Ostrożnie z marzeniami

Zaskoczona i jednocześnie... szczęśliwa. Tak czuje się Agnieszka od chwili gdy stała się właścicielką mieszkania po zmarłym wujku. W końcu będzie miała coś swojego i razem z narzeczonym mogą spokojnie planować wspólną przyszłość. 

Niestety cała ta euforia nie trwała zbyt długo. Przyczyniła się do tego niejaka Sabina Boszko. Jak się okazało kobieta mieszka na drugim piętrze, i ma swoje powody żeby uprzykrzać nowej współlokatorce życie. Czyni to nader skutecznie. 

Gdyby tego było mało Agnieszka popada w konklikt z bandziorami, którzy nie mają żadnych skrupułów. 

Ta książka to nic innego jak pomieszanie z poplątaniem. Jest tutaj niezły misz-masz jeśli chodzi o gotunki literackie. W tej historii pojawia się wątek kryminalny, romansowy, i podobno komediowy. Czy z takiego połączenia może wyjść coś naprawdę fajnego?  Oczywiście,  że tak, jednak w tym przypadku stało się inaczej. 

Zapowiadało się ciekawie, ale z każdą kolejną stroną czytałam tę książkę tak jakoś od niechcenia. Ani się nie ubawiłam, nie wzruszyłam. No nic, zero jakichkolwiek emocji. 

Bohaterowie, a raczej bohaterki też jakieś takie nijakie, bez wyrazu. Z sąsiadami bywa różnie, jednak te wszystkie sposoby przegonienia Agnieszki są w moim odczuciu sztuczne. Podłość i wrogość jaka bije ze strony Sabiny była przeze mnie nie do zaakceptowania. Dobrnęłam do końca, ale z wielkim trudem.

Sądząc po opiniach innych recenzentów powieść ma swoich zwolenników. Mnie niestety nie zachwyciła. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Ostrożnie z marzeniami" to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. To następna polska pisarka, o której twórczości nie miała pojęcia. Czy było to spotkanie udane? Oczywiście, nie mogę powiedzieć, że źle się bawiłam podczas słuchania audiobooka. A nawet, ze warto było poznać tę książkę a tym bardziej Maję Koterską. Po prostu polubiłam jej sposób pisania i z pewnością sięgnę po jej inne książki.
"Ostrożnie z marzeniami" to opowieść, w której znajdziemy niemal wszystkie formy literackie, od romansu, przez komedię po wątki kryminalne. Bohaterzy wykreowani przez autorkę są bardzo realni, tak że nawet mogliby to nawet być nasi sąsiedzi. Chociaż taka sąsiadka jak jedna z bohaterek to po prostu koszmar. Dobrze, że ja takiej nie mam...
Agnieszka jest zachwycona i jednocześnie zaskoczona faktem, że odziedziczyła mieszkanie po niezbyt znanym wujku. Cieszy się z tego, że będzie miała swój własny kąt. Mimo tego, że matka ostrzega ja przed przyjęciem spadku, gdyż jej przyrodni brat nie darzył jej sympatią, dziewczyna postanawia zamieszkać w starej willi. Co prawda w połowie, gdyż współwłaścicielką piętrowego domu jest Sabina, starsza pani, teściowa jej wujka. Całkowicie na własność odziedziczyła tylko kotkę, która przebywała obecnie u starszej pani.
Agnieszka nie podejrzewa, że starsza pani to istny wulkan energii, mająca wiele przeróżnych i niesamowitych pomysłów na to, żeby uprzykrzyć jej mieszkanie w tym domu. Powodem niechęci Sabiny do nowej lokatorki jest ciągła nienawiść do nieżyjącego zięcia, więc każdą osobę, która ma jakiekolwiek z nim powiązania, traktuje właśnie w taki nieprzychylny sposób.
Narzeczony Agnieszki jest zadowolony z tego, że ona ma własne mieszkanie, Michał ciągle jest w rozjazdach, próbuje otrzymać kontrakt w Brukseli, ale dziewczyna zauważa, że ostatnio ma dla niej coraz mniej czasu. W pracy również Agnieszce nie jest lekko. Zawsze jednak może liczyć na swoją przyjaciółkę Basię, której zwierza się ze wszystkich problemów. Gdy jednak Basia przyjeżdża do jej nowego mieszkania, jest zachwycona starszą panią. Jednak Sabina potrafi się kamuflować jak rasowa aktorka. Po kilku takich wizytach pokazała także Basi swoje gorsze oblicze, malując zieloną farbą esy floresy na jej samochodzie niemal tak samo jak Picasso...
Dla Agnieszki przebywanie w tym domu było jakby za karę, gdy staruszka celowo kazała malować schody obrzydliwie pachnącym lakierem, a sama na ten czas wyprowadziła się do znajomej, dziewczyna także postanowiła przeczekać ten czas w domku na wsi, który należał do dawnego kolegi z pracy.
Nie był to dobry pomysł, bo do domku na odludziu pod lasem zawitał gangster ze swoją ochroną, szukając kolegi Agnieszki, który, jak się okazało, jest oszustem. 
Cały ciąg niefortunnych zdarzeń i różnorakich pomyłek powoduje lawinę kolejnych nieporozumień, które sprawiają, że zagubiona Agnieszka i złośliwa Sabina znajdą się w samym środku rozgrywek ze zbirami...
Jakby tego było mało dla biednej dziewczyny, narzeczony wyprowadza się, bo znalazł sobie w Brukseli nową "narzeczoną".
Czasem naprawdę nie warto zbyt wiele chcieć, już sam tytuł nas ostrzega przed marzeniami.
Nie mogłam się oderwać od tej lektury, chciałam słuchać bez przerwy, lecz musiałam odrywać się czasem, bo tak wymagała sytuacja.
Intryga jest bardzo ciekawie przedstawiona, zabawne dialogi i sytuacje urozmaicają słuchanie tej opowieści.
Jak potoczą się losy Agnieszki? Co jeszcze nowego wymyśli Sabina? Jaką dość dziwną roślinę posadzi pod oknem Agnieszki Sabina?
Posłuchajcie sami, lub przeczytajcie książkę.
Polecam na poprawę humoru, żeby delektować się iż nie mamy takiej sąsiadki jak Sabina...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Można rzec, że zamiast uśmiechu od losu, Agnieszka, bohaterka ,,Ostrożnie z marzeniami" dostała od niego sporego kopniaka. Gdy przeprowadza się do domku, który otrzymała w spadku po zmarłym wuju, staje oko w oku ze staruszką- lokatorką o imieniu Sabina. ,,Jedna krew, jedna zaraza, tfu!" Sabina bynajmniej nie pałająca sympatią do swojego zięcia (zarazem wuja Agnieszki), chce rozpracować swojego nowego wroga i wszelkimi dostępnymi środkami zmusić do odwrotu, by dom był tylko jej. A arsenał ma całkiem spory... Akcje, które mają uprzykrzyć i zatruć życie Agnieszki, podwójna gra- mają miejsce sytuacje rodem jak z ,,Pawła i Gawła" Fredry. Są tygodnie pozornego spokoju, a potem wybuch w najmniej oczekiwanym momencie. Sabina ma niezłą frajdę obserwując, jak jej ofiara miota się bezradnie. Agnieszkę czeka sporo przygód, też nieprzyjemnych, zdradzę, że będzie nawet bosa i bezdomna, a nie lubi tych słów na B. ,,Wymownie spojrzała w górę, jakby oczekując ratunku od Stwórcy, lecz do nieba było daleko, natomiast do Sabiny blisko. Niebezpiecznie blisko." Tak więc polecam ten tytuł na wakacyjny okres: sporo rozrywki, perypetie bohaterki są i pełne humoru, trochę smutne, robi się nawet a la ,,dreszczowiec" kiedy na horyzoncie pojawiają się bandyci. Czy sprytny plan powiedzie się Agnieszce i czy uda jej się zakopać topór wojenny z sąsiadką? Zapraszam do lektury.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Hmmmm.... napisana przyjemnym językiem dość zabawna historia, ale... nie mogłam się pozbyć wrażenia, że mocno naciągana... i cały czas mam niedosyt i wrażenie, że mogła zostać napisana lepiej. Pani Sabinie zbyt łatwo udawało się manipulować ludźmi, Agnieszka zbyt łatwo wpadała w kłopoty, a jednocześnie nieustannie zachowywała się wręcz naiwnie. Poza tym miała szalenie wyrozumiałego szefa i mechanika samochodowego, który okazał się ogromnym sprzymierzeńcem... bandyci, którzy jej zagrażali, byli w zasadzie niezwykle delikatni, a ich ujęcie przez policję okazało się śmiesznie łatwe... Nie jest to niestety lektura, którą zapamiętam i będę polecać dalej...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Spadek po nielubianym w rodzinie wujku? To może oznaczać tylko kłopoty! Od jakiegoś czasu trafiałam, co i rusz na książki Mai Kotarskiej. Opinie o książkach były różne, a ja po takie tytuły bardzo często sięgam, aby wyrobić swoje zdanie. Przy porządkach na półce z książkami okazało się, że mam jeden tytuł autorki. Skoro już wywołałam autorkę, to należało się przekonać, co też ma do powiedzenia. Marzenia, to częsty temat poruszany w książkach przez autorów. Często jednym z takich marzeń jest mały domek na obrzeżach miasta, poza tym tłokiem i hałasem, a już najlepiej, aby był położony w jakimś malowniczym miejscu. Nierzadko się zdarza, że to marzenie może się spełnić w najmniej niespodziewanym momencie. Możemy taki domek otrzymać w spadku. Umiera wujek Agnieszki i swój dom przepisuje właśnie na nią. Jak się okazuje kobieta nie znała nigdy wujka, gdyż to przyrodni brat jej matki, skłócony z nią, obarczając ją winą za rozpad jego rodziny. Dziewczyna strasznie się cieszy, że w końcu będzie miała swój kąt, przeprowadzi się tam ze swoim chłopakiem i będą planować dalsze lata swego życia. Agnieszka w bardzo krótkim czasie przeprowadza się do nowego domu, jak się okazuje nie będzie tam sama. Na piętrze mieszka Sabina Roszko - teściowa Tadeusza. Nie na rękę Sabinie jest nowy lokator w domu i wszelkimi sposobami stara się jej pozbyć. Kobiety już od początku nie pałają do siebie miłością. Na domiar złego w niedługim czasie rozstaje się ze swoim chłopakiem. Czy uda się dojść kobietom do porozumienia? Maja Kotarska, absolwentka Wydziału Biologii AR we Wrocławiu. Przez kilka lat poszukiwała zawodu idealnego, dającego nie tylko satysfakcję, ale i możliwość połączenia jej dwóch pasji: przyrodniczej i literackiej. Pracowała w różnych zawodach, zbierając masę doświadczeń i pomysłów na dalsze życie. Debiutowała w 2007 roku komedią kryminalną Dracena przerywa milczenie, oprócz tego napisała jeszcze Gdzie ja miałam oczy, Nie kłam kochanie, Strusie jajo, Kłopoty z nieznajomym, Ładny gips! Ostrożnie z marzeniami, to moje pierwsze spotkanie z autorką. Opis na okładce nie sugerował tego co miałam okazję poznać, a przede wszystkim nie spodziewałam się po nim, że to tak świetna komedia kryminalna. Już od pierwszych słów wiedziałam, że będzie to ciekawa lektura, z którą spędzę miło czas. To nie jest historia jak z bajki. Agnieszka musi walczyć o swoje, przyjdzie jej wiele razy przeciwstawić się starszej sąsiadce, która jak na swoje lata jest osobą bardzo przebiegłą. Sabina Roszko potrafi zmieniać się w jednej chwili, z bardzo wrednej i wymyślającej, co rusz nowe sposoby, aby pozbyć się dziewczyny, na kobietę schorowaną i zastraszoną wręcz przez nią knuć, jątrzyć i sterować ludźmi, jakby byli bezwolnymi marionetkami, nawet jeśli w grę wchodziłyby tak zwane dobre intencje. Agnieszka ma momenty załamania, jednak na straży jej spokoju stoi przyjaciółka Baśka, która jest na każdy jej telefon. Pewnego dnia jakby tego było mało, przyjdzie jej zmierzyć się z bandziorami, którzy czyhają na jej kolegę Rafała. Ostrożnie z marzeniami to historia pełna zwrotów akcji, humorystycznych dialogów oraz świetnie nakreślonych bohaterów. Autorka potrafi w bardzo umiejętny sposób opisać zwyczajne życie Agnieszki, w plastyczny sposób przejść do sytuacji grozy i jednocześnie w bardzo ciekawy sposób opisać przekręty starszej pani. W trakcie lektury wydawało się, że historia jest przewidywalna. Jednak autorka igra sobie z czytelnikiem i za każdym razem wymyśla coś nowego. Najbardziej zaskakuje Sabina i jej pomysłowość. Wiele razy wybuchałam śmiechem, bałam się, gdy Agnieszka została uwięziona przez zbirów. To wszystko składa się na doskonałą lekturę, która niejednemu umili czas. Wydawnictwo również podjęło wyzwanie i oprawiło tą prześwietną lekturę w bardzo piękną okładkę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dużo gorsza od poprzednich książek autorki. Agnieszka dostaje spadek po nieznanym wujku. Okazuje się to źródłem kłopotów. Musi dzielić dom z teściową wujka Sabiną Boszko. Starsza pani robi wszystko, by uprzykrzyć jej życie. Jest też wątek kryminalny. Książka do szybkiego zapomnienia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zamysł na akcję powieści bardzo fajny, ale odniosłam wrażenie, że autorka pisała książkę "na czas", chaotycznie, spłycając poszczególne wątki. Maja Kotarska przyzwyczaiła czytelników do dobrych powieści, ta nie bardzo jej moim zdaniem wyszła.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)