Niespodziewany gość
Agatha Christie

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Jest zimny, ponury, listopadowy wieczór. Samotny kierowca podczas mgły wpada samochodem do rowu. Postanawia prosić o pomoc. Puka do drzwi pobliskiego domu, i gdy nikt mu nie otwiera naciska klamkę. Nieśmiało wchodzi do domu by w ciemnym pokoju odkryć zwłoki właściciela domu oraz siedząca w mroku jego żonę, która twierdzi,że to ona zabiła męża. Nieznajomy zaczyna rozmowę z "zabójczynią i wysłuchuje jej historii. Niespodziewanie gość wpada na pomysł, by żona zrzuciła winę na mężczyznę, któremu jej mąż zabił syna.....
Muszę przyznać, że jest to najsłabsza powieść Agathy Christie jaką do tej pory czytałam. Historia niby ciekawa, ale jakaś bez kształtu. Gospodarz ginie od strzału w głowę, ale nikt  w domu (a mieszkańców jest sporo) go nie słyszał. Jest to naciągany fakt, tłumików w tamtych czasach nie było. Motyw zbrodni też jakiś oczywisty- żona chciała bronić niepełnosprawnego szwagra , przed oddaniem go do zakładu opieki. Zabrakło mi w tej historii wiele. Między innymi postaci wiodącej. Bohatera na tyle charakterystycznego, by zapadał w pamięć. Cała fabuła brnie do wiadomego zakończenia. Wiedziałam od początku , kto jest zabójcą i jaki będzie morał tej historii.

Każdemu twórcy zdarzają się słabsze pozycje . Trzymanie tego samego poziomu byłoby nudne. Fajnie, że pisarka może mnie zaskoczyć , nawet kryminałem, który okazał się nijaki

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pewnego wieczoru w Walii samochód Michaela Starkweddera ląduje w rowie. Mężczyzna postanawia znaleźć jakiś telefon, żeby zadzwonić po pomoc. Przez to trafia na dość ciekawą scenę - kobieta trzymająca w ręku rewolwer, a na wózku inwalidzkim siedzi jej nieżywy mąż. Laura od razu przyznaje się do popełnionego morderstwa. Jednak wszyscy znamy Christie - to by było za proste rozwiązanie.

"Niespodziewany gość" to bardzo przyjemna lektura na jeden wieczór. Mnie zajęła około 2-2,5 godziny. W połowie książki miałam swoją teorię, która później w pewien sposób runęła jak domek z kart. Jednak nadal miałam nadzieję, że tym razem to ja zdobędę punkt w typowej u mnie walce ja vs Christie i... nie myliłam się! Po raz drugi (na kilkanaście książek autorki) dobrze wytypowałam zabójcę i rozgryzłam intrygę. Zdecydowanie pewna przerwa w lekturze książek Christie zadziałała dla mnie na plus :D

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Klasyka kryminału, serdecznie polecam kolejną książkę Christie. Zagadka morderstwa była ciekawa, nie domyśliłam się , kto był zabójcą. Lekturę przeczytałam bardzo szybko, nie było w niej nudnych momentów, akcja interesowała mnie non stop.