Wybacz mi
Gabriela Gargaś

"Codziennie mijamy samotnych ludzi, udają przed sobą, że jest dobrze, a wcale dobrze nie jest".

Klaudia dojrzała kobieta na emigracji, pomimo tego, że ma poukładane życie; rodzinę, dzieci, dobrą pracę, nie czuje się szczęśliwa na obczyźnie, nie ma wsparcia od partnera, brakuje jej miłości i wsparcia. Marzy by wrócić do kraju, jednak małżonek nie chce o tym słyszeć. Brak porozumienia, które doprowadziło do zdrady oraz pogoń za za fikcyjnym szczęściem, pieniądzem, tworzy pustkę w życiu kobiety. Wszystko zmienia się, kiedy dostaje informację z Polski o wypadku mamy, postanawia wrócić aby zaopiekować się nią. Na miejscu czeka ją tajemnica która odmieni życie Klaudii na zawsze. Czy kobieta będzie umiała wybaczyć winy i krzywdy?

„Miłość to nie bieg przez łąkę usianą kolorowymi kwiatami. Miłość to wspólna podróż przez wyboje. To wywrotki na zakręcie. Miłość boli. Zawsze boli, ale jest tego bólu warta.”

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Klaudia to zagubiona, samotna, sfrustrowana czterdziestolatka, która wiedzie poukładane, wręcz nudne życie w Anglii. Tęskni za ojczyzną, nigdy dobrze nie czuła się w obcym kraju. Posiada dwójkę dorosłych już dzieci i męża, który nie zwraca na nią uwagi. Jej związek z Piotrem opiera się na pozorach. Zamiast szczerze z nim porozmawiać w przypływie impulsu pakuje się i ucieka do Polski. Wmawia sobie, że matka jej potrzebuje, ale tak naprawdę to tylko pretekst. Nagły wyjazd zmieni jej życie o sto osiemdziesiąt stopni. Spróbuje o siebie zawalczyć, spróbuje też wziąć, a nie tylko dawać. Czy ułoży sobie życie na nowo, a może wróci do męża? "Chciała być dobrą matką i żoną kosztem wszystkiego, kosztem swoich pragnień i marzeń." Natomiast Ludwika, matka Klaudii żyje z wielką tajemnicą. Gdy w końcu zdecyduje się na jej wyjawienie córce, wszystkie wspomnienia odżyją i trzeba będzie zmierzyć się z wyrzutami sumienia. Czy Klaudia zdoła wybaczyć matce? I czy Ludwika zasługuje na jej wybaczenie i drugą szansę? Niczego nie zdradzę, musicie sami poznać, co takiego się wydarzyło przed laty. "Nieważne, czy kłamstwo jest podszyte chęcią niesienia dobra. Kłamstwo zawsze pozostaje kłamstwem." Można by powiedzieć, że powieść jest pełna schematów i wszystkiego tego, co już w literaturze było, ale mnie to zupełnie nie przeszkadzało. Lubię styl pisania autorki i sposób, w jaki przedstawia każdą z opisywanych przez siebie historii. Z wielkim zainteresowaniem śledziłam poczynania bohaterów i wraz z nimi starałam się podejmować trudne decyzje i towarzyszące temu emocje. "Miłością nie możemy sterować. Często wpada do nas nieproszona. Nie puka do drzwi. Wlatuje przez okno, komin, szuka szpar w podłodze, by się nimi przedostać. Wariatka jedna!" Gabriela Gargaś pokazuje, że nie można nikogo przekreślać za jeden błąd. Każdy ma prawo do popełniania błędów, złych decyzji, gorszych dni, do smutku, cierpienia i łez. Nie ma ludzi stuprocentowo dobrych i idealnych. Ważne jest byśmy później potrafili dalej iść do przodu. Gdy potrzebujemy pomocy, powinniśmy nie bać się o nią prosić. Często nie doceniamy tego, co mamy, chcemy wszystko zmieniać wokół siebie, ale siebie samych już niekoniecznie. Nie można odkładać ważnych rozmów na później. Pewne sprawy lepiej rozwiązywać od razu, wówczas można uniknąć cierpienia i wielu rozczarowań. Warto wybaczać, dawać sobie drugie szanse, schować dumę do kieszeni. "Miłość boli. Zawsze boli, ale jest tego bólu warta." Wszystko o czym pisze Gargaś skłania do głębszych refleksji, do wielu przemyśleń nad naszym życiem i wyborami. A jednocześnie daje pozytywnego kopa do walki o nasze marzenia, bo nigdy nie jest za późno, aby coś zmienić w naszym życiu. "Wybacz mi" to powieść o miłości, przyjaźni, o poszukiwaniu swojego miejsca w życiu, przebaczeniu, wyborach, tajemnicach, zdradzie, pozorach, samotności, trudzie wychowania dzieci, ciąży w młodym wieku, alkoholizmie, śmierci i przeszłości, która wraca jak bumerang. To historia pełna uczuć, nadziei i wiary, że wszystko może się jeszcze udać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo mądra książka o trudnych losach, uczuciach, wychowaniu dzieci.Dużo przemyśleń, z których można wysnuć wnioski w kontekście własnego życia.I tak boleśnie prawdziwie pokazane życie...A czy my sami potrafimy sobie wybaczyć?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Miłość boli. Zawsze boli, ale jest tego bólu warta". Lubię ten specyficzny typ powieści obyczajowej, która często pod płaszczem dość sztampowej historii przedstawiającej ludzkie losy, przemyca ze sobą jakieś przesłanie dla czytelnika. Przesłanie, które chociaż na moment, na krótką chwilę, wzbudzi w odbiorcy swoistą zadumę i refleksję. Niewątpliwie ta książka należy do tego grona, pomimo faktu, że jej fabuła niestety przypomina dziesiątki innych dzieł, jakie czytałam w ostatnich latach. Gabriela Gargaś to z wykształcenia ekonomistka o specjalności bankowej, której zamiłowanie to bibliofilia, jest bowiem miłośniczką literatury oraz niepoprawną optymistką i indywidualistką. Autorka popularnych powieści, której motto życiowe brzmi "Sztuką życia jest umieć cieszyć się małym szczęściem". Klaudia, przedstawicielka współczesnych czterdziestolatek prowadzi pozornie poukładane życie małżeńskie i zawodowe na obczyźnie, posiadając dwójkę dorosłych już niemal dzieci i męża. W życiu bohaterki jednak trudno szukać zadowolenia i szczęścia, gdyż Klaudia nie odnajduje się w Anglii, a jej relacja z mężem już dawno przerodziła się w życie obok siebie. Nagły wyjazd bohaterki do Polski, spowodowany wypadkiem mamy, wyrywa ją z marazmu, w jakim żyła od wielu lat. W najnowszej powieści Gabrieli Gargaś nie znajdziecie niczego nowego, czego nie znacie z innych książek o tematyce obyczajowej, pisanych przez nasze rodzime pisarki - oprócz wątku tworzenia biżuterii z żywicy, który mnie autentycznie zainteresował. Otóż "Wybacz mi" to dość schematyczna i sztampowa książka, w której wielowątkowa fabuła dotyka takich tematów, jak miłość, przyjaźń, życie na obczyźnie, nietrafione wybory, rodzinna tajemnica, śmierć oraz samorealizacja i przeszłość, która zawsze powraca niczym bumerang, atakując w najmniej spodziewanym momencie. I pomimo tego wszystkiego, podczas jej lektury nie czułam się znudzona, a wręcz przeciwnie - z zainteresowaniem śledziłam losy bohaterów, co pozwoliło mi przeczytać tę książkę w dosłownie kilka godzin. Gabriela Gargaś bowiem swoim wyczuciem w tworzeniu kreacji psychologicznych pierwszoplanowych bohaterów, czyli Klaudii i jej matki Ludwiki, pozwoliła mi wczuć się w ich sytuację, razem z nimi podejmować określone decyzje oraz przeżywać wiele różnorodnych emocji. Tajemnica Ludwiki, która stanowi jeden z głównych wątków fabularnych tej powieści, okazała się dla mnie dość przewidywalna, gdyż szybko odkryłam, jaką wiadomość bohaterka będzie miała do przekazania swojej córce. Nie przewidziałam jednak nawiązania do tego wątku w zakończeniu, w którym Gabriela Gargaś mnie mocno zdziwiła. Muszę przyznać, że autorce w pewnym aspekcie udało się mnie zaskoczyć i przypuszczam, że wielu czytelników poczuje się podobnie, czytając ostatnie strony powieści. Najważniejszym jednak elementem, jaki przemawia za sięgnięciem po to dzieło jest jego przesłanie, czyli przestroga nad zbytnim popadaniem w marazm, przed życiem pozbawionym szczęścia, które powinno wynikać wyłącznie z wnętrza każdego z nas. Gabriela Gargaś stara się swoje czytelniczki skłonić do choćby chwilowej refleksji dotyczącej szukania własnej drogi w życiu i celebrowania każdego dnia, jakie podarował nam kapryśny los. Na przykładzie Klaudii, która przez wiele lat nie potrafiła się wyzwolić z destrukcyjnej sytuacji w jakiej się znalazła, autorka pokazała, że każdy czas jest dobry na to, by szukać zadowolenia z własnego życia, a najgorszą rzeczą jest pogodzenie się z trwaniem w stagnacji. "Wybacz mi" dla koneserów literatury obyczajowej może stać się powieścią jedną z wielu, w zasadzie nie wyróżniającą się niczym szczególnym. Dla innych natomiast może stanowić źródło wielu mądrych słów oraz może stać się powodem do zastanowienia się nad pewnymi sprawami. Od was zależy do której grupy będziecie się zaliczać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Trafiłam ostatnio na piękną sentencję Francisa Bacona: ,,Niektóre książki trzeba próbować, inne połykać, a jeszcze inne trzeba żuć i trawić." Najnowsza powieść Gabrieli Gargaś ,,Wybacz mi" zdecydowanie jest książką, którą należy próbować. To znakomity przykład powieści, od której po prostu nie można się oderwać. To historia, której z największą przyjemnością poświęca się cały swój dzień, nawet tego nie zauważywszy. Każdą stronę tej niezwykłej książki, próbuje się i smakuje z najprawdziwszą rozkoszą. Autorka po raz kolejny podarowała swoim czytelnikom fabułę, która zaspokoić może, nawet najbardziej wymagające, czytelnicze kubki smakowe. ,,Wybacz mi" to książka pełna barw. Barw składających się z ludzkich emocji, dramatów, chwil szczęścia, refleksji, wzlotów i upadków. Przeszłości, teraźniejszości i walki o lepszą, pewniejszą siebie, optymistyczną przyszłość. "Są chwile, na które z niecierpliwością czekasz, i takie, które bolą. Takie, które chciałabyś, by się nie kończyły, i takie, o których chcesz jak najszybciej zapomnieć. Chwile, z których składa się twoje życie." (s. 107) To książka przepełniona różnymi obliczami miłości, marzeniami, tęsknotą, bolesną zdradą, poczuciem winy, traumatycznym wspomnieniem, pustką, smutkiem, rozczarowaniem, głęboką, fantastyczną przyjaźnią, nadzieją, radością, przebaczeniem. Nie brak tu również głęboko skrywanej tajemnicy i poruszania tak ważnych dla nas wszystkich problemów społecznych. Gabriela Gargaś przedstawia nam postacie tak rzeczywiste, że w każdej z nich z łatwością możemy odnaleźć samego siebie. Zagłębiając się w historię bohaterów, razem z nimi przeżywamy ich losy. Stajemy się świadkami ich dobrych i gorszych chwil. Stawiamy sobie pytania, jak my postąpilibyśmy w tej czy innej sytuacji? Czy stać by nas było na wyjawienie sekretu? Czy mielibyśmy odwagę prosić o wybaczenie ukochaną osobę? Siebie? Jak walczyć o siebie i własne marzenia? Autorka powieści ,,Wybacz mi" w znakomity sposób podpowiada jak udzielić sobie odpowiedzi na zadawane pytania. Delikatnie i ujmująco wskazuje właściwą drogę dla każdego. Uczy jak ważną rolę w życiu odgrywa wzajemna miłość. Wzajemna akceptacja. Jak ważny jest drugi człowiek. Jednoczenie jak istotne jest odnalezienie samego siebie, własnego ,,ja". A co najważniejsze, jak ważną rolę w naszym jestestwie odgrywa przebaczenie. Wszyscy przecież jesteśmy zbudowani, ze słabości i błędów, musimy sobie wybaczać nasze potknięcia i popełniane błędy. Życie staje się wówczas o wiele łatwiejsze, piękniejsze. Zdecydowanie polecam najnowszą książkę Gabrieli Gargaś i z wielką niecierpliwością czekam na kolejne książki tej niezwykłej autorki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Super książka, bardzo wzruszająca. Każdy czytlnik, bez względu na wiek znajdzie w niej coś dla siebie:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Lektura o trudach życia na emigracji, o powrocie i o prawdzie. Klaudia przyjeżdża z Anglii aby zaopiekować się swoją matką. Ludwika chce wykorzystać ten czas, aby wyjawić córce skrywaną przez lata tajemnicę. Jedna chwila, która wpłynęła nażycie wielu osób. Czy można wybaczyć sobie popełnione błędy? Jakie decyzje podejmie Klaudia? Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Klaudia jest nieszczęśliwa w swoim małżeństwie a dodatkowo bardzo tęskni za Polską. Ma męża i dwoje dorosłych dzieci , mieszkają w Anglii. Pewnego dnia mama Klaudii Ludwika łamie nogę jest to dla Klaudii okazja by pojechać do Polski. Wyjeżdża nic nie mówiąc mężowi który zdradza ją notorycznie. Dzieci nie przejmują się zdrowiem babci. Ludwika bardzo cieszy się z przyjazdu córki. Jest to też okazja by wyjawić Klaudi straszną tajemnicę i prawdę o jej życiu. Okazuje się że Ludwika nie jest jej prawdziwą matką ,a matką kobiety była nieżyjąca siostra Ludwiki, którą Ludwika zabiła. Był to nieszczęśliwy wypadek ,który całe życię ciążył na sumieniu przybranej matce. Klaudia prubuje poukładać sobie przeszłość i wkrótce dochodzi do wniosku że bardzo kocha matkę Ludwikę i jej przebacza. W Polsce dla Klaudii zaczyna się nowe życie ,lepsze niż miała. Spotyka się z Arturem , przyjeżdżają jej dzieci i zamierza rozwieść się z niewiernym mężem. Nowe życie nowe pradnienia , marzenia dają czterdziestoletniej kobiecie siłę do działania i wreszcie uśmiech na twarzy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po raz kolejny sięgnęłam po powieść Gabrieli Gargaś.

Tym razem autorka ukazuje czterdziestoletnią kobietę, która po wyjeździe za granicę nie może się odnaleźć. Trudno jednak opuścić rodzinę. Jednak zdrada męża, obojętność dzieci oraz choroba matki w ojczyźnie powodują przełom w życiu Klaudii. Przyjazd do Polski nie jest łatwy, gdyż przeszłość daje o sobie znać. Wszystko się komplikuje. Co zrobi bohaterka? Jak ustosunkuje się do zaistniałej sytuacji? Przeczytajcie, warto

(Kliknij aby rozwinąć opinię)