Pułapka na myszy
Agatha Christie

"Pułapka na myszy" opowiada o młodym małżeństwie, Molly i Gilesie, którzy po ciotce odziedziczyli stary dom. Postanawiają zamienić go w pensjonat. Tuż po otwarciu pojawiają się pierwsze problemy - z jednej strony straszna zima, która odcina pensjonat od świata, z drugiej sierżant Trotter, którego przywiódł tam z Londynu trop w sprawie morderstwa. Pojawiają się trzy pytania - czy w pensjonacie jest morderca? Czy wszyscy są w niebezpieczeństwie? Jaki związek z tym ma farma Longridge, na której dopuszczono się zaniedbań wobec dzieci, które tam przebywały? Bohaterom kryminału towarzyszy melodia dziecięcej rymowanki: Ślepe myszki trzy, Ślepe myszki trzt, Spójrz, jak one biegną, Spójrz, jak one biegną, Pobiegły wszystkie do farmera żony. Ona ostrym nożem obcięła im ogony. Czy kto widział w życiu lub słyszał O trzech ślepych, małych myszkach? W książce znajdziemy także opowiadania: "Ukryty skarb", "Szpilka", "Doskonała pokojówka", "Mieszkanie na trzecim piętrze", "Przygoda Johnny`ego Waverly`ego", "Dwadzieścia cztery kosy" oraz "Klątwa starej stóżki". "Pułapkę na myszy" polecam każdemu bez wyjątku. Na pewno znajdziecie tu coś dla siebie. Jeżeli macie okazję, tę sztukę często gra się w teatrze, także warto ją obejrzeć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wspaniała Agatha Christie. Tworzy taki nastrój, że jak się czyta i chce się pójść np. do kuchni, to zapala się światła po drodze. Autorka świetnie kreuje atmosferę podejrzliwości. Nawet główna bohaterka zaczyna wątpić w osobę jej najbliższą. Zima, bohaterowie odcięci od świata i morderca. I dziwni goście. Świetnie skonstruowane, trzymające w napięciu opowiadanie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie sądziłam, że spotkanie w jednej książce zarówno panny Marple, Herkulesa Poirota, jak i innych, "jednorazowych" bohaterów Agathy Christie może dostarczyć takiej frajdy. Bardzo udanie, zbiór opowiadań zaczyna się tym najdłuższym i najbardziej rozbudowanym: "Pułapką na myszy". Zostajemy wchłonięci przez ciasny pensjonat, pełen tajemnic i skrytych mieszkańców. Któryś z nich jest mordercą. Schematycznie? Owszem, ale przy tym niesamowicie klimatycznie i smakowicie. Na dodatek autorce udało się, mimo skromnej objętości, stworzyć nastrój grozy i psychicznego odizolowania. Mniam... Kiedy uda nam się wyjść cało z "Pułapki na myszy" możemy do woli rozkoszować się kolejnymi, nieco lżejszymi (mniej lub bardziej) opowiadaniami. Panna Marple, jak zwykle daje popis swojej przenikliwości. Dowiadujemy się przy tym, że podobnie jak Sherlock Holmes, zapada na zdrowiu, kiedy nie ma pod ręką jakiejś zagadki =) Herkules Poirot, nieustannie dystyngowany i taktowny, otwiera drogę rodzącej się miłości. Po trupach, oczywiście... :] Pozostałe opowiadania również zachwycają skoncentrowaną fabułą, tak że cały zbiorek można wypić duszkiem z błogim uśmiechem na twarzy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zbiór siedmiu opowiadań Agathy Christie, ze słynną "Pułapką na myszy" na czele, która rozgłos zdobyła jako jedno z najdłużej wystawianych przedstawień teatralnych. Akcja rozgrywa się w ciągu kilku zimowych dni w nowo otwartym pensjonacie małżeństwa Davis. Wśród uwięzionych z powodu śnieżycy osób, znajduje się morderca, który pragnie pomścić pewne wydarzenie sprzed paru lat... Kolejny zbiór opowiadań pani Christie wywarł na mnie lepsze wrażenie niż "Dopóki starczy światła". Nie da się ukryć, że w tym tomie prym wiedzie tytułowe opowiadanie, które szokuje zarówno rozwiązaniem zagadki, jak i napięciem podobnym do tego, które znamy z "I nie było już nikogo" - tutaj też bohaterowie są odcięci od świata, a któryś z nich to morderca. Inne opowiadania również trzymają poziom, a misternie uknute intrygi wyprowadzają w pole i nie dają się rozwikłać przed ujawnieniem prawdy. W tej książce po raz pierwszy zapoznałam się z panną Marple, której postać bardzo polubiłam, tak więc na pewno sięgnę jeszcze po kryminały z tą uroczą staruszką w roli detektywa.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)