Oko Jelenia Pan Wilków

W tym tomie trochę się narobiło. Pan Pilipiuk zdrowo namieszał przeszłość z przyszłością. Okazało się, że nie wszyscy zginęli w apokalipsie. Marek z Helą znajdują schronienie w Gdańsku. Staszek jest uwięziony na dalekiej Północy. Maksym kontynuuje swoją misję. Sadko i Borys gnają za sprawami Hanzy. Okazuje się, że te wszystkie sprawy są ze sobą powiązane. 

Akcja rozwija się naprawdę szybko ale fabuła jest mocno pokręcona. Ale powieść trzyma w napięciu, nie pozwala nudzić się. Bohaterowie zmieniają się w obliczu wydarzeń, dojrzewają, nabierają hartu ducha. Zakończenie też jest mocne i skłania do sięgnięcia po kolejny tom 

,, Pan Wilków" to już czwarty tom serii Oka Jelenia.

Nasi bohaterowie znajdują się w nie lada tarapatach, gdzie nie spojrzysz tam wrogowie.  W Bergen robi się gorąco, obecna władza chce przyłączyć hanzeatycki kantor do reszty miasta, a tym samym zabrać kupcom przywileje.. Hanza  na tych terenach bezpowrotnie słabnie z każdym dniem, jedynym wyjściem jest ucieczka. Na pokładzie Srebrnej Łani  znajdują się też Marek i Helena, jednak statek niechybnie w pełnych żaglach pędzi  wprost w zasadzę..  Ratunkiem pasażerów jest Łasica.. Demon, którego tak się boją ukazuje się w pełnej krasie i ratując wszystkich.. Jaki wpływ będę miały zmiany przeszłości na czasy, z których pochodzą nasi bohaterowie?

Tymczasem Staszek znajduje się w obozie pracy pod dyktandem Pana Wilków. Mimo, że on i jego ludzie również są przybyszami z XXI wieku nie pałają sympatią do naszych bohaterów, zresztą do lokalnych ludzi tj. Saamów również  nie są przyjaźnie nastawieni wolą im założyć jarzmo i dążyć do swoich celów. Kropla drąży skałę dlatego pewne wydarzenia powodują w Staszku przemianę i brew zdrowemu rozsądkowi występuje przeciwko skośnookim.  W porę przybywa odsiecz pędzona osobistą vendettą dobrze znanego nam Kozaka.

Mimo, że jest trochę  przegadania i wewnętrznych rozkmin bohaterów jestem bardzo na ,,tak" dla tej serii.  Czytałam ją po praz pierwszy w latach jej wydania czyli około roku 2008, było to nawet  moje pierwsze zetknięcie z fantastyką i po tylu latach ta opowieść nadal mi się podoba. Oczywiście jak w większości książek można sie doszukiwać jakiś niuansów jak dwóch zabijaków, którzy idą na przeciw tuzinowi uzbrojonych żołnierzy z XXI, czy się da? No cóż wszytko zależy od naszej wyobraźni i kunsztu wojów..