Odważ się być NIEgrzeczną!

Bunt, który wyzwala.

"ODWAŻ SIĘ BYĆ NIEGRZECZNĄ!"Wilcza Córa to świetnaliteratura obyczajowa. To manifest dla kobiet, które pragną wyrwać się z klatki społecznych oczekiwań. Autorka czerpiąc z własnych doświadczeń oraz wiedzy psychologicznej, tworzy prowokującą opowieść o tym, dlaczego bycie "grzeczną dziewczynką” często staje się pułapką, a nie drogą do spełnienia. 
Książka skupia się na dekonstrukcji mitów narzucanych kobietom od dzieciństwa czyli  konieczności ugłaskiwania otoczenia, unikania konfliktów i życia w zgodzie z cudzymi standardami. Autorka, niczym przewodniczka po świecie wewnętrznej rewolucji, pokazuje, jak odrzucić toksyczną grzeczność na rzecz odwagi, asertywności i samoakceptacji. Pokazuje nam  jak systemowo jesteśmy uczone tłumienia własnych potrzeb. 
Największą zaletą tej powieści  jest połączenie głębokiej refleksji z konkretnymi narzędziami zmiany.  Warta uwagi jest też świeżość języka. Nie stroni od ironii, mocnych metafor (postać wilczycy jako symbolu niezależności) i kulturowych odniesień, które trafiają do pokolenia kobiet wychowanych między tradycją a emancypacją. 
Czy są wady? Dla kogo nie będzie to lektura?
Momentami można odnieść wrażenie, że radykalizm przekazu przysłania niuanse. Propozycja całkowitego odcięcia się od "grzeczności” bywa utopijna, zwłaszcza w kontekście realiów, w których kobiety wciąż muszą balansować między buntem a kompromisem.
Dla kogo ta książka?
Dla każdej kobiety, która czuje, że jej życie toczy się bardziej według cudzych scenariuszy niż własnych marzeń. Dla tych, które mają dość chronicznego przepraszania, tłumienia złości i życia w strachu przed oceną. To także wartościowa lektura dla matek wychowujących córki, by nie przekazywać im dziedzictwa milczenia. 

„ODWAŻ SIĘ BYĆ NIEGRZECZNĄ! Wilcza Córa” nie jest idealna, ale właśnie ta niedoskonałość czyni ją autentyczną. To książka, która nie boi się drapać po sumieniu, a jednocześnie daje nadzieję, że bycie "niegrzeczną” to nie egoizm, ale akt miłości do siebie. Warto dać się jej porwać. Nawet jeśli po drodze zgubimy kilka społecznokulturowych dogmatów.

Ocena: 8/10 ⭐️

BRUNETTE BOOKS

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Debiut literacki, pierwsza wydana książka, a co za tym idzie sukces czy porażka?

„Kobieta zawsze powinna wyglądać tak, jakby szła na imprezę, a nie jakby z niej wracała”

Odważ się być niegrzeczną! - to debiut literacki autorki pod pseudonimem Wilcza Córa. Dla mnie to bardzo udany debiut. Właśnie tego mi trzeba było. Ostatnio mam ciężkie dni, a tu w moje ręce wada historia z dużą dawką humoru, uzmysławiając mi, jak często zapominam o sobie.
Główną bohaterką to trzydziestoletnia Jagoda, zwaną Jeżynką, która przechodzi niesamowitą przemianę. Od cichej, bardzo grzecznej dziewczynki, do kobiety asertywnej, a przede wszystkim świadomej swojej wartości, niebojącej się mieć swoje zdanie, a to wszystko za przyczyną listu odnalezionego po śmierci ukochanej babci.


Romantyczna, przesympatyczna historia z dużą dawką humoru, niosąca przesłanie. W naszym społeczeństwie bardzo głęboko utrwalił się pewien schemat, który mówi, że kobieta powinna być łagodna, uległa, troskliwą pocieszycielką, stawiająca potrzeby innych ponad własnymi. - Czyli miła dziewczyna. Wilcza Córa zwraca naszą uwagę, że w życiu nie można ciągle zadowalać innych, czy być lubianą przez wszystkich, bo to jest niemożliwe. Nie bój się wypowiadać głośno własnego zdania, nawet, gdy jest ono odmienne od innych, więcej wiary w siebie. Zacznij podkreślać swoje potrzeby, daj sobie prawo do odrobiny szaleństwa.

„Odważ się być niegrzeczną!” - historia, która nas rozbawi, wzruszy, doda pozytywnej energii, przy której miło spędzimy czas. To książka o odwadze i sile drzemiącej w każdym, to opowieść, która zmotywuje nas do zmiany życia na lepsze.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ależ to jest dobre! aż trudno uwierzyć, że to debiut. Historia wciąga od pierwszej strony i trzyma do samego końca.

Jagoda, zwana Jeżyną, zawsze starała się być tą "grzeczną dziewczyną". Żadnego wdrapywania na drzewa, żadnych kłótni, zawsze spełniała cudze oczekiwania, lubi swoje poukładane i przewidywalne życie. Dziś, mając prawie trzydziestkę na karku, pracuje w biurze rachunkowym, ma jedną parę szpilek i szafę wypełnioną eleganckimi ubraniami zapinanymi pod szyję. Nadal nie potrafi uwolnić się od wizerunku grzecznej.

Pewnego dnia wszystko się zmienia, za sprawą listu od ukochanej babci Gabi. Babcia niedawno zmarła, a Jeżyna nie wie,  jak poradzi sobie w życiu bez niej. Gabi była jej kompasem, zawsze wiedziała co dobre i ważne. W ostatnim liście do wnuczki prosi ją, by odważyła się być niegrzeczną.

Okazuje się, że potrzebowała właśnie takiego impulsu. Nagle wskutek zbiegów okoliczności w życie Jeżyny wkrada się chaos. Poznaje sąsiadki - a każda z nich chce ją wyswatać z własnym wnukiem. W pracy kłopoty z nową dziewczyną byłego chłopaka, na horyzoncie majaczy awans. Czy Jeżyna się odważy być niegrzeczną? Czy wyjdzie ze strefy komfortu, by odnaleźć prawdziwą siebie?

Musicie się przekonać sami. Zapewniam Was, że świetnie się przy tym będziecie bawić. Jestem oczarowana lekkim piórem autorki i jej poczuciem humoru. Genialne postacie drugoplanowe. Zapisałam sobie wiele cytatów, niektóre możecie je zobaczyć na kolejnych fotkach. Zarówno te  zabawne- z życia Jeżyny, jak i te życiowe- złote myśli babci Gabi.

 

Historia Jeżyny pokazuje, że w każdym z nas drzemie siła, która pozwoli odmienić życie... jeśli się tylko odważymy.
Ciepła, lekka, zabawna, pełna zwrotów akcji. Bardzo polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

??POST RECENZENCKI ??

"ODWAŻ SIĘ BYĆ nieGRZECZNĄ "

AUTORKA @wilcza.cora 

Wydawnictwo @wydawnictwo_novaeres 

?????/5

Współpraca Recenzencka @wydawnictwo_novaeres 

@wydawnictwo_zaczytani 

 

Witajcie moliki,dziś mam dla was pytanie ....

"CZY jesteście odważne, odważni???"

 

Bo ja to tylko wtedy kiedy nie trzeba ?A kiedy trzeba to różnie to bywa?

 

Nasza bohaterka Jagoda zwana również Jeżyną,to prawdziwa spokojna i cierpliwa dusza.Nie krzyczy,nie robi scen,na wszystko się zgadza i jest potulna jak baranek.

Brakuje jej odwagi żeby wykrzyczeć całemu światu, że została zdradzona.Brakuje jej siły na tupnięcie nogą....

Do czasu.

W jej życiu następuje taki moment ,że wszyscy wokół roszczą sobie prawo do podejmowania za nią decyzji.Przyniosą,wejdą,wezmą,odniosą,podadzą itp itd.A nasza bohaterka na wszystko się zgadza,chociaż w środku wszystko w niej krzyczy....

A sąsiadka, która dużo "widzi"zaczyna przepowiadać rzeczy,których Jeżyna nie rozumie....Czy można utracić kontrolę nad swoim życiem???Czy można tak nagle stać się odważnym???Czy kiedy ON pojawi się w JEJ życiu to coś się zmieni???

 

Kiedy nasza Jagoda znajduje list od zmarłej babci z przesłaniem kierowanym do niej ,nie od razu następuje magiczne zdobycie przez nią odwagi.Nie,nie,nie.

Ja bym nawet powiedziała, że autorka trzyma nas w niepewności do samego końca. A ja do cierpliwych osób nie należę, więc przyznaję, nie raz chciałam rzucić książką z powodu bohaterki .Ale dzielnie walczyłam i byłam wytrwała...?

Sama historia mi się bardzo podobała, ale nie raz chciałam wejść do książki I poszarpać Jeżynką żeby się ogarnęła.No bo ileż można.????Na szczęście kobieta ma wokół siebie pełno dobrych duszyczek i swojego brata Filipa i przyjaciółkę, którzy mocno jej kibicują i umieją przewidzieć coś, co kobieta odkryje dużo później.Ale ktoś w końcu kiedyś powiedział "Do odważnych swiat należy ".

Śmiało mogę stwierdzić, że to historia o każdej z nas ,ale tej nieśmiałej i potulnej ,ale kiedy do naszego serca dojdzie miłość to wtedy odwaga się sama pojawi...Bo trzeba walczyć o swoje.....

Zaliczyłabym tę historię do motywu Slow Burn ,bo autorka dość długo trzyma nas w niepewności z wybuchem uczuć,....

 

Ale kiedy w końcu do tego dojdzie to ciągle mi mało. 

Ja dodałabym tu jeszcze więcej namiętności, bo chemia była i szybsze bicie serca również. Podobała mi się ta historia ,może dlatego ,że tak bardzo utożsamiałam się bohaterką,a może dlatego,że Ten ON zdobył moje serce ,a może dlatego ,że te zwariowane sąsiadki były takie cudne....A może dlatego,że po prostu bawiłam się świetnie....Dodałabym więcej ???i byłoby ekstra ....Chcę więcej.....Polecam 

 

#bookstagramtopasja #recenzjaksiazki#wsolpracarecenzencka #wydawnictwozaczytani#wydawnictwonovaeres#czytamcodziennie#czytamdokawki#czytamirecenzuje

 

 

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Recenzja

Premiera 04.12.2024 r.

,,Odważ się być niegrzeczną" - Wilcza Córa

Współpraca reklamowa z @novares

Ta książka zachwyciła mnie od pierwszych stron. Od razu wypatrzyłam piękne cytaty, które ujęły moje serce.
Jagoda zwana Jeżyną do tej pory była grzeczną, poukładaną i niekonfliktową osobą. Znosiła wszystko ze stoickim spokojem, nie wybuchała, grzecznie znosiła obelgi i utraty. List od zmarłej babci zmienia wszystko w jej życiu. Małymi krokami zmierza do bycia niegrzeczną. Nie chce już robić, to czego oczekują od niej inni. Chce walczyć o siebie. Powoli zmienia się nie tylko swój wygląd, ubiór, ale też i zachowanie. Na horyzoncie pojawia się również pewien przystojniak, a nawet dwóch. W tej całej zmianie towarzyszą jej brat, rodzice, przyjaciele i sąsiedzi. Do tej pory ich nie znała, a potem każdy był jej przyjacielem. Jeżyna otworzyła się na nowe i poznała wiele fanatycznych osób.
Jej zmiana nie jest nagła, to pewien proces, który idzie raz lepiej, raz gorzej. Dawna Jeżyna również się w niej odzywa, ale ma przy sobie tyle osób, które jej kibicują i pchają do lepszego, że nie dane jej będzie na długo nią zostać. Polubiłam ją i jej zmianę. Autorka dzięki niej pokazała, że nie powinniśmy bać się zmian, bo mogą wyjść nam na lepsze. Trzeba umieć zrobić tylko pierwszy krok, a potem będzie już łatwiej. Wiadomo, że siedzi w nas ciągle strach przed nieznany. A może się okażę , że będzie jeszcze gorzej, a tak naprawdę może będzie jeszcze lepiej. Nigdy nic nie wiadomo. Jest takie powiedzenie ,,kto nie ryzykuje, ten nie pije szampana". Nigdy nie wiemy co może nas spotkać, ale też nie wiemy co by się wydarzyło gdybyśmy nie podjęli tego kroku.
Od czasu listu, życie Jeżyny wywraca się do góry nogami. Nie tylko w samym domu, ale też i w pracy. Los albo jej sprzyja labo jest przeciwko niej. Ale to wszystko prowadzi do tego co powinno.  Cała fabuła jest tak przemyślana, że każda dziwna rzecz doprowadza do tego co powinno być. Mogę rzec, że to była nawet magiczna atmosfera.
Autorka pokazuje, że nasze życie jest tylko w naszych rękach. I albo przeżyjemy je tak jak byśmy chcieli, albo będziemy ciągle zmęczeni zadawalaniem innych. Nie powinniśmy pozwolić abyśmy grali drugie skrzypce w filmie o nazwie ,,Nasze życie". To tylko i wyłączenie od nas zależy jak je przeżyjemy. Powinniśmy popełniać błędy, bo bez nich nie wiedzielibyśmy czego chce, pragniemy i potrzebujemy.
Przepięknie napisana historia z wielkim przesłaniem. Jej pióro jest tak przystępne, że po prostu przez nią płynęłam i chłonęłam każde słowo. Byłam nim tak zachwycona, że czytałam póki nie skończyłam. Jestem nią prawdziwie oczarowana i już nie mogę się doczekać kolejnej tak świetniej życiowej książki.
11/10

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

*współpraca reklamowa z Wydawnictwem Novae Res*

Ta okładka i ten tytuł, aż do mnie krzyczały, żeby sięgnąć po tę lekturę. Nastawienie było bardzo dobre, oczekiwałam dość sporo od lektury, bo w końcu miało być niegrzecznie, i tutaj pojawia się słowo klucz, miało, bo niestety dla mnie niegrzecznie nie było w żadnym aspekcie, a dominował tutaj całkowity chaos. Literatura obyczajowa i kobieca, jednak fabularnie zdecydowanie poniżej oczekiwań. 

Jagoda, zwana Jeżyną z grzecznej małej dziewczynki wyrosła na porządną i równie grzeczną kobietę. Na progu trzydziestych urodzin, zdaje sobie sprawę z tego, że nie do końca jest szczęśliwa. Kobieta po śmierci babci, znajduje list do siebie, gdzie babcia namawia ją do zmiany stylu życia, otwarcia się na nowe i zacząć być niegrzeczną. Od tego momentu w życiu Jeżyny zaczyna dominować chaos, pojawiają się nowe osoby, które starają się ją wyciągnąć z jej strefy komfortu. 

Po przeczytaniu tej książki po prostu brakło mi słów. Dosłownie nie wiem co mam o niej powiedzieć. Dla mnie to był istny chaos, nie mający nic wspólnego z tytułem. Po pierwsze  bark mi tutaj podziału na rozdziały, ja człowiek starej daty muszę mieć rozdziały, mamy za to przeskoki w fabule, które są na szczęście widocznie oznaczone, to uznaję za lekką rehabilitację. Po drugie fabularny chaos, bohaterka prowadziła poukładane życie, w które z dnia na dzień wchodzi chaos, za sprawą jej brata i uroczych ale też wręcz natrętnych sąsiadów. Główna bohaterka dosłownie traci kontrolę nad swoim życiem, każdy wokół wie o niej wszytko, ba nawet wie lepiej czego ona potrzebuje. Jagoda w mojej ocenie, w pewnym momencie traci prawo głosu i do decydowania o sobie, nikt nie liczy się z jej zdaniem i z tym czego ona właściwie chce. Ona nawet nie ma wpływu na jakiekolwiek zmiany, wszytko jest stawiane przed nią jako fakt dokonany.

Po kolejne spodziewałam się lektury, w której główna bohaterka będzie grała pierwsze skrzypce, gdzie ona pokaże na co ją stać i zawalczy o siebie i zmieni coś w swoim grzecznym życiu. Tutaj tego nie było. Bohaterka jest stłamszona, zagubiona i daje sobą kierować innym, jakaś zmiana w niej zachodzi, ale na moje oko jest ona spowodowana przymusowym dostosowaniem się do nowej rzeczywistości a ona sama podjęła tylko kilka decyzji ku temu, żeby coś w jej codzienności się zmieniło. Wbrew opisowi, nie znalazłam tutaj odwagi, zwrotów akcji, czy namiętności, doszukałam się tylko nieudolnych prób bycia niegrzeczną, takie to trochę na siłę.

Jestem zawiedziona tą lekturą, wyobrażałam ją sobie zupełnie inaczej i miałam nadzieję na głęboką refleksję, ale też na historię z pazurem. Dostałam powieść dość płaską, w którą nie potrafiłam się zaangażować emocjonalnie, jednocześnie przez większość czasu strasznie się irytowałam i czekałam kiedy Jagoda wszystkich pośle do diabła, a ona jak zwykle grzecznie podporządkowała się zmianom. Nie podoba mi się przedstawiony w fabule obraz kobiety, oraz samego jej otoczenia, dla mnie jest to nie do ogarnięcia. 

Książka ma bardzo wiele pozytywnych opinii, a jej ocena jest wysoka, ja jednak jestem odmiennego zdania na jej temat, krótko mówiąc nie podobała mi się. Pomimo tego, że napisana jest w dość dobrym stylu i czyta się ją naprawdę szybko, bo wystarczy jej poświęcić jeden wieczór, ja jestem nią zawiedziona, niektórymi kwestiami nawet zniesmaczona. Musicie sami się przekonać, czy się wam spodoba.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bycie grzecznym, poukładanym i zawsze potulnym, nie do końca jest dobre dla nas. Mimo że

w społeczeństwie jesteśmy odbierani dobrze, to nasza grzeczność nie pozwala na uwolnienie emocji, nie dając nam pełni szczęścia. Czasem trzeba wyrzucić z siebie emocje, by osiągnąć spełnienie. 

 

Doskonale przekonuje się o tym Jeżyna, główna bohaterka powieści "Odważ się być niegrzeczną". Kobieta na co dzień jest uległa, zawsze poukładana, wręcz perfekcyjnie grzeczna. Nie zdarzają jej się pomyłki, gorsze rzeczy czy też, chociażby bałagan. Mimo że zbliża się do trzydziestki, jej życie wygląda jak na emeryturze. Żadnych wrażeń, ekscesów, nic. Wszystko jednak zmienia się w momencie, gdy po śmierci babci otrzymuje list z przesłaniem, by w końcu odważyła się być niegrzeczną. Od chwili otrzymania listu, jej życie przybiera zupełnie inny obrót. Dzieją się rzeczy, które nigdy by się nie wydarzyły grzecznej Jeżynie. Pytanie tylko, czy kobieta odważy się, by być niegrzeczną?

 

Historia ta, jest ciekawą podróżą w odkrywaniu siebie. Czytelnik wraz z Jeżyną (a dokładniej Jagodą) wędruje przez różne życiowe doświadczenia, dostrzegając jej przemianę. Autorka, pod pseudonimem Wilcza Córa, pokazuje życie takim, jakim jest. Pełnym niespodzianek, zabawnych sytuacji, ale

i zrządzeń losu, których nikt by się nie spodziewał. "Odważ się być NIEgrzeczną" to podróż w nieznane rejony, w głąb danego człowieka. Podróż odkrywająca siebie, swoje mocne i słabe strony. Wyprawa ukazująca to, że zawsze należy być sobą. Nie trzeba być zawsze miłym, poukładanym i pomocnym. Czasem trzeba dać sobie przestrzeń i pokazać to, co czujemy. 

 

Sięgając po ten debiut literacki, spodziewałam się dobrej, zabawnej lektury. Już od pierwszych stron, styl pisania autorki spowodował, że nie potrafiłam się od niej oderwać. Ciekawa fabuła,

z charakternymi bohaterami i zabawnymi dialogami, przyciągnęła mnie niczym magnes. Cała historia upłynęła mi niezwykle szybko, dając przy tym nie tylko dobrą zabawę, ale i pole do refleksji. Szczerze polecam. 

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)