Przyjemna bajeczka dla dzieci, napisana przez prawdziwą Babcię dla swoich ukochanych wnuków. Poznajemy przygody trzech leśnych zwierzątek; myszki, biedronki i mrówki. Ci trzej przyjaciele mieszkają w lesie i doświadczają ciekawych przygód. „W pewnym lesie, gdzie tęcza kończy się,
a zaczyna się nowy świat, narodziła się miłość i przyjaźń. Przyjaźń na dobre i na złe, między myszką polną Fili, biedronką Busią i mrówką Tobi.” Bajka ta uczy dzieci prawdziwej przyjaźni, miłości i zajmowania się swymi przyjaciółmi. Jest na tyle ciekawa że spodoba się dzieciom mniej więcej od lat 3 do 8 i pozwoli im się rozwijać ze swoimi rodzicami. Wszyscy będą zadowoleni z przygody jeśli tylko rodzice przeczytają bajkę swoim pociechom lub uczynią to starsze dzieci samodzielnie. Takie bajki jak ta to prawdziwy dar serca od autora do młodego czytelnika. Wszystko co się dzieje jest dostosowane do dziecięcego świata i poziomu rozwoju dziecka. Zatem czytajmy drodzy rodzice i drogie dzieci. „Pewnego pięknego poranka myszka, biedronka
i mrówka odkryły wśród lasów, łąk i pól, domek podobny do domku Baby-Jagi.
Jednak, jak się później okazało, to był domek…
No, właśnie! Kogo to był domek? Kto był jego właścicielem?” Już czas aby poczytać w całości tą bajeczkę i dowiedzieć się wszystkiego o przygodach myszki Fili, biedronki Busi i mrówki Tobi.
Informacje dodatkowe o Rety, kotlety! Babciu!:
Wydawnictwo: Wydawnictwo Psychoskok
Data wydania: 2018-12-08
Kategoria: Dla dzieci
Kategoria wiekowa: 3-5 lat
ISBN:
Liczba stron: 32
Język oryginału: polski
Przeczytane:2019-03-30, Ocena: 3, Przeczytałam, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu - edycja 2019, Moje 2019,
Ten domek kryje wiele tajemnic. (s. 9)
Gdzieś jest las, w którym kończy się tęcza i zaczyna się nowy świat. Tam pewnego dnia narodziła się przyjaźń między zwierzętami – myszką polną Fili, biedronką Busią i mrówką Tobi. Mrówka była lekarzem weterynarzem, która bez zgody właściciela zamieszkała w starym, spróchniałym domku, przypominającym domek Baby Jagi. To tutaj myszka przyniosła kulejącą biedronkę. Zwierzęta postanowiły razem zamieszkać w domku i odkryć jego tajemnice. Zostały małymi detektywami. Później okazuje się, do kogo należy domek i co ma z nim wspólnego Wiki.
Dajcie babci trochę dychnąć. (s. 20)
To zdanie wmurowało mnie w fotel. Nie wiem, kto dziś tak mówi. W dodatku bajka ma jakby dwa początki. Liczy zaledwie trzy rozdziały, przy czym na końcu dwóch pierwszych są pytania uchylające rąbka tajemnicy przyszłych wydarzeń, a narrator zapewnia, że będzie się działo. Jak dla mnie działo się średnio. Mały czytelnik może się zagubić w wielkości i przestrzeni domku. Zupełnie inaczej to wygląda, gdy krzątają się po nim małe zwierzątka, a zupełnie inaczej, gdy pojawia się tam nie tylko dziecko. Jak dla mnie duży rozdźwięk, zwłaszcza gdy dochodzi do… Domyślacie się zapewne. Nie wiem, dlaczego autorka propaguje zamieszkanie w cudzym domu bez pozwolenia. Minusem dla mnie są ilustracje. Nie znalazłam informacji, kto je wykonał. Według mnie to ręka dziecka, a może dzieci, gdyż zaburzone są proporcje, kreska jest niewprawna, kolory nierówno nasycone.
… aby zawsze pamiętała, żeby szukać radości i rozdawać ją innym, bo dopiero wtedy jest się naprawdę jest się naprawdę szczęśliwym i spełnionym. (s. 30)
Co na plus? Na początku książeczki znajduje się zabawa dla małych czytelników z tęczą i literkami, do której trzeba wrócić po przeczytaniu bajki. Zaletą tej książeczki jest propagowanie uniwersalnych wartości i umiejętności: pomoc innym, dbanie o porządek, szacunek do starszych osób, praca w grupie, przyjaźń, opieka nad kotami. I morał wypływający z tej historii.
Rety, kotlety! Babciu! to krótka bajeczka o przyjaźni i rozdawaniu radości.