Śmierć, jemioła i cholera. Saga rodu Tyszkowskich
Magda Skubisz

„Jemioła, klątwa i cholera” Magdy Skubisz to powieść, która przenosi czytelnika w malownicze Bieszczady XIX wieku, do czasów, gdy epidemia cholery stanowiła rzeczywiste zagrożenie dla społeczności. Ta misternie spleciona opowieść odsłania wiele warstw ludzkich losów i skomplikowanych relacji, czyniąc czytelnika uczestnikiem niezwykłych wydarzeń.

Fabuła powieści skupia się na losach bohaterów w obliczu epidemii cholery, która staje się kluczowym momentem w ich życiach. Antoni Tyszkowski, symbol upadku i zagubienia i walcząca z chorobą Katja stają się głównymi postaciami tej historii. Wątki miłosne, tajemnice związane z rodem Tyszkowskich oraz walka z chorobą składają się na wielowątkową opowieść, trzymającą czytelnika w napięciu.

Powieść nie tylko przedstawia rzeczywistość XIX-wiecznych Bieszczad, ale też ukazuje skomplikowane relacje społeczne i kulturowe panujące w tamtych czasach. Oskarżenia wobec Katji o praktyki magiczne związane z jej wiedzą na temat ziołolecznictwa stanowią ważny wątek, który ukazuje konflikt między tradycją a pragnieniem niesienia pomocy.

Autorka wykorzystuje tło historyczne do stworzenia barwnego świata, w którym odnajdujemy bogate odniesienia do wierzeń ludowych i społecznego podejścia do tajemniczych zjawisk. Skubisz doskonale balansuje realistyczne tło społeczne z elementami nadprzyrodzonymi, tworząc wyjątkowy klimat, który wciąga i zachęca do kontynuowania lektury.

Język autorki jest plastyczny i bogaty w szczegóły, co pozwala czytelnikowi wczuć się w atmosferę tamtych czasów. Jest też nieco archaiczny, dostosowany do czasów, w których rozgrywa się akcja. Z jednej strony stylizacja języka na przestarzały sprawia, że powieść jest oryginalna i bardzo klimatyczna, wydaje się też bardziej prawdziwa, z drugiej można mieć mały problem z szybkim odnalezieniem się w tej historii. Ponieważ jednak jest to już moje trzecie spotkanie z cyklem, przyzwyczaiłam się już do niego i odnalezienie w powieści nie sprawiło mi większych problemów.

Fabuła wciąga od pierwszych stron, a bogactwo emocji, ciekawe postaci i wartka akcja trzymają uwagę przez całą lekturę. Z klei narracja prowadzona z różnych perspektyw pozwala na wszechstronne poznanie bohaterów i ich losów. Silne postacie, wzbudzające sympatię lub niechęć, odgrywają istotną rolę w dynamicznej akcji. A emocje i napięcie nie ustępują jej pola.

„Jemioła, klątwa i cholera” to nie tylko opowieść o epidemii, ale też podróż do świata tajemnic i legend. Książka ukazuje siłę kobiecej determinacji, zderzenie tradycji z postępem i wierzenia, które kształtują losy bohaterów. To dzieło skłaniające do refleksji nad ludzką naturą i walką o przetrwanie w czasach zagrożeń. Powieść staje się fascynującym oknem w przeszłość, bogatym w szczegóły historyczne i społeczne, które uwydatniają niezwykłość historii opowiedzianej przez Magdę Skubisz.

Powieść porusza, angażuje i zaskakuje, stając się wartą uwagi propozycją dla czytelników pragnących wciągającej i zajmującej historii osadzonej w fascynującym kontekście historycznym. Ja się po raz kolejny bawiłam wyśmienicie z twórczością autorki i tę książkę oraz całą serię serdecznie Wam polecam.

Jemioła, klątwa i cholera” jest trzecim tomem Sagi Rodu Tyszkowskich. To pełna emocji podróż przez mroczne zakamarki ludzkiej psychiki, w której losy bohaterów splatają się z tajemnicami i walką o przetrwanie w obliczu nieuchronnej śmierci.

Główny bohater, Antoni Tyszkowski, staje się symbolem upadku. Osamotniony i opuszczony przez najbliższych, w tym nawet przez swojego psa, musi zmierzyć się z nie tylko osobistymi tragediami, ale także z wyjątkowo nieprzychylnym otoczeniem.

Tymczasem Katja rozpoczyna prawdziwą walkę ze śmiercią. Wraz z pojawieniem się zarazy, akcja przybiera tempa, a czytelnik zostaje wtłoczony w wir działań i walki o życie każdego chorego.

Katja, bohaterka walcząca z zarazą, staje się nie tylko symbolem odwagi, o której pragniemy wiedzieć więcej. Jej walka z przeciwnościami losu, nie tylko epidemią, ale także społecznymi uprzedzeniami, nadaje tej historii głęboki wymiar emocjonalny. Sytuacji nie poprawiają szerzące się zabobony, a także złośliwy doktor, który buntuje społeczność przeciwko młodej zielarce.

Niezwykle interesujący jest też kontekst kulturowy, w którym osadzona jest powieść. Bieszczady, z ich tajemniczymi legendami i miejscowymi wierzeniami, stanowią fascynujące tło dla opowieści, dodając jej niepowtarzalny klimat.

Autorka sprawnie posługuje się metaforami i porównaniami, nadając opowieści głębię i intensywność. Przeplata ona elementy realistyczne z tajemniczymi, co tworzy fascynującą mieszankę klimatów. Język wykorzystywany w opisach choroby, śmierci i walki z zarazą jest surowy, ale jednocześnie poetycki, co dodaje narracji specyficznego tonu.

Język używany przez autorkę jest również elastyczny, dostosowując się do różnych aspektów opowieści – od opisu osobistych tragedii bohaterów po dynamiczne sceny walki z zarazą. Autorka za pomocą swojego pióra potrafi zarówno poruszyć czytelnika, jak i wywołać w nim uczucie niepokoju, współgrając z atmosferą trzymającej w napięciu fabuły.

„Jemioła, klątwa i cholera” to powieść, która nie tylko trzyma czytelnika w napięciu, ale także skłania do refleksji nad kondycją ludzką w obliczu zagrożenia. Mieszanka elementów,

dramatu społecznego i tajemniczej historii sprawia, że ta książka z pewnością przyciągnie uwagę czytelników poszukujących nietuzinkowych i głębokich opowieści.

przyjemna książka na długie wieczory!