Ofiara losu
Camilla Läckberg

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka "Ofiara losu" Camili Läckberg to bardzo dobry kryminał. Autorka porwała mnie do świata niewyjaśnionych morderstw.

Akcja książki rozpoczyna się w miejscowości Tanumshede. Policjant Patrik wraz z nowo zatrudnioną policjantką Hanny udają się na miejsce, jak sądzą wypadku. Pijana kobieta ginie w wypadku samochodowym. Jednak jest parę szczegółów, które nie dają spokoju policjantowi. Ofiara miała przetarcia na rękach, zasinienia na ustach i bardzo wysokie stężenie alkoholu w organizmie. Główny bohater postanawia wyjaśnić tą sprawę. Lecz natłok innych obowiązków takich jak, przygotowania do ślubu czy kolejne zwłoki młodej dziewczyny, która bierze udział w słynnym programie Fucking Tatum powoduje, że bohater jest zrezygnowany. Jego śledztwo stanęło w miejscu a on nie wie jak ma ruszyć dalej.

Co łączy te morderstwa ?

Czy morderca jest tylko jeden ?

Kto zabił i dlaczego ?

Dawno nie czytałam kryminału, którego nie chciałam kończyć. Akcja, poszlaki czy trafne wnioski odkrywane są stopniowo. W tej książce jest natłok bohaterów, którzy wnoszą coś do sprawy w mniejszym lub większym stopniu. Myślałam, że się pogubię w tym haosie imion ale książka jest napisana oczami wszystkich bohaterów. Jak dla mnie jest to dużym plusem.

Uwielbiam ten gatunek literatury. Gdy czytam kryminały zawsze czekam na ten dreszczyk ekscytacji, tajemnicy i niepewności.

A ta książka mi to zapewniła !😍

Polecam z CZYSTYM SUMIENIEM ♥️ (przekonacie się sami, że nie wszyscy bohaterowie takie mają )😏

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Nie wiem czy to ja jestem tak mało domyślna czy ta autorka tak świetnie kieruje akcją... Ale wydaje mi się, że jednak to drugie. Żadnym sposobem nie można się domyślić kto jest mordercą! W końcu o to chodzi w kryminałach. Jednak Camilla Lackberg kieruje losami poszczególnych bohaterów w mistrzowski sposób! Skupia się nie tylko na samym śledztwie, lecz także na historii każdej postaci. To bardzo duży plus! W kryminałach często autor poświęca najwięcej uwagi na daną sprawę, tajemnicę itp. Natomiast ta autorka, poza głównym wątkiem, wprowadza kilkanaście innych problemów, które są równie ciekawe co ten najważniejszy. Poza śledztwem Patricka poznajemy też losy Anny, Ericki, Dana, Hanny - czyli postaci drugoplanowych. Nie widzę w tej książce żadnych minusów. Fabuła jest tajemnicza, niesamowicie wciągająca i tak zawiła, że nie sposób domyślić się końca. Język dość prosty, ale zadbany. Postacie wykreowane świetnie. No i oczywiście sam pomysł, który zasługuje tutaj na najwyższe odznaczenie! Nie mam pojęcia skąd autorka czerpie tyle pomysłów. Każdy tom sagi o Fjällbace dostarczy Wam mnóstwa emocji i dawkę adrenaliny. Czasami może Wam się wydawać, że jesteście blisko rozwiązania zagadki, a czasami, że to jest kompletnie nie-do-rozwiązania! Za każdym razem autorka udowodni Wam, że nie jesteście w stanie poprawnie wyjaśnić wszystkich zagadkowych wydarzeń. Uważam, że właśnie taki powinien być kryminał idealny - dużo tajemnic, ciekawi bohaterowie i wciągająca fabuła. Nie mam nic do dodania. Mogę Was jedynie zachęcić do przeczytania całej sagi o Fjällbace albo chociaż jednego tomu z tej serii. Myślę, że każdy miłośnik kryminałów będzie zadowolony. ;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Jak to w kryminałach bywa, śmierć gra tutaj pierwsze skrzypce. Tym razem policja w Tanumshede musi się zmierzyć ze sprawą dość nietypowego wypadku samochodowego, który tylko pozornie wygląda na wypadek samochodowy. Bardzo oporne postępy w śledztwie uświadamiają funkcjonariuszom - nie dość - że wcale nie był to wypadek, lecz morderstwo to jeszcze okazuje się, że są jeszcze inne niewyjaśnione sprawy, które mają powiązanie z dochodzeniem. Kobieta, która raczej niewiele miała wspólnego z alkoholem nagle ma ponadprzeciętną jego ilość we krwi. To wzbudza podejrzenia i chęć doprowadzenia tej sprawy do końca. Patrik Hedstrom nie zdaje sobie jednak sprawy, jak okropne okaże się rozwiązanie zagadki. W międzyczasie trwa również dochodzenie w sprawie zamordowania uczestniczki reality show, którego kolejny odcinek jest kręcony właśnie w Tanumshede. Czy to właśnie wśród młodych ,,gwiazd" kryje się przestępca? Patrik dopiero po jakimś czasie zdaje sobie sprawę z tego ile obowiązków wziął na swoje barki. W ogóle nie przykuwa uwagi do przygotowań do ślubu z Eriką, co niestety trochę odbija się na ich relacji. Kobieta jest zdana na siebie i swoją siostrę, która po ciężkich przeżyciach w końcu wraca do formy. Ślub i wesele Eriki to doskonały moment by pozbierać się po traumatycznych przeżyciach. Przy okazji dawna miłość Eriki zaczyna się interesować Anną... Historia jest nieco przewidywalna, ale jednocześnie dość zawiła i potrafią nieco wyprowadzić czytelnika w pole.. właściwie trudno mi to określić. Nie zachwyciła mnie tak bardzo jak poprzednie części, które były zdecydowanie ciekawsze. Jak dla mnie brakowało w niej większego napięcia. Nie zmienia to faktu, że powieści Lackberg czyta się w zasadzie jednym tchem. Jej powieści czyta się szybko dzięki temu, że zdania zbudowane są dość prosto, ale konkretnie i rzeczowo i to mi się podoba. Dzięki temu mniej odczuwa się niższe napięcie niż w pozostałych częściach. Jednak jeżeli zaczyna się czytać jej serię to trudno pominąć także ,,Ofiarę losu". :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Kolejny raz się nie zawiodłam. Książka od początku do końca wciąga. Podoba mnie się bardzo stopniowanie napięcia.Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Malutki spadek formy w porównaniu do poprzednich części. Autorka bierze na warsztat chwytliwy temat "reality show" choć obecnie już trochę wyeksploatowany. Tym razem, szybciej niż w poprzednich częściach udaje się zgadnąć, kto stoi za tajemnicą morderstw. Czy powinno się przerwać program, aby uchronić uczestników? A może to jeden z nich powinien stać się podejrzanym w toczącym się śledztwie? Kolejna kryminalna zagadka zostanie rozwiązana, a my jak zwykle zaglądniemy również w życie prywatne Eriki i Anny i ich partnerów.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Dobry kryminał, trzymający w napięciu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Ta część sagi o Patricku i Erice podobała mi sie najmniej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Seria zagadkowych morderstw w różnych częściach Szwecji okazuje się być powiązana tym samym motywem - alkoholem. Policja z Fjallbacy musi zmierzyć się z odkryciem kto stoi za makabrycznymi morderstwami pozornie niepowiązanych ze sobą ofiar.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Pani Lackberg jak zawsze "pozamiatała w temacie". Te przeplatające się wstawki z przeszłości i tego co dzieje się teraz + opowieści dotyczące Patrica i Eriki, którzy dla mnie są niebanalni ale jednak sympatyczni i w pewien sposób odzwierciedlają to czego sama szukam w związku. Ten spokój między nimi i wsparcie rzutuje na śledztwo które zawsze jest niezwykle skomplikowane a jednak czasami prawda jest tak blisko ;) Bardzo cenię ten styl pisania, tym bardziej że potrafi mnie wciągnąć nawet pomimo ilości stron!

(Kliknij aby rozwinąć opinię) W ,,Ofierze Losu" odnalazłam swego rodzaju obyczajową stateczność. Ta sama miejscowość, ci sami bohaterowie i ich toczące się zwyczajnym nurtem losy pozwoliły mi skupić większą uwagę na toczącym się nowym śledztwie. To, co działo się w sferze rodzinnej Patrika i Eriki nie przyniosło żadnego zaskoczenia, mi przypominało wręcz życie niejednej podobnej pary w moim sąsiedztwie. Zauważam, że z każdym kolejnym tomem, autorka przywiązuje mniejszą wagę do postaci Eriki, a bardziej skupia się na samych dochodzeniach i Patriku. Jestem ciekawa, czy to, co wydarzyło się w zakończeniu ,,Ofiary Losu" przyniesie więcej scen z udziałem głównej bohaterki, w końcu pierwsza część Czarnej Serii skupiała się w dużej mierze właśnie na Erice i jej często nieocenionej pomocy przy odnalezieniu winnego zbrodni. To, że Camilla Läckberg postawiła w książce na wątek śledztwa mi osobiście bardzo odpowiada. Razem z bohaterami odgadywałam małymi krokami, kto stoi za zbrodniami i jak dwa różne, pozornie zupełnie niezwiązane śledztwa łączą się nieoczekiwanie w jedno. Muszę przyznać, że autorka zaimponowała mi pomysłem na motyw zbrodni i w ciekawy sposób połączyła dwa z początku różne morderstwa. Uważam, że idea włączenia do spokojnej szwedzkiej Fjällbaki projektu reality show też była ciekawym pomysłem. Tego typu programy są bardzo na czasie i ich umiejscowienie w akcji książki mogło spodobać się młodszej grupie czytelników. To co mnie mniej urzekło w czwartym tomie sagi, to fakt, że dość szybko domyśliłam się, kto stoi za popełnionymi morderstwami i właściwie z każdą stroną tylko upewniałam się, co do swej racji. Nie za bardzo podobał mi się też wątek depresji Anny, która wydała mi się być niezbyt realna, a wręcz wymuszona. Mimo pewnych mankamentów, książkę przeczytałam sprawnie i z chęcią przekładałam kolejne jej kartki. Zakończenie, dość tajemnicze, daje nadzieję, że kolejne tomy przyniosą jeszcze więcej ciekawych sytuacji, a postać Eriki na pewno nie będzie odstawiona na bok.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Po dłuższej przerwie wróciłam ponownie do wspaniałej sagi Camilli. Ta część nie do końca przypadła mi do gustu. Jest całkowicie inna niż pozostałe. Gdyby nie fakt, że jest jedną z kilkutomowej sagi, którą polubiłam po przeczytaniu jednego z pierwszych trzech tomów to zapewne nigdy bym jej nie skończyła... Książka jest momentami odrobinę nudna jeżeli chodzi o wątek śledztwa. W przypadku wątku obyczajowego dzieje się dużo, co było jedynym trzymającym mnie przy lekturze książki. Dlaczego w takim razie 4? Zakończenie było genialne :) Zachęciło mnie do sięgnięcia po kolejny tom :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Policja w Tanumshede bada wypadek samochodowy. To, co wygląda na tragiczne zdarzenie, po kolejnym, podobnym wypadku zaczyna budzić podejrzenia. Policja ma pełne ręce roboty, tym bardziej że w mieście kręcony jest telewizyjny reality show. Obecność kamer podsyca tylko konflikt między "gwiazdami" a miejscową społecznością. Pogoń za zabójcą oraz problemy osobiste wywołują u Patrika Hedströma stres i frustrację. Tym silniejsze, że staje wobec największego dotąd wyzwania detektywistycznego w swojej karierze a przy okazji musi się zmierzyć z bolesną przeszłością...

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Policja w Tanumshede bada wypadek samochodowy. To, co wygląda na tragiczne zdarzenie, po kolejnym, podobnym wypadku zaczyna budzić podejrzenia. Policja ma pełne ręce roboty, tym bardziej, że w mieście kręcony jest telewizyjny reality show. Obecność kamer podsyca tylko konflikt między "gwiazdami" a miejscową społecznością. Pogoń za zabójcą oraz problemy osobiste wywołują u Patrika Hedströma stres i frustrację. Tym silniejsze, że staje wobec największego dotąd wyzwania detektywistycznego w swojej karierze, a przy okazji musi się zmierzyć z bolesną przeszłością.


Czwarta część bestsellerowej sagi o Fjällbace.

Camilla Läckberg to współczesna, szwedzka pisarka. Autorka powieści kryminalnych, książeczek dla dzieci oraz książek kryminalnych. Za jej debiut uważa się Księżniczkę z lodu.

Język książki jest lekki, oryginalny, niezawierający trudnych wyrazów, których tłumaczenia bądź znaczenia musimy doszukiwać się w internecie, zostawiając książkę. To sprawia przyjemność z czytania, którą zapamiętamy na długo i do powieści będziemy powracać. Styl Läckberg jest inny w dobrym znaczeniu tego słowa.
Przeczytał gdzieś, że gdy rodzi się dziecko, rodzice przez resztę życia czują się tak, jakby im przystawiono pistolet do skroni. Wiele w tym prawdy. W głowie bez przerwy czai się lęk przed wszechobecnymi zagrożeniami.

Do Tanumshede przyjeżdżają "gwiazdy", które będą grać w znanym na całej Szwecji reality show. Ma on na celu zareklamowanie danego miasta. "Fucking Tanum", bo tak się on nazywa, jest niskopoziomowy, czyli taki, jaki lubi większość młodzieży. Jednocześnie jest wypadek samochodowy pewnej kobiety. Patrik wraz z nową policjantką – Hanną, po oględzinach miejsca, sugerują, że jechała po pijanemu, co świadczy butelka trunku. Gdy sytuacja ponawia się w taki sam sposób, zaczynają wątpić w swoją pierwszą tezę.

Postacie książki są wiarygodne, ciekawe i intrygujące. Są realistyczne, bo uczą się na własnych, dość ważnych, błędach.
Patrik Hedström to policjant z komisariatu z Tanumschede. Jest młody, przystojny i... wybitnie inteligentny oraz obdarzony dużym talentem rozwikływania spraw kryminalnych. Jest przyszłością komisariatu...
Bertil Mellberg to oddelegowany z Göteborga szef policji. Jest cyniczny, leniwy i nieznośny. Wszystkie zasługi Patrika, a także innych "kolegów" z pracy, przypisuje sobie. Najlepiej wychodzi jemu wypowiadanie się przed kamerami.

Książka od pierwszej strony mnie zachwyciła. Przed jej przeczytaniem, myślałem, że wiem co się w niej będzie działo i jak będzie wyglądać śledztwo – w porównaniu z innymi częściami – skończywszy ją doszedłem do wniosku, że się myliłem. Czekam, aż Camilla Läckberg napisze kolejną, tak wspaniałą sagę, ale niestety chyba taki moment nie nadejdzie.

"Smakosze" kryminałów, po tej recenzji powinni od razu zacząć czytać całą serię.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) kolejna historia , a jednak nadal wciągająca, na pewno nie nudna, poznajemy kolejnych mieszkańców Fjialbacki, historia Eriki, Patrika , Anny przeplata się z kryminalną zagadką którą razem rozwiązują. No i nieodłączna historia z przeszłości, za co bardzo polubiłam tę sagę

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Policja bada wypadek samochodowy. To, co wygląda na tragiczne zdarzenie bez śladów okazuje się czymś całkowicie innym. Kiedy dochodzi do kolejnego, równie tajemniczego zdarzenia, pojawia się myśl - a jeśli ofiary obu wypadków zamordowano? Policja ma pełne ręce roboty, tym bardziej, że w mieście kręcony jest telewizyjny reality show. Obecność kamer podsyca konflikt między ,,gwiazdami" i miejscową społecznością. Patrik ma problem z tą sprawą. Jednocześnie zajęty jest przygotowaniami do zbliżającego się ślubu z Ericą. Czas i wysiłek poświęcony na planowanie tego wydarzenia przeradza się we frustrację i stres. Napięcie jest tym większe, że u Patrika i Eriki mieszka jej siostra Anna z dziećmi. Niełatwo jest poradzić sobie z drobnymi kompromisami codziennego życia i ściganiem zabójcy, co widać szczególnie wyraźnie, kiedy Erica zaczyna podejrzewać, że Anna interesuje się całkowicie nieoczekiwanie jedną z osób z kręgu jej przyjaciół...

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Kolejna część sagi, która bardzo mi się podobała. Bardzo ciekawy pomysł na fabułę, chociaż w pewnym momencie nabrałam podejrzeń które okazały się słuszne. Wątek głównych bohaterów rozwija się coraz bardziej i już nie mogę się doczekać kolejnej części, która jak się domyślam będzie silnie z nimi związana... ;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Bardzo wciągnęła mnie ta seria, a po lekturze "Kamieniarza" wręcz nie mogłam się doczekać dalszych części. Poprzeczka została postawiona wysoko, a "Ofierze losu" niestety nie udało się jej przeskoczyć. Najpierw trochę o fabule. Policjanci zostają wezwani do wypadku samochodowego. Początkowo wszystko wygląda na zwykły wypadek, ale sekcja zwłok ujawnia, że było to morderstwo. Na tym jednak nie koniec. Na komisariacie policji w Fjallbace pracę policjantki podejmuje Hanna. Oprócz tego w miasteczku pojawia się ekipa telewizyjna kręcąca nowe reality show. Jest jeszcze życie prywatne Patrika i Eriki i zdradzę tylko, że będzie się działo. Spośród przeczytanych przeze mnie książek tej autorki uważam, że ta jest na razie najsłabsza. Dlaczego? Wieje w niej nudą, musiałam się zmuszać do jej czytania i straszliwie się przy niej męczyłam, a dokończyłam ją tylko temu, by poznać dalsze losy głównego bohatera i jego partnerki. Tutaj praktycznie nie ma akcji, nic się nie dzieje, wszystko stoi w miejscu. Bardzo szybko domyśliłam się, kto może być mordercą i moje przypuszczenia okazały się słuszne. Natomiast książkę ratuję trochę jej końcówka, gdzie wyjaśniany jest motyw, czyli tutaj coś psychologicznego. Jeżeli chcecie poznać książki pani Läckberg to radzę nie zaczynać od tej, bo możecie się zniechęcić. Natomiast trzy poprzednie tomy mogę polecić. Ja się nie zrażam i jutro zaczynam kolejną część, mając nadzieję na coś dużo lepszego. kingaczyta.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Jak dla mnie najsłabsza z dotychczasowych. Przeczytałam 'siłą rożpędu', ale jakoś zabrakło polotu. Książka wyraźnie pisana pod presją czasu. Pomysł niezły, realizacja taka sobie. W trakcie czytania, nudziłam się. Ale oczywiście po następną część sięgnę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Uwielbiam tą serię kryminałów. Książki trzymające w napięciu do ostatniej strony

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Najlepsza część sagi kryminalnej Lackberg. Dobre tempo akcji, wyrazistość postaci, bez zbytnich "wycieczek" psychologicznych

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna już, 4 część serii o Fjällbace. I moim zdaniem jedna z lepszych. Byłam najbardziej zadowolona z pierwszego tomu ale 'Ofiara losu' także była bardzo dobra. 

Poznajemy kolejną historię z przeszłości która ujawnia swoje skutki w teraźniejszości. Coś co wydarzyło się lata temu zbiera żniwo. W różnych miastach giną ludzie i każda sprawa zostaje bez odpowiedzi. Do czasu gdy sprawą zajmuje się Patrick. 

Zabieram się za 5 już część. Mam nadzieję że również się nie zawiodę 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Poprzednie trzy tomy serii przeczytałam z zainteresowaniem, natomiast ten jest najsłabszy. Nie mogłam się wciągnąć w fabułę, chwilami były momenty znużenia a do tego nie podobał mi się wątek homoseksualny i motyw reality show. Zachowanie uczestników i prowadzących działało mi na nerwy, sprawiali wrażenie, jakby zostawili rozum gdzieś po drodze. Ciekawym punktem zwrotnym były retrospekcje i końcowe rozwiązanie, chociaż pewnych wątków łatwo się domyśliłam. Intrygująca końcówka zapowiadająca następną część, jednak to nie zmienia faktu, że "Ofiara losu" najmniej mi się podobała. Tytuł trochę do moich odczuć adekwatny, autorka myślała, że wszystkich zaskoczy a tu klops. Wyszła taka ofiara. Jeżeli ktoś planuje czytać sagę nie po kolei raczej nie polecam zaczynać od tego tomu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna część z Fjalbacki. Tajemnicze, niby przypadkowe zgony różnych, niepowiązanych z sobą osów mają wspólny mianownik. Świetna książka, nie można się od niej oderwać

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czwarty tom serii i mam wrażenie, że w jednym elemencie autorka się poprawiła, a w innym lekko opuściła. Oczywiście wszystko nadal na wysokim lub bardzo wysokim poziomie, więc w niczym nie ujmuje i książce i autorce. 

Intrygi - dotychczas dobrze prowadzone trzymały w napięciu w poprzednich książkach do końca. Tu w zasadzie załapałem kto prawie natychmiast (przypuszczam, że to wpływ ostatniego sezonu Luthera, który skończyłem dzień wcześniej), gdy już intryga się zawiązała, byłem jedynie ciekaw szczegółów. Za to styl Lackberg jest, wydaje mi się, coraz lepszy. Od tej książki dosłownie nie mogłem się oderwać. Czytałem nawet podczas meczu Polska - Brazylia w piłce ręcznej. Co podrozdział zerkając na dłuższą lub krótszą chwilę na ekran komputera... W każdym razie pochłonąłem książkę w iście ekspresowym tempie.

Mam nieco obaw przed tomem piątym, bo żona mówi, że jej tak nie wciągnął. Ale najlepiej, jak sprawdzę sam. Przypuszczam, że wiem o czym będzie ze względu na tytuł w kontekście zakończenia "Ofiary losu"...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To jest właśnie Camilla Läckberg jaką chcę czytać. Książka mnie właściwie wessała w wir wydarzeń. Dzisiaj zamiast prac domowych, które odłożyłam na później, doczytałam "Ofiarę losu". Może akcja nie pędzi na łeb, na szyję ale każda kolejna strona coś wnosi. Pomysł na fabułę nietuzinkowy. Bardzo polubiłam też Patrica Hedströma oraz jego najbliższych, którym wreszcie układa się także w życiu osobistym. Zatem kibicuję bohaterom i zamawiam kolejną książkę w bibliotece.