Okładka książki - Na wzburzonych falach

Na wzburzonych falach


Ocena: 6 (1 głosów)

Dwa światy w jednej rozmowie…

 

Ona katoliczka, on niewierzący. Ona – z ziemiańskiej antykomunistycznej rodziny, on – z asymilowanej żydowskiej, ona – córka żołnierza AK, on – syn komunisty. Dwa światy, a jednak od prawie pięćdziesięciu lat łączy ich bliska przyjaźń. Zgodnie twierdzą, że mogą sobie powiedzieć znacznie więcej niż komukolwiek innemu. Małgorzata Niezabitowska, dziennikarka, pisarka, rzeczniczka pierwszego niekomunistycznego rządu, oraz Feliks Falk, słynny reżyser, a także scenarzysta, dramatopisarz i prozaik, we wspólnie napisanej książce konfrontują swoje biografie w rozmowie często intymnej, a zawsze bez cenzury.

 

„Na wzburzonych falach” to zapis przyjacielskiego i zarazem wzajemnie dociekliwego dialogu. Jego dodatkowym walorem jest to, że osobiste doświadczenia autorów splatają się z historią kraju, z najważniejszymi wydarzeniami, w których uczestniczyli lub byli ich świadkami.

 

Małgorzata i Feliks rozmawiają z czułością i swadą, nie unikają trudnych tematów, dają się poznać. A mają o czym opowiadać. Książkę opatrzyli cytatem z Oscara Wilde’a: „W życiu chodzi o to, żeby być trochę niemożliwym”. I ta myśl z pewnością będzie towarzyszyła czytelnikowi w trakcie lektury, bo właśnie takie trochę niemożliwe mają życiorysy.

Informacje dodatkowe o Na wzburzonych falach:

Wydawnictwo: Lira
Data wydania: 2025-10-15
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN: 9788368577204
Liczba stron: 516
Język oryginału: polski

więcej

POLECANA RECENZJA

Kup książkę Na wzburzonych falach

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Opinie o książce - Na wzburzonych falach

Avatar użytkownika - Awolusi
Awolusi
Przeczytane:2025-11-25, Ocena: 6, Przeczytałam,
Na wzburzonych falach to szczera rozmowa Małgorzaty Niezabitowskiej i Feliksa Falka o doświadczeniach, które przecinają ich życie i polską historię ostatnich dekad. W książce wracają do dzieciństwa, rodzinnych historii, strat i przełomów, które ukształtowały ich dorosłość. Opowiadają o marcu sześćdziesiątego ósmego, o narastającym napięciu lat osiemdziesiątych, o stanie wojennym widzianym z dwóch stron - przez reporterkę dokumentującą wydarzenia i przez twórcę filmowego funkcjonującego pod presją cenzury. Znajdziemy tu kulisy pracy dziennikarskiej w momentach kryzysowych, opowieści o filmach, które powstawały mimo ograniczeń politycznych, oraz rozmowę o życiu zawodowym po dziewięćdziesiątym pierwszym roku, kiedy oboje musieli odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Pojawiają się też tematy bardziej osobiste: miłość, zazdrość, zaufanie, codzienność bliskich relacji. Oboje mówią o wolności; tej, którą daje zewnętrzny porządek, i tej, którą trzeba wypracować w sobie. On dorastał w rodzinie zasymilowanych Żydów związanych z powojennym państwem. Ona wychowała się w katolickiej rodzinie ziemiańskiej, naznaczonej stratą i niepewnością. W ich opowieściach widać, jak odmienne początki mogą prowadzić do podobnego sposobu patrzenia na wolność i odpowiedzialność. W jednym z rozdziałów Małgorzata Niezabitowska wraca do dzieciństwa pełnego nagłych zwrotów i późniejszych doświadczeń, które zbudowały w niej potrzebę samodzielności. U Feliksa Falka
Recenzje miesiąca Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy