Warszawianka
Ida Żmiejewska

“Warszawianka” autorstwa Idy Żmiejewskiej to powieść historyczna, osadzona w realiach Warszawy 1885 roku, jest nie tylko fascynującym kryminałem, ale również poruszającym opisem zakazanej miłości w czasach zaboru rosyjskiego.

 
W burdelu zostaje zamordowany adwokat. Śledztwo prowadzi nowo przybyły z Petersburga rosyjski policjant i sędzia śledczy. Podczas śledztwa policjant zaprzyjaźnia się z córką ofiary, co powoli przeradza się w głębsze uczucie. Komplikuje to jednak fakt, że dziewczyna jest zaręczona z socjalistą oczekującym na proces, a polsko-rosyjskie związki są niemalże zdradą.

 
Fabuła tej książki jest intrygująca i pełna napięcia. Śledztwo w sprawie morderstwa znanego adwokata, prowadzone przez młodego rosyjskiego policjanta, Aleksandra Woronina, jest pełne zwrotów akcji i nieoczekiwanych odkryć. Wątek romansowy, który rozwija się między Woroninem a córką zamordowanego adwokata, dodaje powieści głębi emocjonalnej.

 
Postacie są złożone i wiarygodne. Woronin jest postacią fascynującą - młodym policjantem, który musi zmierzyć się nie tylko z trudnym śledztwem, ale również z własnymi uczuciami. Leontyna, córka zamordowanego adwokata, jest postacią silną i odważną, która mimo początkowej niechęci do Woronina, z czasem zaczyna go doceniać.

 
Wątek historyczny jest jednym z największych atutów tej książki. Żmiejewska z dużą starannością oddaje realia życia w Warszawie pod zaborem rosyjskim. Jej opis stosunków społecznych z końca XIX wieku jest wiarygodny i przekonujący. Styl pisania Żmiejewskiej jest bogaty i barwny. Autorka z wielką dbałością oddaje atmosferę tamtych czasów, a jej opisy Warszawy są tak plastyczne, że czytelnik może niemal poczuć stukot kopyt końskich na bruku.

 
“Warszawianka” to książka, która zasługuje na uwagę nie tylko miłośników literatury historycznej, ale również tych, którzy cenią sobie dobrze napisane kryminały i poruszające historie miłosne. Z niecierpliwością czekam na kolejne tomy tej serii 🔥

 
Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od @skarpawarszawska (współpraca reklamowa)🩷.

Moi drodzy, ja polecam wam tę książkę, jako fascynującą lekturę, która zabierze was w podróż do XIX wiecznej Warszawy. Będziecie mogli chociaż przez chwilę zanurzyć się w realiach społeczno - politycznych tamtego okresu. Dynamiczne dialogi, w które wpleciono słowa używane w XIX w. zapewnią wam dodatkowy walor językowy. Pełne kurtuazji rozmowy bardzo działają na wyobraźnię czytelnika. W dodatku skomplikowane śledztwo i w tle lekko zarysowana miłość Aleksandra i Leontyny, a wszystko to okraszone historią sprawi że przepadniecie w tej powieści. Historia jest podana w sposób, lekki, łatwy i przyjemny, którą chłonie się mimochodem. Jest to idealna lektura dla miłośników książek, które łączą w sobie wątek historyczny, kryminalny i romantyczny.
Ja żałuję tylko jednego, że "Warszawianka" skończyła się tak, a nie inaczej. Dlatego mam nadzieję, że Autorka pokusi się o kontynuację historii Woronina i Rapackiej.

Koniec XIX wieku - Warszawa, dorożki jeżdżące po ulicach, damy ubrane w gorsety i wytworne suknie, dżentelmeni, gotowi pojedynkować się o honor swej wybranki... Ależ to były czasy!
Czytając "Warszawiankę" mamy okazję przenieść się właśnie do XIX-wiecznej Warszawy i być świadkami śledztwa w sprawie morderstwa znanego adwokata. Jest i dobra wiadomość dla fanów romansu - będzie się działo również w sferze uczuciowej bohaterów!
Autorka łączy retro kryminał z elementami romansu po mistrzowsku!
Bardzo polecam tę świetną powieść - dobra zabawa gwarantowana!

Zostaje zamordowany znany i szanowany adwokat - Pan Rapacki.
Sprawą zajmuje się młody Rosjanin, który dopiero co przyjechał z Petersburga do Warszawy. Radca tytularny Aleksander Woronin musi odnaleźć się w nowej rzeczywistości, tj. poznać urbanistykę miasta, uporać się z wrogością Polaków do Moskali, i najważniejsze, rozwikłać głośne morderstwo Pana Rapackiego. A do tego wszystkiego dojdzie dość niespodziewane i nagłe uczucie do pięknej córki zamordowanego - Leontyny, która niestety jest już zaręczona ...

To było bardzo udane, pierwsze spotkanie z autorką.
Ciekawe fabuła oraz śledztwo, dobrze wykreowani bohaterowie, pokazanie czasów XIX wiecznej Warszawy (tej antypatii Polaków do Rosjan) i rodzące się powolutku, zakazane uczucie między naszymi głównymi bohaterami.
Bardzo mi się podobała ta lektura. Styl autorki przypadł mi do gustu. Z chęcią chwycę za kontynuację ,,Warszawianki". Polecam

Rok 1885.
Pewnej listopadowej nocy w miejskim burdelu zostaje zabity znany i szanowany adwokat.
Sprawę,wraz z sędzią śledczym,prowadzi Aleksander Woronin-młody,rosyjski policjant,który dopiero co przyjechał do Warszawy z Petersburga.W trakcie śledztwa Rosjanin poznaje Leontynę,córkę zmarłego i z biegiem dni między nimi zaczyna rodzić się uczucie.
Niestety XIXw. w Polsce to czas,gdzie wszystkie kontakty polsko-rosyjskie traktowane były jako zdradę,więc dziewczyną targają silne emocje i wątpliwości.Tym bardziej,że od kilku miesięcy jest uwięziony w Cytadeli jej narzeczony.
Ale wróćmy do śledztwa.
Jakie tajemnice odkryje Woronin?
Czy uda mu się dowiedzieć,kto zabił ojca Leontyny?

Ponieważ swoją przygodę z ,,Warszawianką" zaczęłam od kontynuacji,strasznie chciałam przeczytać początek,aby zrozumieć pewne zachowania bohaterów z drugiej części.
Książka mnie nie zawiodła.
Bardzo szybko zostałam wciągnięta w świat dawnych,warszawskich uliczek,by razem z Leosią i Akeksandrem przeżywać ich rozterki oraz rozplątywać sznurki toczącego się śledztwa.
Dopracowana w każdym szczególe,idealnie oddaje klimat tamtych trudnych czasów.
Ja Wam ją polecam z całego serca i zapraszam do czytania.

Dobrze się czyta. Wartka akcja, zaskakujące zakończenie.