Srebrny Chłopiec

Srebrny chłopiec 

 

Historia opowiada o losach dziesięcioletniego chłopca, którego rodzice prowadzą restaurację w Szkocji. Niestety interes nie idzie tak jak by chcieli, na domiar złego ktoś zaczyna podkradać jedzenie z kuchni. Rodzice Aladdina zastanawiają się nad poważnymi zmianami. Chłopiec jest załamany sytuacją, na domiar złego cały czas widuje młodego chłopca w krótkich spodenkach w okolicach restauracji. Jest pewny, że to on podkrada jedzenie, ale czy ma racje? A co jeżeli do tego wszystkiego dodamy jeszcze zaginione srebro?

 

Książka to lektura dla dzieci, ale czytało mi się ją bardzo miło. W prawdzie to drugi tom serii, ale wogóle tego nie czułam. Wspaniale mi się ją poznawało i przeżywało przygodę razem z dziećmi. Jednak zakończenie wydawało mi się zbyt proste. Znaczy ja wiem, że w żeczywistości taka sytuacja właśnie tak by się zakończyła, ale chyba od książek wymagam czegoś więcej. Tak samo postać tajemniczego chłopca, mimo że była bardzo ciekawa, mam wrażenie że było jej bardzo mało. Myślałam, że będzie odgrywała większą rolę w książce, a mam wrażenie że była tylko minimalnym dodatkiem. Nie licząc tych rzeczy książkę czytało się bardzo miło i napewno sięgnę po inne tomy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Srebrny chłopiec
Autor: Kristina Ohlsson
Cykl: Szklane dzieci (tom 2)

"Za nim stał chłopiec w krótkich spodenkach. Alladin wydał z siebie krótki krzyk. W tym momencie lampa pod sufitem zgasła i zrobiło się kompletnie ciemno."

Kontynuacja tajemniczych przygód z dreszczykiem trójki przyjaciół:)
Tym razem krew w żyłach mrozi znikający mały chłopiec, który nie zostawia śladów stóp na śniegu...

POLECAM:)
**************************************************************************
"Dwunastoletni Aladdin wraz z rodzicami przeprowadza się do wieży ciśnień, w której znajduje się ich rodzinna restauracja. Interes idzie słabo. W dodatku z kuchni zaczyna znikać jedzenie, a Aladdin w różnych miejscach zauważa dziwnego chłopca ubranego mimo mroźnej pogody w szorty. Co łączy te dwie sprawy z legendarnym skarbem, skradzionym niegdyś z okolic wieży?"

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pierwszy tomik serii bardziej trzymał w napięciu. Tym razem przyjaciele odkrywają kto zabiera jedzenie z restauracji oraz odnajdują zaginione przez laty srebro.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Srebrny chłopiec" Kristiny Ohlsson to drugi tom cyklu adresowanego do najmłodszych czytelników, ale napisanego tak ciekawie, mądrze i ujmująco, że może po niego sięgnąć również starszy nastolatek oraz każdy dorosły. Bohaterami trylogii są przyjaciele mieszkający w małej szwedzkiej miejscowości. Billie, Simona i Aladdin mają szczęście do odkrywania tajemnic, prowadzenia prywatnych śledztw i przeżywania emocjonujących przygód, w które nieraz wciągani są ich bliscy. W pierwszym tomie ("Szklane dzieci") cała trójka rozwiązywała zagadkę nawiedzonego domu, do którego wprowadziła się Billie wraz z mamą. Tym razem akcja skupia się wokół restauracji rodziców Aladdina, skąd pewnego dnia zaczyna ginąć jedzenie. Jakby tego było mało, w okolicy pojawia się niezwykły chłopiec, który - mimo mroźnej pogody - jest lekko ubrany i znika, gdy Aladdin próbuje się do niego zbliżyć. Tajemniczą atmosferę podsyca legenda o złotniku i skarbie, jaki ponad sto lat temu zniknął z jego warsztatu... Czyta się tę powieść z ogromnym zainteresowaniem i narastającym napięciem. Autorce udało się stworzyć pasjonującą historię, w której teraźniejszość przenika się z przeszłością, a realizm sąsiaduje z magią, o czym dobitnie świadczy zakończenie. Nie jest to jedynie przygodowa opowieść o szukaniu skarbu i rozwiązywaniu frapujących zagadek. To również mądra i pouczająca książka o tolerancji, potrzebie akceptacji, o codziennych problemach dorosłych, których życiowe wybory odbijają się na losach ich dzieci. Nie bez kozery pojawia się w „Srebrnym chłopcu” motyw uchodźców, którzy egzystują na zacumowanym niedaleko statku. Podobnie rzecz ma się z kryzysem ekonomicznym, który sprawia, że rodzice Aladdina muszą sprzedać dom i przenieść się do wieży, w której mieści się ich restauracja. Cristina Ohlsson przybliża młodym czytelnikom realia świata, w jakim żyjemy. Pokazuje, że składa się on nie tylko z przyjemności i własnego podwórka. Autorka bawi i uczy, nie ma jednak w jej książkach nachalnego dydaktyzmu, za co należy się jej wielki plus. Niewątpliwą zaletą powieści jest też pokazanie, jak bardzo przeszłość wpływa na teraźniejszość, jak cenna jest tradycja, która może być fascynująca i inspirująca, jak ważne są korzenie każdego człowieka. Całość napisana jest lekko, ale z polotem i urokiem, co na pewno ma wpływ na atmosferę opowieści. BEATA IGIELSKA

(Kliknij aby rozwinąć opinię)