Pokolenie Ikea
Piotr C.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) "Pokolenie Ikea" to powieść o młodych ludziach, którzy pracują tylko po to, aby spłacać kredyty. Praca nie daje im satysfakcji, są rozczarowani swoim życiem sprzedanym korporacjom za namiastkę szczęścia. Pomimo tego, że zarabiają bardzo dobrze nie potrafią czerpać radości z życia. Ich potoczny język często ogranicza się do pustych frazesów i wulgaryzmów. Może książka jest trochę przerysowana, gdyż nie wszyscy młodzi ludzie wpadli w "wyścig szczurów" lecz oddaje sposób życia pokolenia, które nastawione jest na życie w luksusie kosztem życia rodzinnego.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Nie jestem fanką takiej "wulgarnej" literatury. Myślałam, że będzie coś więcej niż tylko seks.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) nie powaliło mnie, przeczytałam, ale szału na mnie nie zrobiła, praktycznie cały czas pojawia się kontekst lub podtekst seksualny, spodziewałam się czegoś innego

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Przeliczyłam się ogromnie. Nie sprawdzałam wcześniej opinii i nie wiedziałam czego się spodziewać. Z góry jednak założyłam patrząc na tytuł, że czegoś się dowiem o tym pokoleniu. Czytałam i szukałam tego sarkazmu, ironii, humoru, ciekawostek. Bezskutecznie. Całość nie jest zbyt długa, na szczęście.Tylko sex, lachociągi i nie wiem czy coś jeszcze się tam przewijało. Ale przyznam szczerze, ostatnie zdania dają nadzieję i pozostawiają nas w pewnej niepewności. Gdy zaczyna się coś dziać wszystko się kończy. No trudno.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Cóż można rzec - skończyłam, nie jestem zachwycona i na tym mogłabym poprzestać. Dodam tylko, że dobrze, iż nie mieszkam w wielkim mieście, nie pracuję w korporacji, nie jestem mężczyzną z pokolenia ikea. Martwię się tylko o przyszłość moich dzieci, którzy za pracą muszą pewnie wyjechać i oby nie trafili na towarzystwo występujące w tej książce.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Nareszcie skończyłam... po wielkich bojach. Spodziewałam się czegoś innego, dobrego humoru, ironicznych ale jednak mądrych fragmentów, opisu perypetii ludzi naszego pokolenia- niestety niczego takiego nie otrzymałam. Znalazłam w tej książce natomiast: prostackie teksty, wygórowane ego autora i słabe próby bycia zabawnym. Nie dziwie się, ze autor nie podpisał sie nazwiskiem. Podsumowując: Nie każdy powinien pisać. Mam cichą nadzieję, że ta książka to tylko jedna wielka prowokacja.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Ukazanie Kobiet w kiepskim świetle, jakoby służyły tylko do jednego, podejście a la ekipa z warszawy: Uwiedź, przeleć, porzuć. Niestety, takie są realia i sposób myślenia większości facetów tego pokolenia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Pokolenie Ikea to osoby po trzydziestce posiadające kredyt na mieszkanie oraz meble z Ikei. Należy do niego główny bohater książki - Czarny. Książka opowiada o jego perypetiach w klubach, przygodach z kobietami, i pracy w warszawskiej korporacji, która pochłania większą część jego życia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Lekka, zabawna a zarazem prawdziwa.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Trochę zbyt wulgarna ale dawka śmiechu, którą mi zaserwowała zrekompensowała język.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Dno, dno i jeszcze raz dno. Pseudointelektualny bełkot, sto i kilka jeszcze obrzydliwych stron o ruchaniu, bo seksem tego nazwać nie można. Czuję się obrażona po takiej lekturze tym, jak traktuje się kobiety, jak się o nich myśli i jak się myśli i wypowiada za nie. I jeszcze ta "mądra" wzmianka o polityce i Polakach pod koniec tego tekstu, którego z szacunku nie nazwę książką... Patologia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Powodowana ciekawością jak to współczesny twórca opisze współczesną rzeczywistość sięgnęłam po tę pozycję i trochę się zawiodłam.Książka nieskomplikowana,prostym językiem napisana i traktująca o prostych ludziach. Albo ja nie doszukałam się w niej głębi albo jej tam zwyczajnie nie ma. Dobre czytadło dla zabicia czasu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Bardzo dużo słyszałam na temat tej książki, napisanej przez znanego blogera. Podeszłam do niej z dużym dystansem i przymrużeniem oka. Spodziewałam się po autorze trochę więcej, jednak mimo to warto przeczytać. Główny bohater jest narratorem, ma on bardzo oryginalne podejście do życia. Opowiada o swoich perypetiach z kobietami, pracy oraz trybie życia. Język i styl jest mało wyszukany, według mnie jest on trochę kreowany na siłę, a więc wypada sztucznie. Mimo to książkę czyta się ekspresowo.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Cos jakby "polskie Californication". Autor z polotem przeprowadza nas przez perypetie sympatycznego loosera z Warszawki. Warto przeczytac. Fajna zabawa

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Czarny pracuje w renomowanej kancelarii mieszczącej się w stolicy. Jest już po trzydziestce, auto i mieszkanie sfinansowały mu bank, a podejście do życia ma dość hedonistyczne. Związki dla niego trwają maksymalnie jedną noc i nie widzi w tym niczego złego. Przyjaźnie ceni, bo zdaje sobie sprawę, że jest o niełatwo. Język ma niewyparzony, nie owija w bawełnę, a seks traktuje jako hobby i bardzo dużo o nim myśli. Ma ciekawe przygody, jeszcze ciekawsze spostrzeżenia i zabiera nas do swojego świata, któremu daleko do romantycznych realiów.

,,Pokolenie Ikea" to książka pierwotnie wydana w 2012 roku. Obecnie, jedenaście lat później, doczekała się ekranizacji oraz wydania z odświeżoną okładką, oraz dodatkami filmowymi. Doskonale pamiętam, gdy czytałam ją wiele lat temu, mając jeszcze zupełnie inne spojrzenie na świat i związki, i w pewien sposób mnie wręcz bulwersowała. Obecnie, zapewniła mi świetną lekturę, a obraz w niej przedstawiony, to krótkie, aczkolwiek dosadne podsumowanie czasów, w jakich przyszło nam żyć. Nad wyraz rzeczywiste. I przez to tak kontrowersyjne, bo mimo wszystko mało jest osób, które decydują się głośno mówić o datach ważności związków, zdradach, zamiłowaniu do imprezowania, alkoholu czy szybkim, nic nie znaczącym seksie, a już na pewno nie tak dosadnie. I choć styl pisania Autora przez lata ewoluował, dojrzewał wraz z nim samym, to już w tej pierwszej jego książce odczuwamy niebywałą lekkość jego pióra, brak granic w poruszaniu jakichkolwiek tematów, wyśmienity sarkazm, który ubóstwiam i zręczność tworzenia ciętych ripost, które znakomicie wpasowują się w dialogi kreowanych przez niego postaci. Wbrew pozorom, tak jak realistyczna jest ta książka, tak samo jest... smutna. Obraz ludzi w niej występujących nie świadczy o nich najlepiej - ich styl życia to praca, zakupy i nic nie znaczące relacje, naznaczone pochopnymi decyzjami i brakiem chęci wzięcia odpowiedzialności zarówno za siebie, jak i za drugiego człowieka. Ale wbrew pozorom, pod płaszczykiem tych wszystkich kiepskich zachowań, z wielu bohaterów, aż bije ta chęć znalezienia czegoś prawdziwego - na przykład miłości. Lecz, jak to w życiu obecnego pokolenia bywa, gdy już zdobywa się to, za czym czasem się tęskniło, to chce się znowu wrócić do adrenaliny, rozrywek i podbudowywania własnego ego. Dekadę później, po zderzeniu się z dorosłością i historiami znajomych, z niechęcią stwierdzam, że obraz przedstawiony w tej książce już nie szokuje. I pozostaje jak najbardziej aktualny. Ciekawym dodatkiem do książki są wypowiedzi osób związanych z jej ekranizacją, którzy stanęli przed nie lada wyzwaniem. Przeniesienie myśli Piotra, ale i niepowtarzalności Czarnego na szklany ekran wcale nie jest takie proste. Ja niezmiennie polecam twórczość Autora, podobnie jak jego bloga, który jest jedynym, który śledzę i czytam od deski do deski - a to już coś znaczy! To taka książka dla ludzi z dystansem - do świata i siebie, ale też potrafiących wyjść ze swojej bańki złudzeń i dostrzec, że świat, w którym przyszło nam żyć nie jest ani trochę zbliżony do bajek Disneya.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Pokolenie Ikea" książka, której autorem jest Piotr C. premierę miała w 2012 roku, a 22 lutego 2023 miało miejsce wznowienie w nowej filmowej okładce.

Czym jest Pokolenie Ikea ?

,,Pokolenie Ikea to opowieść o ludziach, którzy pracują po to, aby spłacać kredyty, rozczarowani rygorystycznym, sprzedanym za namiastki szczęścia życiem." To w skrócie.

Ogólnie książka nie przypadła mi do gustu. Treść i forma ,,Pokolenia Ikea" nie przemawia do mnie. Nie lubię powieści napisanych w taki sposób, ale to oczywiście rzecz gustu. Ja gustuję w innych. Niektóre rozdziały były dla mnie ciekawe, ale może dwa czy trzy. Szczególnie ostatni dziesiąty. Jest on najdłuższy i cokolwiek w nim dzieje się zasługującego na uwagę. Jakby pozostałe rozdziały były utrzymane na takim poziomie to powiedziałby, że całkiem niezła obyczajówka. Całe szczęście, że książka liczy niecałe 200 stron, a wspomniany dziesiąty rozdział to 50 stron. Wartością dodaną nowego filmowego wydania są wywiady z aktorami grającymi główne role: Bartoszem Gelnerem, Michaliną Olszańską, a także producentką i debiutującym reżyserem Dawidem Gral oraz zdjęcia z planu filmowego.

Zważywszy na to, że książka została wydana ponad 10 lat temu to widać po liczbie ocen i pozytywnych komentarzach na jej temat, iż ,,Pokolenie Ikea" znalazło swoją grupę odbiorców. Ja raczej nie będę zaliczał się do tej grupy, ale film na podstawie książki chętnie obejrzę. Jednak przesłanie i głębszy sens ,,Pokolenia Ikea" jak najbardziej do mnie trafił i jest nadal aktualny. Przez 10 lat od wydania książki wiele się zmieniło, ale na pewno pozostaje to, że ciągle jesteśmy Pokoleniem Ikea. Prosta instrukcja, łatwość składania, krótka przydatność. Wszystko mamy tymczasowe, a szczęście można kupić. Porównanie społeczeństwa do szwedzkich mebli jest jak najbardziej zasadne. Po więcej odsyłam do lektury ,,Pokolenie Ikea", a film można obejrzeć już w kinach.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nawet nie wiem, jak ocenić tę książkę... z jednej strony jest tak patologiczna, że samo czytanie aż boli, a z drugiej strony ma w sobie coś... autentycznego.

Ogólnie jak dla mnie to taki książkowy odpowiednik filmów Patryka Vegi, a to raczej nie jest zbyt dobra rekomendacja.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Seks, pieniądze, mnóstwo wulgaryzmów i wyjątkowo płytki obraz świata i potrzeb. Rzeczywistość i ludzie są zaszufladkowani do tej najniższej płóki kierującej się pieniędzmi i popędem seksualnym. Płytki świat, ludzie bez ambicji i pośród tego jeden pozbawiony moralności człowiek na codzień schowany we wnętrzu przeszklonego wieżowca warszawskiej korporacji. Zdecydowanie najgorsza książka, jaką czytałam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pokolenie Ikea to pokolenie trzydziesto-parolatków z kredytem na mieszkanie i regałami z IKEI. Należy do nich główny bohater. Czarny. Na co dzień pracujący, jako radca prawny w jednym z Warszawskich korporacji. Jednak to nie jest tylko książka o nim. To nie jest tylko jego spowiedź. To historia każdego, kto ma ponad trzydzieści lat i w pogoni za pieniędzmi na spłatę rat nie ma czasu na życie, a miłość ogranicza do sobotniego wyjścia do klubu. Z tego, co wiem większości nie podobała się ta książka. Mi wprost przeciwnie. Bardzo podoba mi się luźny styl, w jakim została ona napisana. Dla mnie to wielki plus. Drugim jest przedstawienie tej naszej szarej rzeczywistości w taki sposób, że staje się ona dla nas po prostu, najzwyczajniej w świecie… znośna. A może nawet i sama świadomość, że w prawie takiej samej sytuacji są tysiące Polaków też w jakiś sposób poprawia nastrój.