Nie licząc kota, czyli kolejna historia miłosna
Kasia Bulicz-Kasprzak

dobrze napisana powieść http://ksiazeczkidopoduszki.blogspot.com/2013/06/kasia-bulicz-kasprzak-nie-liczac-kota.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Nie licząc kota czyli kolejna historia miłosna" autorstwa Kasi Bulicz-Kasprzak wbrew tytułowi, nie jest typową historią miłości, ponieważ książka ta jest sympatyczną powieścią obyczajową opowiadającą o wycinku życia ponad 30-letniej Joanny Poraj, zawierającego nie tylko jej związek, ale i przyjaźń oraz borykanie się z przeszłością. Asię poznajemy w momencie śmierci jej ciotki, która przez jakiś czas wychowywała dziewczynę, gdy jej rodzice wyjechali za granicę. Ona sama z nieznanych nam powodów nie chce wracać w rodzinne strony. Obecnie Joasia ma satysfakcjonującą pracę w stolicy z pewnymi sukcesami i udany związek (ale czy partner rzeczywiście ją kocha?). Ciotka Wanda jednak pozostawi po sobie ślad, a młoda kobieta będzie musiała zmierzyć się z przeszłością, z chowaną w sercu tajemnicą, z sekretem rodzinnym, własnymi kompleksami. Czy wyniknie z tego coś dobrego? Na podstawie powyższego opisu wydaje się, że to zwykła obyczajówka, ale to nie prawda. Choć lekka, to jednak mądra, ciekawa i wciągająca powieść, którą serdecznie polecam. Powieść niesie ze sobą przesłania, a główne z nich to: Czy chowanie w sobie urazy prowadzi do dobrego czy złego? Może niejednokrotnie lepiej jest wybaczyć? Książka ,,Nie licząc kota..." zwyciężyła w konkursie Wydawnictwa Nasza Księgarnia na współczesną powieść dla kobiet.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

http://ksiazkapolapkach.blox.pl/2013/09/Nie-liczac-kota-czyli-kolejna-historia-milosna.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kasia Bulicz- Kasprzak prowadzi zwyczajne życie. Na co dzień zbiera różne zwykłe, niezwykłe wydarzenia i doświadczenia aby umilić czytelnikowi czas i aby uczynić jego los jeszcze bardziej fascynującym. Spodobała mi się skromność, delikatność i wrażliwość autorki. Wiedziałam już, że czas spędzony z jej książką sprawi mi dużo frajdy i nie pomyliłam się. Joanna Poraj jest wykładowcą literatury angielskiej. Mieszaka w Warszawie, od trzech lat w stałym związku z Łukaszem, z widokiem na małżeństwo. Jej życie jest spokojne, ustabilizowane by nie powiedzieć nudne. Do czasu. Telefon odebrany w środku nocy zmusza ją do powzięcia decyzji, które wstrząsną jej uporządkowanym światem. Musi wrócić do miasteczka swojego dzieciństwa i przejąć spadek po niezbyt lubianej ciotce Wandzie. Na miejscu okazuje się, że odziedziczyła mieszkanie i kota, który umyka przed jej wzrokiem tak skutecznie, że jest niemal niewidzialny. Aśka liczy na szybkie załatwienie formalności ale los płata jej psikusa i zmusza do rozliczenia się z przeszłością, którą tak długo skrywała na dnie duszy. Od pierwszej chwili Asia wzbudza sympatię i zaufanie. Jest kobietą z krwi i kości a więc dręczą ją myśli znane również Tobie, czytelniczko. Między innymi martwi się o swój związek. Liczy na małżeństwo ale luby jeszcze się nie oświadczył. Jest zazdrosna o asystentkę Łukasza, uważa ją za atrakcyjniejszą, szczuplejszą, mądrzejszą itd. Denerwują ją kontrolujące telefony od rodziców, które najczęściej rozbrzmiewają w środku nocy (różnica czasu- rodzice mieszkają w Ameryce). Satysfakcję przynosi jej praca. Uwielbia nauczać żądnych wiedzy studentów. Wyjazd do rodzinnego miasteczka, choćby na chwilę jest dla niej przykrym obowiązkiem. Nie łączą ją z tym miejscem żadne sentymenty ani przyjazne myśli. Chce tylko przyjąć spadek i jak najszybciej wracać do Warszawy. Nie spodziewa się, że to znienawidzone miasteczko będzie dla niej niczym katharsis i wreszcie odzyska długo oczekiwany spokój. Jak sam tytuł nam wskazuje, książka Kasi Bulicz- Kasprzak, to kolejna historia o miłości. I choć temat wydaje się oklepany, to przypominam, ile ludzkich istnień tyle przykładów o miłosnych perypetiach. Pani Kasia stworzyła nietuzinkową opowieść o miłości. Znajdziemy w niej spojrzenie z kilku perspektyw- osób dojrzałych, doświadczonych przez los, młodzieńcze zauroczenie, dziecięce poszukiwanie i przywiązanie kota. A skoro jesteśmy przy kocie... Bardzo mi się spodobało wtrącenia, przemyślenia, życiowe mądrości wygłaszane przez kociego indywidualistę. Kot ma bardzo wysokie mniemanie o sobie, pozuje na niedostępnego, błyskotliwego i jedynego, najmądrzejszego przedstawiciela zwierzęcego świata. Jego komentarze są kąśliwe ale i bardzo dowcipne. Dostrzega on niuanse ludzkich zachowań, których nasz gatunek nie jest w stanie zauważyć czy ocenić. Jest to bardzo ożywczy i ciekawy element powieści, który nie tylko urozmaica fabułę ale i wpływa na jej atrakcyjność. Z niecierpliwością czekałam na cenne uwagi kocurka, na przykład: "Rozważałem odejście. Nowa człowiek nie jest odpowiednia na przyjaciela kota. Może z psem miałaby większe szanse, bo są jednakowo durni." Pani Kasia Bulicz- Kasprzak posługuje się językiem prostym, zwyczajnym, na wskroś współczesnym i z dużym poczuciem humoru. Dzięki czemu historię Aśki czyta się szybko, jednym tchem, wstrzymując oddech. W "Nie licząc kota, czyli kolejna historia o miłości" znalazłam losy ludzi realnych, rzeczywistych a ich zmagania z życiem nie są wyssane z palca, to równie dobrze mogłyby być wspomnienia naszych babek, doświadczenia naszych matek, sióstr, kuzynek. Dla fanek Babiego lata książka "Nie licząc kota, czyli kolejna historia o miłości" to lektura obowiązkowa. Dla mnie ze względu na kota- jest to istna czytelnicza perełka zwierzęcego humoru i zgubnej pewności siebie. Polecam! W przygotowaniu jest kolejna książka autorki "Nalewka zapomnienia". Czekam na nią z niecierpliwością :) http://aleksandrowemysli.blogspot.com/2012/11/nie-liczac-kota-czyli-kolejna-historia.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Łatwo oceniać, łatwo ranić, chcąc chronić bliskie osoby. Łatwo pielęgnować żal. A potem jest już za późno. Przekonuje się o tym Joanna, otrzymując spadek po nielubianej ciotce. Mierząc się z przeszłością, reorganizując teraźniejszość i weryfikując opinie nt. różnych osób, własnych zachowań i relacji międzyludzkich. 
Trzeba przyznać, iż Autorka zafundowała nam spotkanie z bohaterami prezentującymi różne postawy życiowe, takimi, z którymi chcielibyśmy się spotkać oraz takimi, które nie budzą przyjaznych uczuć. Ciekawie ponakładała 3 płaszczyzny czasowe. I "usłyszała", co myśli tytułowy kot. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zachęcił mnie do przeczytania tytuł (z kotem),a ja bardzo lubię koty i staram się czytać różne książkami z kotami; i nie zawiodłam się, czyta się rewelacyjnie, chociaż nie jest to tylko lekka historyjka o miłości. A dodatkowym atutem tej książki są monologi kota - zastanawiam się, co mój kot mógłby naopowiadać, z pewnością nie mniej ciekawie.
Zachęcam do czytania.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Joasia Poraj otrzymuje spadek po córce Wandzie.Musi wrócić do małego miasteczka z którego uciekła po tragicznych wydarzeniach.Okazuje się jednak,że oprócz mieszkania odziedziczyła wścibską sąsiadkę Lucynkę,przystojnego notariusza Szymona,a także bardzo nieśmiałego kota i garść rodzinnych tajemnic...

Zamierz przejąć spadek jak najszybciej i wrucić do swojego życia w  Warszawie i do swojego chłopaka Łukasza. Jednak wszystko potoczy się trochę inaczej niż planowała.Znajdzie też prawdziwą przyjaźń w osobie Doroty.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)