Saga dworska. Kwiatowy dwór
Krystyna Mirek

Dominik Podhorski stracił wszystko - dom, rodziców, brata, dom. Nowe życie rozpoczął w jednej koszuli, udając parobka, stałe obawiając się, że ktoś go rozpozna. Mijają lata... Dominik po latach układa sobie życie. W nowo wybudowanym domu wraz z żoną oczekują narodzin dziecka. Jednak w tym momencie nadchodzą wieści z Podhorowa skłaniające naszego bohatera do stawienia czoła przeszłości.
W majątku Podhorskich rządzi twardą ręką Bracki. Dwór przejął podstępem i nie zamierza oddać go prawowitemu właścicielowi. Jest gotów poświęcić naprawdę wiele i nie boi się cofnąć przed niczym...

Krystyna Mirek to autorka, która tworzy historie pełne ciepła, ukojenia, nadziei, ale też nie boi się przy tym poruszać tych trudniejszych wątków, takich jak rozczarowanie, ból, ciężkie decyjze oraz życiowo-madrych. Bo chociaż historia opowiedziana nam w "Kwiatowym dworze" rozgrywa się w XIX wieku to tematy w niej poruszone nie straciły na ważności i są nadal aktualne. Chodzi mi tu głównie o dążenie i marzenia bohaterów o szczęściu, spokoju, miłości...a żeby tego doznać trzeba rozprawić się z przeszłością, tak jak zrobił to Dominik. Krystyna Mirek stworzyła poruszającą opowieść o przyjaźni, miłości, marzeniach, a wykreowane przez siebie postaci obdarzyła szeregiem cech nam bliskich, ze swoistą różnorodnością charakterów, wskazujących jednoznacznie po której stronie stoją - dobrej czy złej. Wciągająca fabuła, przyjemna w odbiorze, obrazowa i barwna narracja, mnóstwo emocji - to wszystko czyni czytanie prawdziwą przyjemnością, a spacer po dziewiętnastowiecznym szlacheckim dworku jest dodatkowym atutem. Do tego okładka - kojąca, łagodząca, budząca ciepełko, czarująca. Historia Dominika oddaje nam czasy, w jakich żyli bohaterowie. Ich zwyczaje, stroje, poglądy... dzięki czemu też możemy poniekąd wejść w ich życie, pobudzając wyobraźnię. To była naprawdę świetnie spędzony czas z książką. Mogę polecić z czystym sumieniem 💐

"Inne czasy, stroje, obyczaje i wyzwania. Jednak marzenia o prawdziwej miłości, domu i rodzinie wciąż takie same."

Życie Julianny i Dominika w ich nowym domu, toczy się spokojnym torem. Nawet do głowy im nie przyjdzie, jak wielkie zmiany, już za chwilę zburzą ich spokój. A to wszystko za sprawą Józka i... Brackiego. Ten drugi szykuje nielada niespodziankę dla całej społeczności Podhorowa. Jednak nieprzewidywalny los i tym razem da o sobie znać.. Trzeci tom sagi dworskiej "Kwiatowy dwór", po raz kolejny zaprasza nas do świata Julianny i Dominika. W tej części na scenę wkraczają nowe postacie, a jedną niestety przyszło nam pożegnać. Tak jak poprzednie tomy, tak i ten wciągnął mnie bez reszty. Uwielbiam styl pisania autorki. Świat przez nią wykreowany przenosi mnie do innej rzeczywistości. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdzki. Cudowna, lekka fabuła, choć niepozbawiona emocji i ciekawi bohaterowie, z którymi niesposób się nie zaprzyjaźnić. I choć żal było się rozstawać, to ufam, że to jeszcze nie koniec... Polecam z całego serca tę cudowną historię !!! 

„Saga dworska” to jedna z moich ulubionych serii. Krystyna Mirek wnikliwie opisała życie i zasady panujące w dziewiętnastowiecznej wsi, ze szczególnym uwzględnieniem hierarchii tam panującej. Centrum i wyznacznikiem zasad był dwór, gdzie panujący od pokoleń dziedzice stanowili jakby wewnętrzne prawa obowiązujące na danym terenie. I właśnie to pięknym, literackim językiem opisała autorka. Zachęcam Was do zapoznania się z poprzednimi tomami, a tymczasem skupie się na kontynuacji sagi, jaką jest „Kwiatowy dwór”.

Dominik Podhorski otrząsnął się po tragedii, jaka go spotkała, choć taka trauma nie zostanie nigdy zapomniana i już na zawsze pozostawi w jego sercu i umyśle wielką wyrwę. Poniekąd osłodą i wielkim wsparciem jest piękna i rozsądna żona, której niezłomny charakter niejednokrotnie pomógł Dominikowi uporządkować emocje. Podobnie jak postać dawnego sługi, obecnie przyjaciela Józka, dodaje głębi opowieści, ukazując lojalność i poświęcenie.

Po długim czasie życia w ukryciu pojawia się możliwość, by na własne oczy przekonać się, jak obecnie wygląda życie mieszkańców Podhorowa i co z rodzinnego majątku zostało po rozrzutnych rządach Brackiego — samozwańczego pana na dworze.

Sporo uwagi poświęcono właśnie tej postaci. Brackiego poznajemy jako żądnego władzy, bogactwa i splendoru tyrana, który boryka się z jakimś nienazwanym kompleksem. Chce być piękny, podziwiany i wychwalany, chce być do szaleństwa kochany przez (siłą zmuszoną) wybrankę i wszelkimi sposobami próbuje urzeczywistnić swój chory wytwór wyobraźni. Największym koszmarem byłby dla Brackiego powrót zaginionego dziedzica. No cóż, jak to w życiu, koszmary mogą stać się rzeczywistością.

Bohaterowie są wykreowani z bardzo wyraźnym podziałem na tych dobrych i złych. Dominik, Julianna, Antonina, Józek to na wskroś pozytywne postacie, natomiast Bracki to uosobienie czystego zła. I choć może się wydawać, że to banalny zabieg i klasyczna, wręcz szkolna charakterystyka, to podczas lektury w ogóle to nie przeszkadza. Myślę, że duży wpływ ma tutaj świetny styl pisarski autorki. Operuje ona przyjemnie lekkim i niewymuszonym sposobem opisu, a akcja utrzymuje poziom napięcia na stałym poziomie.

Mam jednak wrażenie, że od połowy fabuły autorka jakby śpieszyła się, by tę książkę skończyć, przez co te najważniejsze akcje zostały jakby spłaszczone. Mówię tu przede wszystkim o końcowej akcji odbicia Podhorowa. Za szybko, bez większego planowania i zadecydowanie całość przebiegła za prosto. Trochę to przypominało scenę z bajek dla dzieci, gdy dobro po prostu zwycięża a okoliczności, w jakich doszło do wygranej, nie są już istotne. Dla mnie właśnie to planowanie było ważne i tego elementu niestety brakuje mi w treści.

To jedyna uwaga do tej książki. Saga dworska pozostaje wysoko w moim rankingu i nadal uważam, że jest to jedna z moich ulubionych serii. Zakończenie zostało otwarte, zatem czekam na kontynuacje i mam nadzieję, że właśnie tam wszystkie elementy zostaną potraktowane z należytą uwagą.

Moja ocena to 7/10. Jeśli lubicie sagi — powieści historyczno-obyczajowe to będzie świetny wybór.

„Kwiatowy dwór” to trzeci tom „Sagi dworskiej”, w której poznajemy dalsze losy Dominika, który jako młodszy syn zamożnego właściciela dworu nie miał w życiu łatwo.

Swoją wybrankę, Juliannę poznał, kiedy okrutny los zrobił z niego parobka i podjął prace u ojca dziewczyny.

Dominik stracił wszystko, ale przy boku Julianny osiągnął względny spokój, a za chwilę zostanie ojcem. Bezpieczeństwo jego rodziny staje jednak pod znakiem zapytania, kiedy upomina się o niego przeszłość. A z Podhorowa, gdzie kiedyś mieszkał, przychodzą wieści, które sprawiają, że Dominik musi zmierzyć się z największym rywalem. Jego posiadłość podstępem przejął Bracki, który jest mściwy i bardzo niebezpieczny.

Czy Dominikowi uda się odzyskać swój dawny majątek oraz zapewnić rodzinie bezpieczeństwo i godne życie na jakie zasługują?

Przenosimy się do wieku dziewiętnastego, gdzie zaaranżowane śluby były na porządku dziennym, a panujące zwyczaje różniły się diametralnie od tych obecnych.  

Bardzo polecam Wam tę serię.

Saga dworska autorstwa Krystyny Mirek doczekała się kontynuacji . 

Kwiatowy dw?r jest trzecią częścią cyklu o losach Dominika Podhorskiego, który w tragicznych okolicznościach stracił dom i rodzinę.  

Obecnie w życiu mężczyzny zapanował spokój i wraz z żoną Julianną oczekuje on narodzin pierwszego dziecka.. 

Lecz jak to zwykle bywa przeszłość przypomina o sobie w najmniej spodziewanej chwili i chłopak jest zmuszony do konfrontacji z bolesnymi zdarzeniami. 

Wszystko za sprawą knowań i intryg Brackiego, który twardą ręką rządzi w przejętym podstępem majątku i nie cofnie się przed niczym by go zatrzymać. ..

Czy nasz bohater znajdzie w sobie dość odwagi by zawalczyć o siebie i utracone dobra gromadzone przez pokolenia Podhorskich?

Po książki Pani Krystyny sięgam od kilku lat w ciemno, ponieważ bardzo lubię jej pióro. Każda książka, każda seria jest zupełnie inna , lecz pełna emocji o bardzo różnych odcieniach.  

Saga dworska , choć jej akcja osadzona jest w XIX-wiecznej Polsce porusza tematy na wskroś aktualne, skłania do refleksji i wzruszeń, a co najważniejsze wciąga od pierwszej do ostatniej strony ?

Polecam ?

"Kwiatowy dwór" jest trzecim tomem Sagi dworskiej. Krystyna Mirek ponownie zabiera nas do XIX-wiecznego szlacheckiego dworku. Motywy, jakie znajdziemy w tej książce, doskonale się ze sobą łączą. Będzie to miłość, zemsta, honor, ryzyko, walka o podstępnie odebrany majątek i przeszłość pukająca do drzwi. Boicie się przeszłości? A może dważnie stawiacie jej czoło? 

W poprzednich częściach bardzo zaimponował mi Dominik. Chłopak pochodzi z zamożnej rodziny, ale ją stracił. Najął się jako parobek we dworku Julianny. To człowiek pracowity, honorowy, odważny. Oj, niejednej kobiecie zawróciłby w głowie.

"Czuł się zmęczony uciekaniem, decyzjami, dramatem utraty rodziny, domu. Potrzebował chwili oddechu. Na to się jednak nie zanosiło."

Podobało mi się podejście do życia Julianny. Pragnęła uwolnić się z okowów konwenansów. Czy da się pogodzić marzenia o rodzinie, dzieciach, a jednocześnie realizować siebie? 

Niezwykle intrygowała mnie postać Janka. Kim jest ten młody, chudy włóczęga? Przed czym ucieka? Czy okaże się uczciwy i lojalny?

"Ludzie potrafili tak okrutnie karać tych, którzy popełniają błędy. Zwłaszcza kobiety i szczególnie jeśli w grę wchodzi miłość. Tam nie ma żadnych usprawiedliwień."

Jest też i czarny charakter. To Bracki, który podstępem przejął majątek Podhorskich. Ten tyran potrafi napsuć czytelnikowi krwi.... Czy poniesie karę za podłe występki?

Autorka wspaniale przedstawiła chierarchię panującą wśród społeczeństwa. Każdy wiedział, gdzie jego miejsce. Ale byli też i tacy, którzy za nic mieli sobie przypisaną im pozycję.

Książka zawiera sporo życiowych prawd i nienachalnych, pouczających lekcji. Jest też miejsce na tajemnice i niepokój, które dodają powieści smaczku.

Wszystkie wątki zostały domknięte, ale autorka nie mówi, że to ostatni tom sagi, gdyż zawsze można je otworzyć. Ja ogromnie zżyłam się z bohaterami i nie miałabym nic przeciwko, aby sprawdzić, co mogłoby wydarzyć się dalej.  

"Kwiatowy dwór" to nostalgiczny, pełen emocji w dziewiętnastowiecznym klimacie, porywający romans historyczny o sile miłości, przyjaźni, marzeniach, tragediach, intrygach, plotkach, trudnych wyborach i błędnych decyzjach, zazdrości, pragnieniu zemsty, wyrzutach sumienia i przeszłości powracającej w najmniej spodziewanym momencie. Polecam całą sagę!

Poznajemy dalsze losy Dominika Podhorskiego, którego życie nie oszczędziło. Śmierć rodziców i brata, przymusowa ucieczka z domu by ocalić swoje życie, udawanie parobka. Gdy był na niskim stopniu społeczeństwa poznał niesamowitą kobietę, Juliannę. 

Gdy wydaje sie, że wszystko pięknie się układa to przeszłość odzywa się niespodziewanie, a serce Dominika tęskni za rodzinnymi stronami. Autorka w tej części sagi zaskakiwała mnie, zarówno pozytywnymi jak i smutnymi wydarzeniami w życiu bohaterami. Dominik musi stawić czoła przeszłości, co ukazuje nam człowieka oddanego rodzinie oraz wiernego dziedzictwu rodowego. 

Czy uda mu się odzyskać należne miejsce jako dziedzic Podhorowa?

Wszyscy bohaterowie są świetnie wykreowani, od razu wiadomo kim są dobrzy jak i źli. Co okazuje się posunięciem, gdyż pozwala nam to skupić się na przedstawianej historii, a nie na zastanawianiu się co kieruje osobami. 

Jeśli lubicie historię obsadzone w dziewiętnastowiecznym dworku szlacheckim, miłości oraz przeszłości i teraźniejszości to mogę zachęcić do przeczytania. 

Nie jestem pewna czy ta część to zakończenie czy będzie kontynuacja co mi sugeruje zakończenie. To zapewne się niedługo okaże.

Okładka książki mnie zachwyca.