Wezwij mnie
Julie Kenner

Znów spotykamy się z charyzmatycznym milionerem Damienem Starkiem oraz jego kochanką, inteligentną Nikki Fairchild. Prace nad erotycznym aktem kobiety kończą się, za co dostaje milion dolarów na rozwinięcie swojego biznesu. Układa jej się z Damienem, przyjaciółmi. Ale bańka szczęścia nagle pęka, gdy do prasy wypływa informacja, która miała być tajna, że właśnie na tym obrazie jest Nikki, a do tego dostała za niego tak dużą kwotę pieniędzy. Od tej pory jest nazywana dziwką, szmatą, która uprawia seks za pieniądze. Mężczyzna próbuje ją chronić, ale nawet on nie ma takich wpływów. Nikki traci również kolejną pracę z powodu szumu w mediach. Damien jest oskarżony w Niemczech o zabójstwo swojego byłego trenera, który uczył go grać w tenisa, ale również molestował Damiena i groził mu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna pozycja potwierdzająca regułę, jakoby druga część wypada zawsze gorzej niż pierwsza. W jej poprzedniczce podobał mi się styl pisanie i fabuła, ta zaś jest po prostu nudna i ciężko było przez nią przebrnąć. Nikki straciła charakter, stała się szara, bez kolorów, płaczliwa i uległa tak, że aż mdli.W porównaniu do pierwszego tomu wypadła naprawdę słabo. 90 procent książki stanowi seks. Zwłaszcza pierwsze 50-60 stron. Wiem, że to powinno być normalne, bo to literatura erotyczna, ale uwierzcie - jest wiele lepszych pozycji z tego gatunku, z których również można wynieść coś ciekawego. Miałam nadzieję, że tak będzie i z tą serią, bo tak się zapowiadała, ale niestety... ten tom jest dla mnie porażką. Podobnie z samymi bohaterami, którzy tym razem też nie zachwycają. Zarówno Damien jak i Nikki zagubili gdzieś po drodze pewność siebie. Są oddani sobie, kochają się ze wszystkimi swoimi bliznami, ale to za mało. Nie przykuwają już całej mojej uwagi, a momentami wręcz modliłam się o siłę do dalszego brnięcia w tą historię. Brak interesujących postaci drugoplanowych nie poprawia tej sytuacji. Całokształt bardzo przypomina Grey`a. Liściki, prezenciki... to wszystko rzuca się w oczy, ale w tym wypadku mój głos oddałabym na Grey`a. W tym tomie jest niewiele ciekawych pomysłów. Następną zawaloną rzeczą jest okładka. Pierwszym moim wrażeniem po obejrzeniu jej była myśl, że pościel zalana jest krwią. Dopiero po dokładnym przyjrzeniu się wypatrzyłam, że to nie krew, a szal używany do krępowania. Co do treści, w historii bohaterów nie ma żadnych znaczących zmian. Obraz namalowany, milion zapłacony. Pierwsze bariery przekroczone i tajemnice ujawnione. Zaczynają się ataki ze strony mediów i prasy. Książka mnie nudziła, bo ileż można czytać o jednym i tym samym, bez żadnych dodatkowych smaczków? Czeka mnie jeszcze Tom III trylogii - mam nadzieję, że tym razem się nie rozczaruję. "Wezwij mnie" jest dla mnie na tą chwilę książką na jeden raz. Chyba nie zdecyduję się sięgnąć po nią ponownie póki co.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)