Na zawsze, Young

Debiut książkowy, który potrafi wciągnąć czytelnika od pierwszych stron, to prawdziwy sukces. „Na zawsze, Young” jest dowodem na to, że świeże spojrzenie na literaturę może przynieść wyjątkowe historie.
Głównym motywem tej powieści jest odkrywanie prawdziwego piękna, zarówno tego, które tkwi w sztuce, jak i w drugim człowieku. „Na zawsze, Young” oferuje czytelnikom wciągającą historię o odwadze, zaufaniu i przekraczaniu własnych barier. Livia, niewidoma od urodzenia, żyje w świecie, w którym jej zmysły są oknem na świat, na sztukę, a także narzędziem poznawania rzeczywistości. Mimo że nie widzi obrazów, które tak bardzo kocha, jej pasja do sztuki jest intensywna i pełna emocji.
Kiedy dziewczyna spotyka Alexa, młodego i utalentowanego malarza, ich historia staje się wyjątkowym dialogiem między dwoma różnymi spojrzeniami na świat. Jej oparty na wyobraźni i odczuwaniu, i jego oparty na wizualnym pięknie. To, co wydaje się początkiem romantycznej opowieści, szybko przekształca się w głębszą analizę relacji i tego, jak postrzegamy samych siebie oraz innych. Dziewczyna staje na rozdrożu, nie wiedząc którą drogą podążać. Otworzyć się na nową relację czy wycofać się, mając na uwadze poprzednie, bolesne doświadczenia z ludźmi.
Jednym z najmocniejszych aspektów książki jest odniesienie do „Małego Księcia”, ukochanej powieści bohaterki. To właśnie filozofia tej książki, mówiąca o konieczności cierpliwości, otwartości i gotowości na ryzyko, pomaga dziewczynie spojrzeć na życie i nawiązywanie nowych relacji w inny sposób. Myśl, że trzeba poznać kilka „gąsienic”, aby odkryć prawdziwe piękno „motyla”, staje się dla niej motywującym przesłaniem, które towarzyszy jej w trakcie tej emocjonalnej podróży.
Styl autorki jest delikatny, wręcz poetycki, co idealnie pasuje do tematyki książki. Opisy emocji, świata sztuki oraz wewnętrznych przeżyć bohaterów są subtelne, ale pełne głębi. Wydarzenia rozwijają się stopniowo, pozwalając czytelnikowi na lepsze zrozumienie wewnętrznego świata Livii oraz powolnego, lecz wyraźnego rozwoju relacji między nią a Aleksem.
Co ważne, książka nie ucieka od trudnych tematów, takich jak lęk przed zranieniem, różnice społeczne czy fizyczne ograniczenia. Autorka nie próbuje idealizować sytuacji Livii, ale ukazuje jej siłę oraz determinację, by żyć pełnią życia pomimo przeszkód.
Podsumowując, książka oferuje coś więcej niż klasyczną historię miłosną. To opowieść o odnajdywaniu siebie, o akceptacji własnych słabości i odwadze. Dla tych, którzy szukają lektury pełnej emocji, refleksji nad życiem i relacjami, a także inspiracji do tego, by dostrzec piękno w tym, co często niewidzialne dla oczu, ta książka będzie prawdziwą literacką ucztą.

Zdecydowałam się sięgnąć po debiut literacki Joanny Mordak, ponieważ widziałam wiele pochlebnych opinii na jego temat w bookmediach. Ten, kto już zdążył poznać mnie jako czytelnika, doskonale wie, że uwielbiam sięgać po nowych autorów i odkrywać początki ich pisarskich karier. Czy zatem ,,Na zawsze, Young" trafi na moją listę fantastycznych debiutów? Już spieszę z wyjaśnieniem.

Przyznam, że zabierałam się za tę książkę już jakiś czas, ponieważ dostałam ją na urodziny od moich przyjaciółek, a mam je pod koniec listopada. Wrzuciłam ją na swoją prezentową listę głównie dlatego, że byłam bardzo ciekawa, jak autorka podejdzie do tematu bohaterki, która nie widzi od urodzenia. Dodatkowo wydaje mi się, że do tej pory nie zdarzyło mi się czytać publikacji, w której występowała postać z taką niepełnosprawnością, ale oczywiście mogę się mylić, ponieważ pamięć jest ulotna, a trochę już tych książek w swoim życiu przeczytałam. Jak zatem oceniam tę lekturę?

Początek był bardzo obiecujący. Pierwszą połowę książki pochłonęłam za jednym razem i naprawdę wciągnęłam się w fabułę. Bardzo polubiłam bohaterów, ich wzajemny stosunek do siebie i mocno kibicowałam temu, by im się udało stworzyć coś wyjątkowego. Natomiast druga połowa mocno mi się dłużyła. I w zasadzie trudno jest mi jednoznacznie stwierdzić, czy bardziej przeszkadzało mi wyidealizowanie Alexa do granic możliwości, czy ciągła niepewność Livii względem otwarcia się na ten związek. Prawdopodobnie, gdyby ilość powielanych w kółko schematów i obaw głównych bohaterów nie była tak duża, książka Joanny Mordak dostałaby ode mnie wyższą ocenę, ale i tak uważam, że publikacja zasługuje na rozgłos.

Myślę, że największy plusem tej historii jest ukazanie przez autorkę stosunku społeczeństwa do osób niepełnosprawnych. Niestety, ale w dzisiejszym świecie ludzie, którzy odbiegają od jakiś ogólnie przyjętych schematów, są postrzegani jako ci ,,gorsi". I nie jest istotne to, czy mają trochę więcej kilogramów, czy może nie mają kończyn, czy tak jak główna bohaterka -- nie widzą. Trzeba to powiedzieć wprost, ludzie są okrutni, a nic tak nie rani, jak słowa. Dlatego bardzo podobało mi się to, że autorka stworzyła historię, która skłania czytelnika do tego, aby zweryfikował swoje podejście do osób niepełnosprawnych i zastanowił się nad tym, czy należy okazać im trochę empatii, czy dokładać im trosk i zmartwień.

Uważam, że ,,Na zawsze, Young" to naprawdę udany debiut literacki. Dlatego jestem bardzo ciekawa, jak dalej rozwinie się kariera pisarska autorki, więc zdążyłam już zamówić jej najnowszą powieść, którą mam zamiar przeczytać w niedalekiej przyszłości. I mam nadzieję, że będzie równie dobra, jak ta.