Trochę wstyd
Kasia Bulicz-Kasprzak

"Grażyna była ta pracowita. Kryśka zaradna, Zenon to dobre dziecko, a Luśka... Cóż, ona była kimś, do kogo trochę wstyd się przyznawać."

Jak ja się uśmiałam przy tej książce, to głowa mała. Czytałam ją z bananem na twarzy i raz po raz wybuchałam śmiechem. Zacznijmy od Luśki: to przezabawna postać, która co chwila robi coś "po luśkowatemu", czyli pakuje się w tarapaty. W ogóle bohaterka to taka trochę, kolokwialnie mówiąc - ofiara losu, jednak dobrze wykształcona ofiara, która niezłomnie dąży do realizacji swoich planów. Jedynie czasem po drodze zrobi coś nie tak jak trzeba, no, może częściej niż czasem.

Luśka to główna bohaterka najnowszej powieści Kasi Bulicz-Kasprzak "Trochę wstyd", którą poznajemy w momencie gdy unosząc się dumą odchodzi z pracy, czym pozbawia się jedynego źródła dochodu. Kobieta stara się tym nie przejmować, jednak z biegiem czasu pojawia się lęk wywołany brakiem wystarczających środków na spłatę kredytu za mieszkanie. Splot niefortunnych wydarzeń sprawia, że bohaterka podejmuje pracę w agencji nieruchomości, gdzie całkiem "po luśkowatemu" wplątuje się w romans z szefem.
Jak się okazuje, to dopiero początek perypetii Luśki. Z biegiem czasu bohaterka pakuje się w coraz to nowe kłopoty.

Jestem pod ogromnym wrażeniem tej historii, która okazuje się naprawdę zabawna, a do tego skupia też uwagę czytelnika na kilku istotnych kwestiach. Weźmy na przykład pod uwagę tytułowy wstyd. Nie dość, że Luśka pochodzi ze wsi, to jeszcze jest późnym dzieckiem, które od najmłodszych lat było wytykane palcami. W książce cała ta historia przedstawiona jest w komiczny sposób, ale gdyby tak spojrzeć na to poważniej, to od razu da się zauważyć, że bohaterka ma z tego powodu prawdziwe kompleksy. Na każdym kroku stara się sobie udowodnić, że jest wystarczająca, a każde niepowodzenie traktuje bardzo osobiście.

Kolejną ważną rzeczą jest fakt, że bardzo często pozwalamy decydować o swoim życiu innym, niekiedy nawet i obcym ludziom. Bywa, że płyniemy z prądem nie zastanawiając się nad tym co robimy, aż w końcu budzimy się i uświadamiamy sobie, że tak naprawdę wcale tego nie chcieliśmy. Dobrze, gdy jest jeszcze czas by to zmienić, jednak bardzo często reflektujemy się w momencie gdy jest już za późno. Dlatego uważam, że warto w swoim życiu dokonywać świadomych wyborów, dzięki czemu łatwiej nam będzie znosić jakiekolwiek niepowodzenia.

"Trochę wstyd" to komedia, która bawi i uczy. Z pewnością nie można traktować jej dosłownie, jednak przedstawione w niej treści zmuszają nas do refleksji nad życiem. To bardzo dobra książka. Nie spodziewałam się, że będę aż tak bardzo z niej zadowolona.

"Prawda jest taka, że to, co dla nas wstydliwe, dla innych może być akceptowalne i odwrotnie. Najważniejsze, aby znać siebie i swoją wartość."

Moja ocena 8/10.

„Trochę wstyd” Kasia Bulicz – Kasprzak to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i przyznaję szczerze, że bardzo udane! Uwielbiam się pośmiać podczas czytania, pozwala się to zrelaksować, odprężyć i zapomnieć o problemach dnia codziennego. A przy tej książce śmiechu nie brakowało!

Luśka to dziewczyna pochodząca z wioski, czego bardzo się wstydzi. Traci pracę, a także przyjaciółkę Martę, którą jednak postanawia odzyskać. Na domiar złego na zwala jej się na głowę brat Zenek, w jej życiu przewija się nieziemsko przystojny sąsiad, a do tego kredyt,  którego raty nie odpuszczają. Lusia to kobieta temperamentna, wybuchowa, ale nie sposób jej nie polubić. Moją sympatię skradła od razu! Mężczyźni pojawiający się w jej życiu również dali się lubić!

Autorka pisze w lekkim i przyjemnym stylu. Przez książkę dosłownie się płynie i to w zastraszającym tempie! Dla mnie jest to książka idealna do czytania!

No i nie sposób pominąć pysznych korniszonów załączonych przez wydawnictwo do paczki z książką!

Ja bardzo serdecznie polecam się skusić na ten tytuł!

🫦Szukasz lekkiej lektury z zwariowaną bohaterką potrafiącą poradzić sobie z przeciwności losu pomimo piętrzących się kłopotów.Dobrze trafiłeś,ponieważ powieść „Trochę wstyd” jest wręcz idealna!!!
Powieść jest dowodem na to,że kobiety to silna płeć i nikt ich nie złamie,nawet intrygi poza ich plecami.

🫦Nasza bohaterka jest niesamowicie szaloną dziewczyną,która sama dąży do osiągnięcia celów życia.Z dala od bliskich zamieszkała w Warszawie i nie licząc na pomoc innych.Jest bardzo pozytywną postacią,która nie boi się wyzwań.Nigdy się nie poddaje a nieprzemyślane zachowanie często żałuje.Potrafi przyznać się do błędu,choć nie przychodzi jej to łatwo.

🫦Historia pokazuje,że nie warto się poddawać w trudnych chwilach swojego życia.Nigdy nie wstydzić się swojego pochodzenia i zawsze akceptować siebie takim jakimi jesteśmy.Spełniać się zawodowo i kochać pracę,którą się wykonuje.NIE tłumić swoich żalów tyle je wprost mówić.Doceniać przyjaźń i mówić otwarcie o swoich planach.

🫦Z lektura niesamowicie się bawiłam.Poruszane ciekawe tematy w książce potrafiły zaciekawić a dodatkowo dużą dawkę humoru wraz z zabawnymi sytuacjami rośmieszają.Z Lusią polubiłam się od pierwszej strony aż do końca.Was także zapraszam do jej szalonego świata!
👄POLECAM👄

Chcesz wiedzieć, jakich błędów nie popełniać? Chcesz się pośmiać? Przeczytaj tę książkę!

Bardzo się odprężyłam przy tej lekturze. Zabawna, trochę mądra, a przede wszystkim lekka - dobra na jeden- dwa wieczory.

Zdarzyło się Wam zrobić coś pod wpływem emocji, a później mierzyć się z konsekwencjami takich decyzji?

Jak to jest to ich coś "po Luśkowemu"?

Luśka to nałogowa czytelniczka książek psychologicznych. Dziewczyna wstydzi się swojego pochodzenia i często musi mierzyć się z konsekwencjami swoich impulsywnych decyzji.

Teraz przyszło zmierzyć się jej z kryzysem sąsiedzkich relacji, utratą pracy, opieką nad starszym bratem, romansem z nowym szefem oraz utratą przyjaciółki.

Dziewczyna postanawia wyprostować wszystko, co wymknęło się spod kontroli.

Tylko czy to się jej uda?

"Przecież nie chodzi o to, by nie popełniać błędów, tylko o to, by później zdać sobie trud ich naprawienia."

Powiem Wam kochani, że dawno się tak nie uśmiałam, jak podczas czytania tej książki. Zacznę od tego, że Luśka to taka prawdziwa dziewczyna, którą pokochałam całym sercem, choć jej brat rozłożył mnie na łopatki ?, ale więcej wam nie zdradzę.

"Trochę wstyd" to taka trochę słodko-gorzka historia, pokazuje nam jak ważne są rodzinne relacje. Pełna humoru historia, przy której można się nieźle pośmiać, ale znajdziecie też takie momenty, które dadzą nam do myślenia, zmusza do redakcji i pobudzą wyobraźnię.

Autorka ma cudowny styl pisania lekki i przyjemny w odbiorze, dzięki czemu książkę czyta się migiem. Bardzo fajnym dodatkiem jest język, jakim autorka posługuje się pisząc tę historię, dzięki czemu książka wydaje się bardziej prawdziwa i bardzo życiowa. Nie raz przez głowę przeszła mi myśl " skąd ja to znam...".

Na koniec dodam, że do książki dostałam słoik pysznych korniszonów ? niestety nie dotrwały do zrobienia zdjęcia, bo mąż z córką opędzlowali cały słoik jeszcze tego samego dnia jak pojechałam do pracy ?

Jak ktoś ciekawy na moim tiktok znajdziecie filmik z otwierania paczki tam jeszcze są ?

Kochani polecam tę książkę przyjemnie się przy niej odpoczywa i oczyszcza

głowę.

Polecam ?

Lusia zwana Luśką była dla swoich rodziców "niespodzianką" i powodem do zażenowania w rodzinnej wiosce. 

Mama dziewczynki , Jadwiga urodziła ją bowiem mając około czterdziestu lat. 

A jednak młoda kobieta potrafila mimo nie najcieplejszych relacji z bliskimi poradziła sobie w życiu. 

Mieszka w Warszawie w miejscu,które pokochała całym sercem i pracuje w miejscu które pobudza kreatywność. 

Jedynym mankamentem owej samodzielności jest gburowaty sąsiad nazywany przez Luśkę jeźozwierzem..

Do czasu.. 

Młoda kobieta bowiem ma to do siebie, że często działa pod wpływem impulsu nie myśląc o konsekwencjach swego zachowania. 

To sprawia, że dziewczyna wpada w kłopoty, a do tego , co najgorsze traci najlepszą przyjaciółkę.  

A to dopiero początek kłopotów czekających na naszą bohaterkę.  

Do tego wszystkiego okazuje się,że ambitna Lusia będzie musiała zaopiekować się niezaradnym życiowo bratem - Zenkiem.

Czy wszystko uda się naprawić? 

Czy gburowaty mężczyzna mieszkający piętro niżej okaże się kimś wartym uwagi? A może szczęście rezolutnej uroczej dziewczyny zdobędzie jej przystojny przełożony?

Tego musicie się dowiedzieć sięgając po komedię obyczajową Kasi Bulicz- Kasprzak 

To była naprawdę zabawna , pełna humoru, lecz równocześnie refleksyjna mądra historia pełna życiowych prawd. 

Autorka pisze lekko i płynnie, a przy tym zajmująco, co sprawia ,że "Trochę wstyd' czyta się jednym tchem. 

Świetnie sprawdzi się jako rozrywka na weekend.

Polecam i czekam na kolejne powieści pani Kasi ?

Luśka jest dość późnym dzieckiem. Rodzice się jej nie spodziewali, co więcej byli nawet zaskoczeni, bo kto w tym wieku rodzi dzieci i co ludzie powiedzą na wsi? Będą się zastanawiać, czy to mama czy babcia. Jednak Luśka wyszła na ludzi. Żyje i pracuje w Warszawie i trochę wstydzi się swojego wiejskiego pochodzenia, a i z rodziną nie ma zbyt bliskich relacji. 

Luśka wiele rzeczy robi po luśkowatemu. Czyli jak? A no tak, że najpierw robi później myśli. I jedną z takich decyzji było rzucenie pracy. Jej szefowa była jednocześnie jej najlepszą przyjaciółką. Czy w ten sposób straciła tylko pracę czy najbliższą sobie osobę również? A przecież kredyt do spłacenia. I co teraz? Do Luśki na pewien czas przyjeżdza brat, który do tej pory mieszkał z matką. Kobieta chce przeprowadzić mu przyspieszony kurs samodzielności. Co z tego wyniknie?

"Trochę wstyd" to historia, którą bardzo przyjemnie się czyta. Powiedziałabym, że jest trochę słodko-gorzka, ale zawiera w sobie wiele życiowych prawd. Luśka to bardzo szalona ale też zagubiona kobieta. Zatraciła się w pędzie życia i przestała dostrzegać to, co naprawdę istotne. Dodatkowo obarczona licznymi kompleksami. Jednak wzbudziła moją sympatię. "Trochę wstyd" to także historia o rodzinie, przyjaźni i stereotypach. Znalazłam tu wiele mądrości. A to wszystko z ogromną porcją dobrego humoru. Polecam!

,,Trochę wstyd" to książka, która rozbawi największego smutasa. Jest idealną lektura na wieczór po ciężkim dniu. Zazwyczaj zdarza mi się płakać ze wzruszania, ale w tym przypadku śmiałam się do łez. Książka chociaż jest komedią ( nawet imiona są idealnie dobrane do tej historii), to jest refleksyjna. Autorka w lekki i zabawny sposób ukazała nam to co naprawdę liczy się w życiu.

Luśka to kobieta, która działa pod wpływem chwili. Impulsywnie, bez zastanowienia... tak po prostu. Niestety, ale co chwilę musi się zmierzyć z konsekwencjami podjętych przez siebie decyzji. I jest jej trochę wstyd. Przez swoje zachowanie straciła pracę, przyjaciółkę, a relacje sąsiedzkie też nie są najlepsze. Na dodatek przez dwa tygodnie musi znosić towarzystwo średnio ogarniętego brata, Zenia. Tylko czy to na pewno on jest taką ofermą? Luśka postanawia naprawić swoje relacje z Martą. Czy się jej uda? Przekonajcie się sami.

Uwielbiam Zenia. Facet nie jest już młody, a mało ogarnięty. Nie umie sobie ugotować, uprać, a o życiu w wielkim mieście wie tyle co nic. Jednak czy to wystarczy by go szufladkować? Autorka poprzez zabawne i błyskotliwe dialogi pokazuje, że nie ważne jest to skąd pochodzimy, ale to kim jesteśmy i czy potrafimy wyciągać wnioski z naszego postępowania.

Zarówno Zeniu jak i Luśka to dwie barwne i ciekawe postacie, których nie da się nie lubić.