Włóczędzy Dharmy

Kolejna powieść drogi Jacka Kerouac'a, w której bohaterowie wybierają się w podróż nie tylko fizyczną, ale także metaforyczną czy wręcz metafizyczną. Wyprawa bohaterów (młodych poetów) wgłąb amerykańskich gór ma zaprowadzić ich do oświecenia. Zafascynowani wschodnią filozofią podążają zgodnie z jej zasadami poszukując swojego miejsca w świecie. Jak na powieść pisaną podczas panującej ery beatników zaskakująco mało jest w niej charakterystycznych elementów, takich jak: narkotyki, przemoc czy przekleństwa. Alkohol owszem zdarza się, ale w trakcie włóczęgi bohaterów w górach przestaje mieć on znaczenie. Uczestnicy wyprawy wolą skupić się na czymś ważnym i głębszym, jak na przykład odnalezienie Dharmy (prawdy). Czytając tę powieść równocześnie będąc w pracy czy w szkole ma się ochotę rzucić wszystko, spakować plecak i wyjechać na poszukiwania własnego siebie tak jak zrobili to bohaterowie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Beat Generation - pokolenie młodych buntowników, zafascynowanych duchowością. Książki z tego okresu to prawdziwy manifest przeciwko materializmowi i ograniczeniom społecznym. Ruch przyczynił się do powstania kontrkultury lat 60. i rozpowszechnienia wolności artystycznej. Jack Kerouac to jeden z najważniejszych przedstawicieli tego pokolenia. Jego książka "Włóczędzy Dharmy" jest opartą na jego przeżyciach, doświadczeniach i spostrzeżeniach podróż w głąb buddyjskiej fascynacji. Młodzi amerykanie za cel stawiają sobie odnalezienie Dharmy, czyli Prawdy. Historia pełna górskich wędrówek i alkoholowych eskapad. Wszystko po to, żeby spojrzeć na buddyzm z zupełnie innej strony.   Jako osoba zafascynowana poznawaniem nowych wierzeń, byłam bardzo ciekawa tego, co zastanę w treści tej pięknie wydanej książki. Spodziewałam się ogromnej głębi, pełnej buddyjskich przesłań, które ogarniają bohaterów podczas wędrówek w głąb siebie. Niestety rzeczywistość okazała się zupełnie inna. Jack Kerouac niesamowicie spłycił podejście do wspaniałej buddyjskiej tradycji. Spodziewałam się medytacyjnych podróży w sam środek ludzkiej duszy, a dostałam jedynie wędrówki po Ameryce. Choć były one pełne opisów malowniczej przyrody, to długość akapitów była naprawdę męcząca i przyprawiała mnie o zawrót głowy.    Zdecydowanie na plus pozostaje ogromna ilość poezji z tamtych czasów i wplątywanie jej w fabułę. Znalazłam w treści kilka interesujących mądrości, które pozostaną ze mną na dłużej, więc nie uważam czasu spędzonego nad książką za zupełnie stracony. Pomimo mało wciągającej fabuły, można z niej czytać między wierszami i zawsze znajdzie się jakieś wartości dla siebie. Szanuje, że autor postanowił przelać na papier swoje przekonania oraz przyczynił się do rozpowszechnienia myśli buddyjskiej.   Na pochwałę zasługuje także piękne wydanie w solidnej twardej oprawie. Na końcu znajduje się słowniczek buddyjskich terminów, dzięki czemu książka zyskuje wartość edukacyjną.    Myślę, że mimo wszystko warto, a historia znajdzie na pewno wielu sympatyków. Mam wrażenie, że moje rozczarowanie to efekt zbyt wysokich oczekiwań ze względu na tematykę.    Dziękuje wydawnictwu za pokazanie mi tego świata z tamtych lat i zainteresowanie nowym tematem.   [współpraca barterowa] 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Chcę przeczytać jak najszybciej

(Kliknij aby rozwinąć opinię)