,,Pisany ci blondyn i mnóstwo pomyłek. Wszystko będzie nie tak. Będziesz mieć zawód inny niż ze szkoły, ale da ci sławę. Żyć będziesz krótko, ale przygód będziesz mieć a mieć". Wszystko, co wróżbiarka przepowiedziała Joannie Chmielewskiej, się sprawdziło.
Niemal każdy dzień życia Chmielewskiej był gotowym pomysłem na powieść. Zwariowany Lesio usiłujący zabić kadrową, mężczyzna o tajemniczym głosie dzwoniący do Joanny codziennie o tej samej godzinie i kolejni znajomi znikający bez śladu... Wszyscy byli podejrzani.
Świat wokół Joanny Chmielewskiej to prawie popełnione zbrodnie, nieoczekiwane zaginięcia, kuszące zdrady i wysocy blondyni o oczach diabła. Ale to także wielkie miłości i prawdziwe przyjaźnie na śmierć i życie. A wszystko w absurdalnych realiach komunistycznej Polski, kiedy zdobycie kawy graniczyło z cudem, a praca w biurze architektonicznym była prawdziwą szkołą uników i kombinatorstwa.
W jednym tylko wróżbiarka się pomyliła. Taką kobietę jak Chmielewska niełatwo jest zabić.
Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2023-09-27
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 320
Chłopcy mają dobrze w głowach, umieją sobie podgrzać obiad, klucz nosić na szyi i radzić sobie.
Katarzyna Droga w książce "Niełatwo mnie zabić. Opowieść o Joannie Chmielewskiej" przybliża czytelnikom barwne i pełne zwrotów akcji życie jednej z najbardziej charakterystycznych polskich pisarek kryminalnych. To opowieść, która łączy w sobie elementy biografii, sensacji i humoru, idealnie oddając styl samej Chmielewskiej.
Autorka w przystępny i zajmujący sposób prowadzi nas przez kolejne etapy życia Joanny Chmielewskiej, pokazując, jak jej codzienność stała się inspiracją do kultowych powieści kryminalnych. Przepowiednia wróżki, według której życie Chmielewskiej miało być pełne przygód i niespodzianek, okazała się niezwykle trafna – zarówno w jej twórczości, jak i rzeczywistości nie brakowało absurdalnych sytuacji i niewyjaśnionych zagadek.
Droga przedstawia Joannę Chmielewską jako kobietę pełną pasji, niezależną, z niepowtarzalnym poczuciem humoru, która z łatwością odnajdywała sensacyjne wątki w codziennych wydarzeniach. Przygody, jakie jej się przydarzały – od tajemniczych telefonów po niemal popełnione zbrodnie – stały się fundamentem dla jej powieści. Biografia obfituje w anegdoty i zabawne sytuacje, które sprawiają, że lektura jest niezwykle wciągająca.
Na uwagę zasługuje również kontekst historyczny, który autorka zarysowuje w tle. Polska okresu PRL-u, z jej absurdami i trudnościami dnia codziennego, odgrywa istotną rolę w książce. Droga pokazuje, jak realia tamtych czasów wpływały na życie i twórczość Chmielewskiej, która z humorem i dystansem komentowała rzeczywistość, tworząc przy tym niezwykle popularne powieści kryminalne.
Książka napisana jest lekkim, przystępnym językiem, a liczne dialogi i humorystyczne wstawki sprawiają, że czyta się ją z przyjemnością. Styl Katarzyny Drogi doskonale oddaje charakter Joanny Chmielewskiej, co czyni tę biografię jeszcze bardziej autentyczną i pełną energii.
Podsumowując, "Niełatwo mnie zabić. Opowieść o Joannie Chmielewskiej" to fascynująca lektura dla miłośników twórczości Chmielewskiej, ale także dla tych, którzy dopiero chcą ją poznać. Katarzyna Droga stworzyła żywy, pełen humoru portret pisarki, której życie było równie barwne, co jej książki. To obowiązkowa pozycja dla wszystkich, którzy cenią nietuzinkowe postacie i literackie przygody, które wykraczają poza fikcję.
Katarzyna Droga w swojej książce "Niełatwo mnie zabić: opowieść o Joannie Chmielewskiej" zabiera czytelnika w podróż przez życie jednej z najbardziej znanych polskich pisarek, Joanny Chmielewskiej. To ciekawe spojrzenie na życie literackie i osobiste autorki popularnych powieści sensacyjnych, kryminalnych, komedii obyczajowych, a także książek dla dzieci i młodzieży.
Pierwsze kroki w świecie literatury podejmuje bohaterka, gdy przyjeżdża do Krakowa na spotkanie z redaktorem i rozpoczyna swoją karierę pisarską. Narracja skupia się głównie na młodych latach Joanny Chmielewskiej, ukazując jej codzienne zmagania się z problemami, radości, troski, przyjaźnie i zdrady. Autorka wprowadza czytelnika w tajemnice i sekrety sławnej pisarki, odsłaniając kulisy jej życia.
W "Niełatwo mnie zabić" Katarzyna Droga przedstawia dwie oblicza Joanny Chmielewskiej - tę prawdziwą, pełną życiowych perypetii i szaleństw, oraz tę, którą autorka kreowała w swoich książkach. To nietypowe podejście sprawia, że czytelnik może lepiej zrozumieć, jak życie Chmielewskiej wpływało na jej literackie dzieła. Przepis na sukces Chmielewskiej był zaskakująco prosty: codzienne życie pełne absurdów, tajemniczych telefonów i znikających znajomych, które w magiczny sposób przekształcały się w kryminalne fabuły. Poza tym autorka wybiera narrację pierwszoosobową, w której to sama postać Chmielewskiej staje się narratorem. To oryginalne podejście sprawia, że czytelnik otrzymuje wrażenie, jakby sam Chmielewska opowiadała swoją historię, co dodaje autentyczności i osobistego charakteru opowieści.
Książka Drogi ukazuje także kolorowy świat Polski czasów PRL-u, gdzie zdobycie kawy graniczyło z cudem, a praca w biurze architektonicznym wymagała sztuki uników i kombinatorstwa. Ta retrospektywa dodaje głębi opowieści, a czytelnik może poczuć się jak podróżujący w czasie, obserwujący życie Joanny Chmielewskiej we wspomnianych realiach.
Podsumowując, książka ta jest godną uwagi, zarówno dla fanów Chmielewskiej, którzy chcą poznać jej życie bliżej, jak i dla tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z literaturą tej autorki. Ta zbeletryzowana biografia pozwala czytelnikowi zanurzyć się w świat Joanny Chmielewskiej i zobaczyć ją nie tylko jako pisarkę, ale także jako niezwykłą postać życiową i jest doskonałą okazją do zrozumienia tła, z którego wyłoniły się popularne powieści Joanny Chmielewskiej.
Lubicie czytać fabularyzowane biografie? Jeśli tak, to koniecznie przeczytajcie “Niełatwo mnie zabić. Opowieść o Joannie Chmielewskiej”. I tu od razu info dla tych, którzy będą pisać, że łeee eee nie wiem, kto to jest, nawet nie ruszam: do przeczytanie tej książki wymagana jest zerowa wiedza na temat głównej bohaterki, wszystkiego dowiecie się po prostu czytając
Joanna Chmielewska, kobieta dynamiczna, ekspresyjna, szalona (w pozytywnym znaczeniu), zabawna, z głową pełną zwariowanych pomysłów. Jej życie to kopalnia pomysłów na książkę. Chmielewska nie próżnowała i czerpiąc z własnych doświadczeń pisała niepowtarzalne kryminały. Jej twórczość opierała się na błyskotliwym humorze i świetnej fabule. W końcu najlepsze scenariusze pisze życie.
Joanna Chmielewska była wyjątkową kobietą, dlatego też należała jej się wyjątkowa biografia. Katarzyna Droga sfabularyzowała życie autorki tworząc historię, która przypadnie do gustu nawet tym, którzy nigdy o twórczości Chmielewskiej nawet nie słyszeli.
Styl i język, jakim pisze Katarzyna Droga idealnie odzwierciedlają niepokorną duszę Chmielewskiej, jej sposób bycia i energię. Z kolei klimat komunistycznej Polski doskonale został oddany w tej książce i świetnie współgra z główną bohaterką, która potrafiła radzić sobie w każdej sytuacji, nie patrząc na okoliczności, a każdą przeszkodę pokonywała bez mrugnięcia okiem.
Ta książka zaciekawia i pochłania bez reszty. Życie Joanny, a właściwie to Irki było tak barwne, że zasługiwało na spisanie go. Świetnie, że ta biografia ma właśnie taką formę – dobrej obyczajówki z przygodami na drugim planie. W tej książce znajdą się miłości, zdrady, prawdziwe przyjaźnie, absurdalne sytuacje, telefony od nieznajomego, czy ludzie znikający bez śladu. A wszystko zaczęło się od pewnej wróżby…
Koniecznie przeczytajcie tę książkę, to będzie rewelacyjnie spędzony czas w towarzystwie nieszablonowej postaci i dobrego, błyskotliwego humoru.
Lekko i z humorem opisane życie Joanny Chmielewskiej, czyli Ireny Kuhn, z domu Becker. Autorka kryminałów przedstawiona została tu jako kobieta niezależna, ambitna i pełna różnych pasji. Poznajemy jej życie rodzinne, przyjaciół, romanse, zamiłowanie do podróży, bursztynów i hazardu. Doskonale autorka przedstawiła realia życia w czasach PRL-u, trudności życia codziennego, problemy z kupnem podstawowych produktów. Starsi czytelnicy przypomną sobie, a młodsi dowiedzą się, co się wtedy nosiło, co było modne. Styl pisarski jest przystępny i doskonale współgra z życiem i temperamentem Chmielewskiej. Dużo tu zabawnych sytuacji, a nawet te przykre opisane są lekko i z przymrużeniem oka. Po przeczytaniu ,,Niełatwo mnie zabić" mam ochotę na przeczytanie wspomnianych książek Chmielewskiej. Niektóre tytuły sobie przypomnę, inne przeczytam po raz pierwszy, ale tym razem czytając będę miała na uwadze opisane zdarzenia i odniesienia do nich.
Joanna Chmielewska to pisarka niezwykła, niestety nieżyjąca od 2013 roku, która przez czasy PRL-u (i później!) dostarczała milionom rozrywki w postaci powieści komedii kryminalnych, mocno dynamicznych, sensacyjnych, a przede wszystkim przezabawnych. Joanna Chmielewska w późniejszych swoich latach napisała też autobiografię składającą się z aż siedmiu tomów, niestety od lat na rynku niedostępną. I tu pojawiła się luka, w którą wepchnęła się Katarzyna Droga ze swoją powieścią biograficzną ,,Niełatwo mnie zabić. Opowieść o Joannie Chmielewskiej". To książka cenna, by przypominająca o Chmielewskiej i pozwalająca tym, którzy nie mieli szans na lekturę autobiografii, choć trochę bliżej poznać kobietę kryjącą się pod tym słynnym nazwiskiem. To lektura zarówno dla fanów autorki, jak i tych, którzy ciągle jej twórczości nie znają - może poznając kreację Chmielewskiej stworzoną przez Drogą, w końcu zdecydują się to zmienić? Jej powieści beletrystyczne na szczęście dostać łatwiej, są dostępne w formie ebooków.
Katarzyna Droga w swojej powieści zajęła się pewnym okresem w życiu Chmielewskiej, a w zasadzie dwoma: okresem wchodzenia w dorosłość autorki, w czasie gdy kształtowała się jako człowiek, kobieta, żona, matka, architektka i okresem, gdy powstawała jako pisarka. Jest to zatem mniej więcej około 40 lat z życia Chmielewskiej, poczynając od czasów nastoletnich i wpływu II wojny światowej na dalszej losy tej kobiety. Bo właśnie - Chmielewska, jako że pisała wesołe książki, to raczej nie zawierała w nich wątków związanych z polityką, a ta PRL-owska przecież mocno oddziaływała na to, jakim sama była człowiekiem. Oczywiście książka to coś więcej - to podróże, to romanse, to kolejne sukcesy literatki. Daje bardzo fajny, pełny obraz kobiety przedsiębiorczej, zaradnej, wesołej, bardzo związanej ze swoimi bliskimi. Cieszę się, że Katarzyna Droga zdecydowała się napisać tę powieść, choć przez chwilę mogłam być bliżej mojej ukochanej Chmielewskiej. Polecam fanom i tym nieznającym twórczości Chmielewskiej!
,,Nie łatwo mnie zabić. Opowieść o Joannie Chmielewskiej" to lektura obowiązkowa dla fanów kryminałów, które wyszły spod pióra Joanny Chmielewskiej. Katarzyna Drąga przybliża nam postać znanej pisarki. Czytelnik dowie się w jaki sposób pani architekt Irena Becker postanowiła zająć się pisaniem i stała się Joanną Chmielewską. Autorka ujawnia tajemnice, sekrety oraz ciekawą prawdę o sławnej pisarce. Pani Katarzyna przekazuje nam nie tylko dość dużo informacji z życia autorki, ale również wspaniale oddaje tło historyczne czasów, w których żyła autorka. Nie zapomina wspomnieć o innych znanych postaciach jak Gierek. Nie brakuje tutaj również miłosnych uniesień Chmielewskiej. Zabrakło mi jednak opisu lat, gdy autorka stała się popularna. Książka skupia się głównie na jej młodych latach.
Książka jest napisana w łatwym i humorystycznym stylu. Były momenty, w których śmiałam w głos. Czyta się ją bardzo szybko i jest świetną lekturą dla tych, którzy chcą dowiedzieć się czegoś więcej o autorce kryminałów. Jest ona na pewno napisana w stylu Chmielewskiej. I czasami miałam wrażenie, że nie czytam o jej życiu, ale o jednym z bohaterów Joanny.
Jeśli macie ochotę na lekką i niewymagającą biografie, to polecam ,,Niełatwo mnie zabić. Opowieść o Joannie Chmielewskiej.
Porywająca opowieść o córce kolejarza, która została polską Gretą Garbo. I o tym, że szczęście nie uśmiecha się tylko raz. Wyszła na scenę...
Co robi młoda fotografka z Warszawy nad Biebrzą? Dlaczego lubi utrwalać ptaki i rozlewiska, o wiele bardziej niż modelki i znane aktorki? Ma szczęście...
Zostawiła zdumiona ciotkę na Nowym Świecie. W domu z szacunkiem odwiesiła sukienkę do szafy, przywdziała szatę domową w stylu worka po ziemniakach, obstawiła się kubkami z herbatą i zabrała do roboty.
Więcej