o przyjaźni, trosce, poczuciu odpowiedzialności, walce z przeciwnościami losu (w postaci niemiłych koleżanek), z dodatkiem czarów, super mocy i innych ciekawych zjawisk. Dość duże litery są zachęta na samodzielne czytanie, czasem pojawia się czarno-biały obrazek, aż 128str. i pięciolatka z zainteresowaniem słucha:). Te obrazki to duży przeskok dla nas, do niedawna bez obrazków nie można było czytać. Zatem sympatyczna ta książka i mając na uwadze słowa ze wspomnianego artykułu - czas pozwolić jej wybierać i czytać co chce.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Sympatyczny kociąt z okładki to następca Lwiego Tronu. Uciekając przed wrogami zmienił postać i trafił na Oliwkę- uczennicę szkoły baletowej, której koleżanki dokuczają z powody jej wysokiego wzrostu. Kotek jej pomaga. To az dziwne, że koleżanki nie wzięły Oliwki za jakąś czarownicę, skoro działy się takie rzeczy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)