Saga wołyńska. Wojna

"Saga wolyńska. Wojna" to kontynuacja serii bestsellerowej autorki Joanny Jax.
Książki autorki są wyjątkowe, pełne historii oraz emocji. Widać w nich ogromną wiedzę i pasję do pisania.
Nadchodzi rok 1939.
Ustabilizowane życie naszych bohaterów nagle pęka jak bańka mydlana.
Poznajemy dalsze losy Nadii, Marty, Wissariona, Andrzeja.
Moje serce od samego początku skradła postać Nadii, bardzo jej kibicowałam i współczułam przez to co musiała przejść. Teraz jej życie trochę się poukładało, jednak mierzy się z konsekwencjami tego co ją spotkało w przeszłości.
Okupacja sowiecka, a potem niemiecka odciska piętno na młodych ludziach.
Ukraińscy nacjonaliści kibicują Trzeciej Rzeszy i liczą na utworzenie niepodległego państwa.
Niestety tragedia goni tragedię, a ból jest ogromny.
Ta część jest o wiele bardziej bolesna i wzruszająca.

To nie jest powieść jakich wiele.
To wyjątkowa książka, która na długo pozostanie w mojej pamięci, ukazująca ogrom nienawiści jednego narodu do drugiego. Pada pytanie dlaczego, czym sobie na to zasłużyli? Czy ktokolwiek zasługuje na takie traktowanie?
Po co to wszystko?

Autorka napisała jak zawsze świetną powieść z bogatym tłem historycznym wydarzeń, które odbierały godność, odciskały piętno, powodowały dylematy moralne i wywoływały skrajne emocje.

"Saga Wołyńska. Wojna" to powieść, na którą czekałam z ogromną niecierpliwością. Pierwszą częścią Sagi, Joanna Jax skradła moje serce i wiem, że sięgając po jej powieści mogę liczyć na prawdziwą ucztę czytelniczą przepełnioną całą paletą emocji.

Życie bohaterów, choć w miarę ustabilizowane, pełne jest bólu i rozterek. Oprócz codziennych problemów muszą zmierzyć się z widmem nadchodzącej wojny. Od teraz każdego dnia towarzyszyć im będzie lęk i strach, jednak nadzieja ich nie opuszcza, wiedzą, że jedyne co im pozostaje, to walka o siebie i najbliższych.

Ciężko jest mi cokolwiek napisać o tej powieści. Historia tych młodych ludzi wywołała we mnie ogrom emocji, które trudno jest obrać w słowa. Autorka poraz kolejny udowodniła mi, że jest mistrzynią w łączeniu fikcji literackiej z prawdziwymi wydarzeniami. Już w poprzedniej części Nadia i Wissarion musieli podjąć nie łatwe decyzje, z których konsekwencjami muszą sie teraz mierzyć. Tym razem Autorka również ich nie oszczędza, poraz kolejny stają przed trudnymi wyoborami. Muszą zmierzyć się z niebywałym okrucieństwalem jakie niesie ze sobą wojna, ale to nie jedyne przeciwności jakie na nich czekają. Ich moralność zostanie wystawiona ogromnej próbie. Czy zdołają temu podołać? Tego już Wam nie zdradzę. Czytając tę powieść nie raz i nie dwa uroniłam łzy nad losem bohaterów.

"Saga Wołyńska. Wojna" to niezwykle emocjonująca powieść przepełniona bólem i cierpieniem, ale także nadzieją na lepsze jutro. To powieść o prawdziwej miłości, tak silnej, że wszelkie przeciwności losu nie są w stanie jej zniszczyć. Opowieść o ludziach zdeterminowanych i zdolnych do wszystkiego by pokonać największe zło.

Z całego serca polecam Wam "Sagę Wołyńską", a tym, którzy dopiero chcieliby poznać losy bohaterów, polecam zacząć od pierwszego tomu. Przygotujcie się na bombę emocjonalną i zorganizujcie sobie czas, bo gdy tylko zasiądziecie do lektury nic Was od niej nie oderwie.

Bohaterowie muszą zmierzyć się z nową rzeczywistością. Wybucha II Wojna Światowa. Lwów i Wołyń trafiają pierw pod radziecką okupację później niemiecką.

Ukraińscy nacjonaliści upatrują tu szansy na powstanie Ukrainy. Liczą, że jeżeli na tych ziemiach nie będzie Polaków to po wojnie będzie musiała powstać ich ojczyzna. Uważają, że jedyną drogą jest mord.

Dochodzi do rzezi wołyńskiej, gdzie brat staje przeciwko bratu.

Losy bohaterów wplecione w wydarzenia historyczne, które nakreslają problematykę tamtych czasów. 

Marta jest gnębiona przez męża i jego rodzinę. Marcel wychodzi z więzienia. Wissarionowi rodzi się córka i z Julianną próbują tworzyć normalną, zgodną rodzinę. Mężczyzna, mimo że jest wciąż namawiany przez brata, nie dołącza do ukraińskich bojówek.

Nadia dochodzi do porozumienia z mężem. Chociaż ich małżeństwo nie ma przyszłości to pozostają przyjaciółmi. 

Andrzej widzi zagrożenie ze strony ukraińskiej i walczy o powstanie polskich oddziałów obronnych, ale jego prośby są lekceważone przez przełożonych.

Dochodzi do krwawej rzezi. Jakie konsekwencje tej nienawiści poniosą nasi bohaterowie?

Polecam sięgnąć po lekturę.

Lata 1939-1943, na Polskę napadli Niemcy, Sowieci, i Ukraińcy walczący o własne państwo. Przez cały kraj przetoczyły się hordy morderców, grabiących, zabijających i niszczących na swej drodze jakikolwiek przejaw polskości. Nie wiadomo kogo bardziej należało się obawiać, każdy z okupantów okazywał się straszniejszy od poprzedniego. A kiedy nadszedł rok 1943 i sąsiedzi oraz ci, z którymi żyło się na codzień podnieśli butnie głowy i z tym co mieli pod ręką zaatakowali niewinnych...czara goryczy i niesprawiedliwości została przelana. Tylko nielicznym udało się wyjść z tego cało, pozostawiając w ich duszach ogromną pustkę i coś jeszcze, żądzę zemsty...

Joanna Jax nie boi się pisać wyciągając najcięższe kalibry. Nie boi się pisać o okrucieństwie wobec tych niewinnych, tych najmniejszych. Ostatnie fragmenty w tej części czytałam z wielkim bólem serca, pomimo iż ta historia jest mi już znana... Czy jednak da się przejść tak całkiem obojętnie wobec bestialstwa, nienawiści, obłędu ludzi - jeśli można ich tak jeszcze nazwać - wobec innych... Co trzeba mieć w głowie aby z premedytacją i zadowoleniem rozdeptać i to dosłownie, żywego człowieka....

Wojna jest okrutna, zabiera wiele żyć ale i godności oraz człowieczeństwa. Co dając w zamian?? Czy te nieszczęścia ludzkie były, są tego warte? Dlaczego nikt nie wyciąga odpowiednich wniosków...

Kolejna bardzo bolesna, chociaż przeplatana miłością i braterstwem bohaterów, część pięknej sagi, którą warto poznać. 

Wydaje mi się, że autorka napisała drugą część nie gorszą od pierwszej. Poznajemy dalsze życie bohaterów, którzy teraz muszą się zmierzyć z rzeczywistością wojny. Pani Joanna świetnie oddała klimat tamtych lat, nie bała się także napisać o barbarzyństwie UPA, które dopuściło się potwornej zbrodni na Wołyniu. Nie mogę zrozumieć skąd w ludziach jest tyle zła, okrucieństwa i nienawiści. Do tego stopnia, że dzieci zabujały rodziców, rodzeństwo a sąsiedzi siebie nawzajem. Wiele lat mieszkali obok siebie i nagle o wszystkich dobrych relacjach zapomnieli, zmienili się w potwory. Nasi bohaterzy nie maja łatwego życia ale próbują je sobie w nowej rzeczywistości poukładać, wyjaśnić swoje postępowanie i odpokutować swoje winy. Niestety, nie wszyscy. Bardzo chcę poznać dalsze ich poczynania. Zamówiłam już kolejną powieść z tego cyklu w bibliotece.

Nadia nie kocha Andrzeja, mimo to stara się być dla niego jak najlepszą żoną, Marta nienawidzi Kaczkana, jej serce oddane jest Marcelowi, Wissarin poślubił Juliannę, bo prosił go o to jej ojciec. Skomplikowane losy bohaterów ukazane są w czasie trwania drugiej wojny światowej. Lwów zostaje zajęty przez Sowietów, a następnie przez Niemców. Andrzej działa w podziemiu, chce zorganizować oddział policji polskiej we Włodzimierzu, by uchronić mieszkających tam Polaków przed nienawiścią Ukraińców. Polacy nie wierzą, by ich bracia -Ukraińcy, obok których żyją mogliby zrobić im krzywdę. Ukraińcy zaślepieni obietnicami o własnym kraju dopuszczają się czynów haniebnych - mordują z zimną krwią niewinnych ludzi. 

Tytuł równie dobrze mógłby brzmieć "Rzeź". Kiedy dawni sąsiedzi mordują w okrutny sposób tych, z którymi jeszcze niedawno się przyjaźnili to już jest makabra. Nawet brat jest gotów zabić rodzonego brata! Hmm, tylko czemu wydaną tę powieść akurat w czasie, gdy Ukraińcy masowo przybywają do Polski? Aby wzbudzić nienawiść czy może przypomnieć, jak 80 lat temu Ukraińcy mordowali Polaków?...