Jeden list, który wywraca życie do góry nogami!
Jagoda, zwana Jeżyną, przez całe życie robiła to, co robią grzeczne dziewczynki. Nie wspinała się na drzewa, unikała kłótni i spełniała oczekiwania innych. Teraz, mając prawie 30 lat pracuje w biurze rachunkowym, ma jedną parę butów na wysokim obcasie i szafę pełną klasycznych ubrań, które upina pod samą szyję. Nie potrafi zerwać z łatką „grzecznej dziewczynki”.
Wszystko zmienia list od Gabi, jej zmarłej babci, znaleziony w albumie z rodzinnymi zdjęciami. Od tej pory życiem Jeżyny zaczyna rządzić totalny… chaos! Zalanie mieszkania sąsiadki to dopiero początek. Nieoczekiwanie do codzienności Jeżyny wkrada się nowo poznany mężczyzna (a nawet dwóch!) i wielki, kudłaty pies, który ma słabość do jej ciemnozielonej kanapy. Czy z tego może wyniknąć coś dobrego?
„Odważ się być NIEgrzeczną!” to książka o odwadze oraz sile, które drzemią w każdym z nas i pozwalają zmienić życie na lepsze. Jest tu humor, namiętność i nieoczekiwane zwroty akcji, czyli wszystko, co sprawia, że z każdą stroną ma się ochotę na więcej!
Informacje dodatkowe o Odważ się być NIEgrzeczną!:
Wydawnictwo: Novae Res
Data wydania: 2024-12-04
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 324
Język oryginału: polski
Kup książkę Odważ się być NIEgrzeczną!
Zobacz także
Odważ się być NIEgrzeczną! - opinie o książce
Recenzja
Premiera 04.12.2024 r.
,,Odważ się być niegrzeczną" - Wilcza Córa
Współpraca reklamowa z @novares
Ta książka zachwyciła mnie od pierwszych stron. Od razu wypatrzyłam piękne cytaty, które ujęły moje serce.
Jagoda zwana Jeżyną do tej pory była grzeczną, poukładaną i niekonfliktową osobą. Znosiła wszystko ze stoickim spokojem, nie wybuchała, grzecznie znosiła obelgi i utraty. List od zmarłej babci zmienia wszystko w jej życiu. Małymi krokami zmierza do bycia niegrzeczną. Nie chce już robić, to czego oczekują od niej inni. Chce walczyć o siebie. Powoli zmienia się nie tylko swój wygląd, ubiór, ale też i zachowanie. Na horyzoncie pojawia się również pewien przystojniak, a nawet dwóch. W tej całej zmianie towarzyszą jej brat, rodzice, przyjaciele i sąsiedzi. Do tej pory ich nie znała, a potem każdy był jej przyjacielem. Jeżyna otworzyła się na nowe i poznała wiele fanatycznych osób.
Jej zmiana nie jest nagła, to pewien proces, który idzie raz lepiej, raz gorzej. Dawna Jeżyna również się w niej odzywa, ale ma przy sobie tyle osób, które jej kibicują i pchają do lepszego, że nie dane jej będzie na długo nią zostać. Polubiłam ją i jej zmianę. Autorka dzięki niej pokazała, że nie powinniśmy bać się zmian, bo mogą wyjść nam na lepsze. Trzeba umieć zrobić tylko pierwszy krok, a potem będzie już łatwiej. Wiadomo, że siedzi w nas ciągle strach przed nieznany. A może się okażę , że będzie jeszcze gorzej, a tak naprawdę może będzie jeszcze lepiej. Nigdy nic nie wiadomo. Jest takie powiedzenie ,,kto nie ryzykuje, ten nie pije szampana". Nigdy nie wiemy co może nas spotkać, ale też nie wiemy co by się wydarzyło gdybyśmy nie podjęli tego kroku.
Od czasu listu, życie Jeżyny wywraca się do góry nogami. Nie tylko w samym domu, ale też i w pracy. Los albo jej sprzyja labo jest przeciwko niej. Ale to wszystko prowadzi do tego co powinno. Cała fabuła jest tak przemyślana, że każda dziwna rzecz doprowadza do tego co powinno być. Mogę rzec, że to była nawet magiczna atmosfera.
Autorka pokazuje, że nasze życie jest tylko w naszych rękach. I albo przeżyjemy je tak jak byśmy chcieli, albo będziemy ciągle zmęczeni zadawalaniem innych. Nie powinniśmy pozwolić abyśmy grali drugie skrzypce w filmie o nazwie ,,Nasze życie". To tylko i wyłączenie od nas zależy jak je przeżyjemy. Powinniśmy popełniać błędy, bo bez nich nie wiedzielibyśmy czego chce, pragniemy i potrzebujemy.
Przepięknie napisana historia z wielkim przesłaniem. Jej pióro jest tak przystępne, że po prostu przez nią płynęłam i chłonęłam każde słowo. Byłam nim tak zachwycona, że czytałam póki nie skończyłam. Jestem nią prawdziwie oczarowana i już nie mogę się doczekać kolejnej tak świetniej życiowej książki.
11/10
Ta okładka i ten tytuł, aż do mnie krzyczały, żeby sięgnąć po tę lekturę. Nastawienie było bardzo dobre, oczekiwałam dość sporo od lektury, bo w końcu miało być niegrzecznie, i tutaj pojawia się słowo klucz, miało, bo niestety dla mnie niegrzecznie nie było w żadnym aspekcie, a dominował tutaj całkowity chaos. Literatura obyczajowa i kobieca, jednak fabularnie zdecydowanie poniżej oczekiwań.
Jagoda, zwana Jeżyną z grzecznej małej dziewczynki wyrosła na porządną i równie grzeczną kobietę. Na progu trzydziestych urodzin, zdaje sobie sprawę z tego, że nie do końca jest szczęśliwa. Kobieta po śmierci babci, znajduje list do siebie, gdzie babcia namawia ją do zmiany stylu życia, otwarcia się na nowe i zacząć być niegrzeczną. Od tego momentu w życiu Jeżyny zaczyna dominować chaos, pojawiają się nowe osoby, które starają się ją wyciągnąć z jej strefy komfortu.
Po przeczytaniu tej książki po prostu brakło mi słów. Dosłownie nie wiem co mam o niej powiedzieć. Dla mnie to był istny chaos, nie mający nic wspólnego z tytułem. Po pierwsze bark mi tutaj podziału na rozdziały, ja człowiek starej daty muszę mieć rozdziały, mamy za to przeskoki w fabule, które są na szczęście widocznie oznaczone, to uznaję za lekką rehabilitację. Po drugie fabularny chaos, bohaterka prowadziła poukładane życie, w które z dnia na dzień wchodzi chaos, za sprawą jej brata i uroczych ale też wręcz natrętnych sąsiadów. Główna bohaterka dosłownie traci kontrolę nad swoim życiem, każdy wokół wie o niej wszytko, ba nawet wie lepiej czego ona potrzebuje. Jagoda w mojej ocenie, w pewnym momencie traci prawo głosu i do decydowania o sobie, nikt nie liczy się z jej zdaniem i z tym czego ona właściwie chce. Ona nawet nie ma wpływu na jakiekolwiek zmiany, wszytko jest stawiane przed nią jako fakt dokonany.
Po kolejne spodziewałam się lektury, w której główna bohaterka będzie grała pierwsze skrzypce, gdzie ona pokaże na co ją stać i zawalczy o siebie i zmieni coś w swoim grzecznym życiu. Tutaj tego nie było. Bohaterka jest stłamszona, zagubiona i daje sobą kierować innym, jakaś zmiana w niej zachodzi, ale na moje oko jest ona spowodowana przymusowym dostosowaniem się do nowej rzeczywistości a ona sama podjęła tylko kilka decyzji ku temu, żeby coś w jej codzienności się zmieniło. Wbrew opisowi, nie znalazłam tutaj odwagi, zwrotów akcji, czy namiętności, doszukałam się tylko nieudolnych prób bycia niegrzeczną, takie to trochę na siłę.
Jestem zawiedziona tą lekturą, wyobrażałam ją sobie zupełnie inaczej i miałam nadzieję na głęboką refleksję, ale też na historię z pazurem. Dostałam powieść dość płaską, w którą nie potrafiłam się zaangażować emocjonalnie, jednocześnie przez większość czasu strasznie się irytowałam i czekałam kiedy Jagoda wszystkich pośle do diabła, a ona jak zwykle grzecznie podporządkowała się zmianom. Nie podoba mi się przedstawiony w fabule obraz kobiety, oraz samego jej otoczenia, dla mnie jest to nie do ogarnięcia.
Książka ma bardzo wiele pozytywnych opinii, a jej ocena jest wysoka, ja jednak jestem odmiennego zdania na jej temat, krótko mówiąc nie podobała mi się. Pomimo tego, że napisana jest w dość dobrym stylu i czyta się ją naprawdę szybko, bo wystarczy jej poświęcić jeden wieczór, ja jestem nią zawiedziona, niektórymi kwestiami nawet zniesmaczona. Musicie sami się przekonać, czy się wam spodoba.
Bycie grzecznym, poukładanym i zawsze potulnym, nie do końca jest dobre dla nas. Mimo że
w społeczeństwie jesteśmy odbierani dobrze, to nasza grzeczność nie pozwala na uwolnienie emocji, nie dając nam pełni szczęścia. Czasem trzeba wyrzucić z siebie emocje, by osiągnąć spełnienie.
Doskonale przekonuje się o tym Jeżyna, główna bohaterka powieści "Odważ się być niegrzeczną". Kobieta na co dzień jest uległa, zawsze poukładana, wręcz perfekcyjnie grzeczna. Nie zdarzają jej się pomyłki, gorsze rzeczy czy też, chociażby bałagan. Mimo że zbliża się do trzydziestki, jej życie wygląda jak na emeryturze. Żadnych wrażeń, ekscesów, nic. Wszystko jednak zmienia się w momencie, gdy po śmierci babci otrzymuje list z przesłaniem, by w końcu odważyła się być niegrzeczną. Od chwili otrzymania listu, jej życie przybiera zupełnie inny obrót. Dzieją się rzeczy, które nigdy by się nie wydarzyły grzecznej Jeżynie. Pytanie tylko, czy kobieta odważy się, by być niegrzeczną?
Historia ta, jest ciekawą podróżą w odkrywaniu siebie. Czytelnik wraz z Jeżyną (a dokładniej Jagodą) wędruje przez różne życiowe doświadczenia, dostrzegając jej przemianę. Autorka, pod pseudonimem Wilcza Córa, pokazuje życie takim, jakim jest. Pełnym niespodzianek, zabawnych sytuacji, ale
i zrządzeń losu, których nikt by się nie spodziewał. "Odważ się być NIEgrzeczną" to podróż w nieznane rejony, w głąb danego człowieka. Podróż odkrywająca siebie, swoje mocne i słabe strony. Wyprawa ukazująca to, że zawsze należy być sobą. Nie trzeba być zawsze miłym, poukładanym i pomocnym. Czasem trzeba dać sobie przestrzeń i pokazać to, co czujemy.
Sięgając po ten debiut literacki, spodziewałam się dobrej, zabawnej lektury. Już od pierwszych stron, styl pisania autorki spowodował, że nie potrafiłam się od niej oderwać. Ciekawa fabuła,
z charakternymi bohaterami i zabawnymi dialogami, przyciągnęła mnie niczym magnes. Cała historia upłynęła mi niezwykle szybko, dając przy tym nie tylko dobrą zabawę, ale i pole do refleksji. Szczerze polecam.
,,Jeżeli leżysz naga obok faceta i marzniesz, to lepiej się ubierz, bo się przeziębisz"
Rutyna, to coś, co wkrada się w codzienność, gdy każdego dnia wykonujemy określone zadania wyznaczające rytm naszego życia i nawet nie zauważamy, jak wpadamy w pewne schematy zabierające nam najlepsze lata. Po czasie, oglądając się za siebie, dostrzegamy, jak wiele straciliśmy. Bohaterka książki ,,Odważ się być NIEgrzeczną" także funkcjonuje w sztywnych ramach i jest przekonana, że tak jest jej z tym dobrze.
Jagoda Laskowska zwana przez wszystkich Jeżyną to typ grzecznej dziewczynki. Zawsze była dzieckiem nierozrabiającym, posłusznym, spełniającym oczekiwania innych, tylko nie swoje. Tak się do tego przyzwyczaiła, że podobnie postępuje w dorosłym życiu. Mając 30 lat, niewiele się zmieniła. W jej mieszkaniu każda rzecz ma swoje miejsce, książki stoją w równym rządku i są to tytuły związane tylko z ekonomią, w szafie wiszą nijakie, klasyczne, szarobure stroje, bez wyrazu, płaskie obuwie i tylko jedna para butów na wysokim obcasie. Na co dzień włosy są upięte w ciasny kok tak, by żaden kosmyk się nie wysunął, a to wszystko uzupełniają ubrania zapięte pod samą szyję guzik. Jeżyna stroni od ludzi. Najważniejsze są cyferki, bo Jeżyna pracuje w biurze rachunkowym, a najbardziej ceni sobie spokój ciszę i czas spędzany tylko ze sobą przy ulubionych filmach. Jednym słowem: NUDA.
Nic dziwnego, że jest sama, a jej ostatni chłopak poszukał sobie atrakcyjniejszej, bardziej kolorowej partnerki. Niestety, okazało się, że jest nią koleżanka z pracy, która poza urodą, nie grzeszy wprawdzie inteligencją, ale jest przeciwieństwem Jeżyny w każdym innym aspekcie.
Wszystko zmienia się pewnego dnia, gdy po śmierci ukochanej babci Gabi, w jej albumie ze zdjęciami znajduje kopertę z listem. Od tej chwili w życie Jeżyny, ku jej przerażeniu, wkracza chaos. Początkiem życiowego huraganu staje się zalanie mieszkania sąsiadki, które to wydarzenie pociąga za sobą kolejne, niczym w układance z kostek domina. Gdy poruszyć jeden element, on wyzwala całą lawinę zdarzeń.
Jeżyna wciąż ma postawę zachowawczą, często boi się zrobić krok do przodu i zachowuje się jak małolata, a nie jak dojrzała kobieta. Z początku było to nawet zabawne, ale to jej przełamywanie zasad trwało dla mnie zbyt długo i już zaczęło mnie w pewnym momencie denerwować. Najchętniej bym nią potrząsnęła mówiąc ,,Kobieto! Zacznij w końcu żyć!", bo jak do tej pory to tylko egzystowała. Natomiast doceniam w niej inteligencję i cięte riposty, pokazujące, że ma w sobie iskrę i potrafi stawić odważnie czoła osobom grającym na nerwach, jaką na przykład jest pewna kocica w pracy zwana Gosią.
Bardzo polubiłam brata Jagody, Filipa i jej przyjaciółkę Kalinę. Oboje wprowadzają w życie Jeżyny radość i motywują do działania. Podobnie zresztą jak sąsiadki, które mają w sobie więcej energii, entuzjazmu i spontaniczności, niż główna bohaterka. Najbardziej podobały mi się wszelkie ich mądrości uzupełniające złote myśli cioci Marysi i babci Gabi, z których ta ostatnia. wciąż wydaje się mieć wpływ na swoją wnuczkę, mimo że przebywa już w innym wymiarze.
,,Odważ się być niegrzeczną" to bardzo udany debiut w postaci romantycznej komedii napisanej z lekkością, polotem i humorem. Przekazuje wiele mądrych przekazów i pomysłowo sformułowane znane prawdy życiowe. To dobrze napisana przez młodą pisarkę pod intrygującym pseudonimem Wilcża Córa, pod względem opowieść. Ma w sobie wiele pogody ducha, optymizmu i życiowych wskazówek, które mogą być drogowskazami dla każdego. Jedynym minusem jest brak myślników przed niektórymi zdaniami w dialogach i brak podziału na rozdziały. Są tylko odstępy między kolejnymi epizodami, a to na dłuższy czas bywa męczące i jest to forma, której osobiście nie lubię, gdyż tekst wydaje się mało czytelny.
To historia pachnąca pierogami z truskawkami polanym musem, herbatką z odrobiną wanilii i imbirem oraz stokrotkami, które przewijają się przez całą fabułę. Autorka opowiada przede wszystkim o odwadze. Doradza, by wyjść poza poukładane, sztywne granice, motywując do realizowania własnych pragnień i marzeń, ale przede wszystkim do korzystania z życia pełnymi garściami. Szkoda bowiem życia na nudę, więc trzeba z niego czerpać ile się da, brać to, co nam niesie najlepszego, cieszyć się każdą chwilą, nie przegapiać ważnych wydarzeń, otworzyć się na miłość, by jej nie przegapić i żeby niczego nie żałować. Powieść skierowana jest do wszystkich, którzy wciąż tkwią w swojej strefie komfortu i boją się cokolwiek zmieniać. Pokazuje jeszcze jedną ważną kwestię:, że wiek to tylko liczba i starszym człowiekiem można być nawet mając trzydzieści lat. Czasami warto trochę zaszaleć, podjąć odważne decyzje, by po wielu latach, patrząc wstecz na minione lata, powiedzieć sobie, że mieliśmy wspaniałe życie i niczego nie żałujemy.
Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem Novae Res
Cześć. Co u Was słychać w Nowym Roku? U mnie tak jakby na ten moment nic się nie zmieniło.
Dziś chcę Wam opowiedzieć o książce ,,Odważ się być niegrzeczną" Wilcza Córa, wydawnictwo Novae Res.
Jagoda, a może Jeżyna to już dorosła kobieta, która ma rolę grzecznej dziewczynki. Wszystko ulega zmianie po otrzymaniu listu od zmarłej babci Gabi. W życie kobiety wkrada się niebywały chaos. Co z tego wyniknie?
Książkę czytało mi się bardzo szybko, napisana jest bardzo przystępnym językiem, a do tego z humorem, momentami zdarzało mi się wybuchnąć śmiechem.
Bardzo polubiłam głównych bohaterów Jagodę, jak i Mateusza, są tacy jak my w życiu codziennym, miałam wrażenie jak by to byli sąsiedzi z mojego bloku, a ja miałam przyjemność przyglądać się ich historii. Man ty sporą gamę bohaterów drugiego planu, którzy świetnie władają swoje pięć groszy w fabułę. Filip brat Jeżyny oraz jej przyjaciółka Kalina to dopiero ancymonki, mając ich obok myślę, że nie zazna się nudy. A do komplety sąsiedzi, którzy mają zawsze jakąś dobrą radę i mądre słowa do przekazania.
Bardzo podobał mi się pomysł na fabułę i myślę, że autorka bardzo dobrze wykorzystała. Ogólnie książka jest przewidywalna, ale jednocześnie nieszablonowa, a cięte dialogi oraz riposty dopełniają całości.
Jest to książka o poszukiwaniu samej siebie, swojej drogi, o wewnętrznej sile, którą tak naprawdę ma każdy z nas i jeśli ją w sobie odnajdzie, to wówczas zajdą zmiany na lepsze. A czasem warto coś w swoim życiu zmienić.
Minusem dla mnie były pogubienie gdzieś myślniki, które trochę mi przeszkadzały w czytaniu.
Jeśli szukasz lekkiej, napisanej z humorem książki na długi zimowy wieczór to ta jest idealna.
Gratuluję udanego debiutu?
Przeczytane:2025-01-17, Ocena: 5, Przeczytałem, Mam, 2025, Literatura Obyczajowa/Romans, Wydawnictwo Novae Res,
Debiut literacki, pierwsza wydana książka, a co za tym idzie sukces czy porażka?
„Kobieta zawsze powinna wyglądać tak, jakby szła na imprezę, a nie jakby z niej wracała”
Odważ się być niegrzeczną! - to debiut literacki autorki pod pseudonimem Wilcza Córa. Dla mnie to bardzo udany debiut. Właśnie tego mi trzeba było. Ostatnio mam ciężkie dni, a tu w moje ręce wada historia z dużą dawką humoru, uzmysławiając mi, jak często zapominam o sobie.
Główną bohaterką to trzydziestoletnia Jagoda, zwaną Jeżynką, która przechodzi niesamowitą przemianę. Od cichej, bardzo grzecznej dziewczynki, do kobiety asertywnej, a przede wszystkim świadomej swojej wartości, niebojącej się mieć swoje zdanie, a to wszystko za przyczyną listu odnalezionego po śmierci ukochanej babci.
Romantyczna, przesympatyczna historia z dużą dawką humoru, niosąca przesłanie. W naszym społeczeństwie bardzo głęboko utrwalił się pewien schemat, który mówi, że kobieta powinna być łagodna, uległa, troskliwą pocieszycielką, stawiająca potrzeby innych ponad własnymi. - Czyli miła dziewczyna. Wilcza Córa zwraca naszą uwagę, że w życiu nie można ciągle zadowalać innych, czy być lubianą przez wszystkich, bo to jest niemożliwe. Nie bój się wypowiadać głośno własnego zdania, nawet, gdy jest ono odmienne od innych, więcej wiary w siebie. Zacznij podkreślać swoje potrzeby, daj sobie prawo do odrobiny szaleństwa.
„Odważ się być niegrzeczną!” - historia, która nas rozbawi, wzruszy, doda pozytywnej energii, przy której miło spędzimy czas. To książka o odwadze i sile drzemiącej w każdym, to opowieść, która zmotywuje nas do zmiany życia na lepsze.