Prowansja

Idź, książko, ode mnie! Idź precz! Męczysz mnie, irytujesz, nie mogę cię czytać. Jesteś bez ładu i składu, twój autor chyba nie wie, co chce napisać, a może chce zrobić notatki tylko dla siebie. A ja chciałam Prowansji, opowieści, która będzie spójna, która pozwoli mi spojrzeć na region, który lubię, z innego punktu widzenia, skoro już nie tak, jak zawsze, nie tak, jak u innych. Chciałam Prowansji w różnych aspektach, nawet tych bardziej ambitnych, a dostałam chaos. Nie teraz jest nasz czas. Może spróbujemy kiedy indziej, ale zapewne nieprędko. Nie doczytałam cię, książko. Nie umiem poskładać w całość informacji o drogach, kogo autor spotkał i co ta osoba powiedziała, jak Rzymianie podzielili Francję i paru innych bezsensownych rzeczy ujętych w dwóch zdaniach, poprzeplatanych według klucza mi nieznanego. Tym razem nie trafiłam z wyborem. Postoisz teraz na półce i może jeszcze się kiedyś spotkamy.