Senny koszmar
Monika Rępalska

RECENZJA

❤️‍🩹"SENNY KOSZMAR"❤️‍🩹

AUTOR: Monika Rępalska

Wydawnictwo WasPos

"Skąd możesz mieć pewność, że całe twoje życie nie jest snem....?

                                           Jostein Gaarder"

-Czy sen może okazać się koszmarem?
-Czy można podnieść się po śmierci dziecka i męża?
-Czy pośród sennych koszmarów odnajdzie drogę do normalnego życia?

Ból rozstania, żałoba związana z utratą kogoś bliskiego  to jeden z największych rodzajów cierpienia, jaki może spotkać człowieka w ciągu życia. W przypadku czyjejś śmierci musimy zaś nie tylko przyjąć do wiadomości, że nie spotkamy już bliskiej osoby, ale także wykonać ogromnie trudne zadanie, jakim jest zaakceptowanie tego stanu rzeczy i życie dalej. W tej książce autorka właśnie idealnie pokazała ten temat, którym jest strata bliskich osób i żałoba i jej wszystkie etapy, przez które przechodzi główna bohaterka.

Senny Koszmar to mroczny thriller psychologiczny.
Od pierwszych stron zostajemy wciągnięci, w nietuzinkową historię, która łapie za serce. Pełna emocji opowieść o stracie, traumie, sennych koszmarach, które stają się jawą, przechodzeniu żałoby oraz nadziei na lepsze jutro.
Senny Koszmar to historia, w którą autorka tchnęła ogrom emocji i uczuć, które wylewają się z każdej strony.
Czułam i przeżywałam razem z główną bohaterką, jej senne koszmary i to z czym się zmagała.

Autorka pokazuje, że czasem trzeba zostawić przeszłość za sobą, aby móc żyć dalej.
W tej historii teraźniejszość miesza się z przeszłością.
Książka napisana dynamicznie, a w niektórych momentach momentalnie przyspiesza.
Autorka wplotła tutaj ciekawe plot twisty, które dodają ciekawości i wielu wrażeń.

Napisana z perspektywy głównych bohaterów Kat i Josha. Dzięki temu możemy poznać ich bliżej, spojrzeć ich oczami na to, co przeżywają i z czym się zmagają.
Tak bardzo współczułam Kat i tego,  z czym musiał się zmagać.

"Najgorsza jednak w tym wszystkim jest walka z moim umy­słem, który powstrzymuje mnie przed decyzjami, które chcę podjąć, by iść naprzód bez żałoby, która siedzi nadal w mojej głowie."

Ciężko sobie wyobrazić, przez co przechodzi główna bohaterka Kat.
Kat w jednej chwili traci cały sens swojego życia. Śmierć syna i męża ,zmienia jej dotychczasowe życie w koszmar, a życie zakończyło się wraz ze śmiercią jej chłopaków.
Każdy dzień to walka o przetrwanie. Pięć lat tle czasu już minęło odkąd życie Kat, zmieniło się i runęło w przepaść. Od tamtej pory nie potrafiła wydostać się z koszmaru, który trwa. Jest w totalnej rozsypce, alkohol, prochy stały jej się namiastką spokoju i wytchnienia.
Każdy dzień to walka, koszmary nie pozwalają na spokojny sen i sprawiają, że popychają ją do granic wytrzymałości i a decyzje które podejmuje, podyktowane są strachem. Poczucie winy, sny i patrzenie na śmierć rodziny doprowadza ja do ruiny i spada na samo dno. Przychodzi taki czas, gdy kobieta postanawia zmienić w końcu coś i dać sobie szansę na normalne życie.

-Czy Kat upora się z koszmarami?
-Czy będzie jeszcze szczęśliwa i upora się ze stratą najbliższych?
-Czy Kat zaryzykuje i zrobi pierwszy krok i oczyści swój umysł?
-Czy pójdzie naprzód?
-Czy po takich przeżyciach można jeszcze zaznaczyć czegoś dobrego?
-Czy Josh pomoże jej ?
-Jaką drogę obierze zatraci się w żałobie, czy wybierze całkiem inną drogę?
-Czy Josh i Kat uratują się nawzajem?

Polecam.

Dziękuję bardzo wydawnictwu za egzemplarz do recenzji.

Z pewnością to jedna z tych książek, której historia śni nam się po nocach. Przyznaję, że nie spodziewałam się, że aż tak impulsywnie na nią zareaguję. Była dla mnie tym, czym nigdy nie chciałam, by się stała. Jeśli jesteś matką i masz swoje dzieci, to ta książka cię przerazi. Nienawidziłam jej i uwielbiałam jednocześnie. Wywołała we mnie syndrom nadwrażliwej matki i pozwoliła uwierzyć, że dla każdego życie może być okrutne. My poznajemy życie głównej bohaterki w momencie, kiedy wyznaje nam, że nie może i nie chce spać. Podczas snu bowiem nawiedza ją jej malutki synek, który ma do niej pretensję, że go zostawiła. Namawia ją, by do niego dołączyła, gdyż nie zasługuje na to, by żyć. Następnie zmienia się w okropną bestię, która krzywdzi ją psychicznie i fizycznie. W momencie, kiedy kobieta się budzi, opowiada nam historię w jaki sposób zginął jej synek. To bardzo osobiste zwierzenia, które rozszarpią wasze serca na pół. Później dowiemy się, że nie tylko on zginął. Autorka przedstawia nam to bardzo dramatycznie, każdy opis wwierca się nam do mózgu i nie chce odejść. Następnie stanie się coś, co sprawi, że odwiedzi grupę wsparcia. Tam pozna mężczyznę z równie bolesną historią, jednak dotyczącą czegoś innego. I tu nastąpi kolejna fala bólu i udręki, lecz nie będzie tak długa. Kat pozna tu osoby, które bardzo będą chciały jej pomóc. Ona nie potrafi otworzyć się na nowy rozdział w życiu, gdyż koszmary senne nie chcą odejść. Zaczynają przybierać formę innych osób, które również straciła. Takim małym światełkiem w tunelu okaże się znajomość z pewnym mężczyzną. Oboje co chwilę będą się nawoływać do porządku, gdyż nie chcą cierpieć po raz kolejny. Była żona sporo tutaj namiesza, jednak czy los da im szansą na szczęście?
Zapewniam was, że tej książki się nie zapomni. Napisana płynnie, bez nagłych grzmotów, lecz z historią chwytającą za serce. Książka was przekona do spojrzenia na swoje życie z innej perspektywy. Przepiękna i pełna rozpaczy. Tajemnicza i taka codzienna jednocześnie. Bardzo wam polecam!