Wyjątkowy chłopiec

Miramundii to magiczna kraina, która tętni radością. Jest tam jezioro, o którym krążą legendy. Według nich, jeśli ktoś do niego dotrze i spojrzy w jego taflę, pozna swoją przyszłość. Jednak nie jest to takie proste. Drogę do jeziora może odnaleźć tylko ktoś bardzo wyjątkowy, a samego jeziora strzeże księżycowa dziewczynka.
Nikita nie jest zwykłym chłopcem, jest obdarzony niezwykłymi zdolnościami. Pewnego dnia postanawia wyruszyć w podróż, aby odkryć swoją przyszłość. Wraz z Lilianą, swoją przyjaciółką wyrusza w drogę do jeziora. Co stanie się po drodze? Jakie przygody przeżyją? Czy uda im się odnaleźć drogę do jeziora?

W książce znajdziemy ciekawą, wciągającą, niezwykłą historię dla dzieci. Według mnie to jedna z tych pozycji, które nie tylko bawią, ale również mają w sobie wartościowy przekaz. To historia pełna przygód, a jednocześnie poruszająca takie tematy jak akceptacja, empatia, bycie innym niż reszta. To doskonała pozycja do rozmów z dzieckiem na tego typu tematy.

W książce znajdziemy śliczne, czarnobiałe ilustracje. Zdecydowanie ją uatrakcyjniają, przyciągają wzrok i zachęcają do sięgania po nią.

Tekst jest zrozumiały dla dziecka. Moim zdaniem to bardzo ważne, bo tylko rozumiejąc treść, dziecko będzie z ochotą czytało.

„Wyjątkowy chłopiec” to ciekawa i wartościowa pozycja dla dzieci. Ze swojej strony polecam.

Recenzja książki na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

„Wyjątkowy chłopiec” Mirandy Niemirskiej to powieść, która już od pierwszych stron potrafi poruszyć coś głęboko w środku. Niby prosta historia, a jednak napisana z taką wrażliwością i wyczuciem, że trudno oderwać się od lektury. To książka, która nie tylko wzrusza, ale też daje do myślenia – o tym, co w życiu naprawdę ważne, o akceptacji, empatii i o tym, że każdy z nas ma w sobie coś wyjątkowego, nawet jeśli świat nie zawsze potrafi to dostrzec.
Tytułowy chłopiec to postać, której nie da się zapomnieć. Autorka stworzyła bohatera z krwi i kości – wrażliwego, inteligentnego, trochę zagubionego w świecie, który często nie rozumie jego odmienności. W jego oczach widać czystość, szczerość i pragnienie bycia zrozumianym. To dziecko, które patrzy na świat inaczej, bardziej – z ciekawością, ale i lękiem. I właśnie ta inność staje się osią całej historii.
Miranda Niemirska potrafi pisać o emocjach tak, że nie brzmi to sztucznie ani przesadnie. Jej styl jest lekki, ale nie banalny – momentami poetycki, momentami bardzo dosadny, zawsze jednak prawdziwy. Dzięki temu historia chłopca staje się niezwykle autentyczna. Czytelnik nie tylko śledzi jego losy, ale zaczyna je współodczuwać. Czuje jego radość, ból, zagubienie i małe zwycięstwa, które w jego świecie znaczą więcej niż wielkie sukcesy.
Książka porusza wiele ważnych tematów – od samotności i potrzeby akceptacji po siłę miłości i zrozumienia. To opowieść o rodzinie, która musi nauczyć się patrzeć inaczej, o świecie, który często boi się tego, co nie mieści się w schematach. Ale to też historia nadziei. Bo mimo trudnych chwil, mimo nieporozumień i upadków, w każdym rozdziale tli się ciepło i wiara, że dobro ma sens.
„Wyjątkowy chłopiec” to nie tylko opowieść o jednym dziecku – to książka o nas wszystkich. O tym, jak często oceniamy innych zbyt szybko, jak łatwo zapominamy, że każdy człowiek ma swoją historię, swój wewnętrzny świat, którego może po prostu nie potrafi pokazać. To lektura, która uczy uważności – tej na drugiego człowieka, ale też na samego siebie.
Czyta się ją naprawdę szybko, bo język jest przystępny i naturalny, a emocje płyną z każdej strony. Niemirska nie moralizuje, nie poucza – po prostu opowiada historię, która sama w sobie niesie przesłanie. I może właśnie dlatego działa tak mocno. To książka, która zostaje w głowie i w sercu jeszcze długo po przeczytaniu ostatniej strony.
Dla mnie „Wyjątkowy chłopiec” to jedna z tych cichych, niepozornych historii, które potrafią zrobić więcej niż najbardziej spektakularne fabuły. Nie ma tu fajerwerków ani wielkich zwrotów akcji – jest za to prawda, emocje i ogromne serce. To opowieść, która wzrusza, ale też daje nadzieję. Pokazuje, że każdy z nas jest inny, a właśnie w tej inności kryje się prawdziwa wyjątkowość.
Jeśli szukasz książki, która nie tylko dostarczy emocji, ale też skłoni do refleksji, „Wyjątkowy chłopiec” będzie strzałem w dziesiątkę. To piękna, mądra i poruszająca historia – taka, którą chce się polecać innym i do której chce się wracać.
Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

"Wyjątkowy chłopiec" Mirandy Niemirskiej to magiczna opowieść, która przeniosła mnie  do krainy Miramundii, gdzie dobro, przyjaźń i czyste serce są najważniejsze 💖
Akcja książki toczy się w magicznej krainie Miramundii, gdzie radość i spokój są pod opieką dwóch księżyców. Krąży tam legenda o jeziorze Mirabilis, które może pokazać właściwą przyszłość temu, kto do niego dotrze, o ile ma czyste serce.  Głównym bohaterem jest Nikita, chłopiec obdarzony niezwykłymi zdolnościami, który wraz z odrzuconą w świecie ludzi przyjaciółką Lilianą, wyrusza w pełną zagadek i niebezpieczeństw podróż, by odnaleźć to legendarne miejsce. Tło ich wyprawy stanowi rodzinna historia. Anastazja z Miramundii i Taras ze świata ludzi, rodzice Nikity, próbują żyć w ludzkim świecie, lecz nie akceptując panującego w nim zła i niesprawiedliwości, postanawiają  wrócić do magicznej krainy.

To historia, która z pozoru prosta, porusza głęboko struny wrażliwości. Autorka z niezwykłą delikatnością pisze o akceptacji, empatii i inności. Książka uczy, że prawdziwa właściwość tkwi w sercu, a nie w sile, i że każdy, nawet najmniejszy bohater, może dokonać wielkich rzeczy. Miranda Niemirska stworzyła rozbudowany, czarujący świat, pełen elfów, wróżek i fantastycznych stworzeń, który zachwyci dziecięcą wyobraźnię. Miramundia to miejsce, gdzie dobro zawsze zwycięża, co stanowi wyraźny kontrast dla trudów ludzkiego świata.  Styl autorki jest lekki i przyjemny. Dzięki temu czytelnik nie tylko śledzi przygody bohaterów, ale współodczuwa ich radość, lęk, zagubienie i małe zwycięstwa.
Wartościowa lektura. "Wyjątkowy chłopiec" to książka, która skłania do refleksji nie tylko dzieci, ale i dorosłych. Przypomina, jak łatwo jest oceniać innych i jak ważne jest, by dostrzegać niepowtarzalność w każdym człowieku.

🎯 Dla kogo jest ta książka?
Przede wszystkim dla nieco starszych dzieci, które ją samodzielnie przeczytają. Jednak przy asyście rodzica w wyjaśnianiu trudniejszych kwestii, stanie się również wspaniałą lekturą dla młodszych czytelników. To idealna pozycja do wspólnego, rodzinnego czytania, która może stać się punktem wyjścia do ważnych rozmów o uczuciach, odmienności i tym, co w życiu naprawdę ma znaczenie.

"Wyjątkowy chłopiec" to piękna, mądra i głęboko poruszająca opowieść, która zostaje w sercu na długo po odłożeniu książki. Miranda Niemirska stworzyła historię, która bawi, uczy i wzrusza, niosąc uniwersalne przesłanie o sile dobra i wrażliwości. To lektura, któr± z czystym sumieniem można polecić każdemu, niezależnie od wieku. Z całego serca mogę ją polecić! ❤️

BRUNETTE BOOKS

*współpraca reklamowa*

Z tego wydawnictwa nie czytałam jeszcze żadnej książeczki dla dzieci, więc nie zastanawiałam się nad nią długo. Lektura krótka, niczym nowelka, jednak pod kątem wartości, dobrych rad i wspaniałych przemyśleń pobija wszelkie inne książki. Oczywiście ja będąc okładkową sroką, pierwsze co zrobiłam to patrzyłam na okładkę, która jednak dość niewiele ma wspólnego z całą historią, niemniej jest cudna.

Magiczna kraina Miramundii przepełniona dobrem i radością, gdzie panuje ład i harmonia, nieznane też jej żadne niebezpieczeństwa. Po krainie krąży legenda, że ten kto dotrze do księżycowego jeziora będzie mógł poznać swoją przyszłość. Wyjątkowy chłopiec o nadprzyrodzonych umiejętnościach - Nikita wraz ze swoją przyjaciółką Lilianą wkrótce wyrusza na wyprawę, by znaleźć jezioro, przejść wszelkie próby i poznać przyszłość.

Pierwsze na co muszę zwrócić uwagę to, to że opis nie oddaje wszystkiego, czego możemy się spodziewać w tej książeczce. Choć to literatura dzieci, ja jednak miałam wrażenie, że jest ona zdecydowanie za krótka, nie oddaje w pełni tego wszystkiego co się w niej dzieje. Obiecana podróż głównych bohaterów jest krótka, dosyć szybka, i stanowi tylko jakiś element całości tej książki. Autorka dużo bardziej skupia się na emocjach, na relacjach, na różnych zależnościach i życiowych aspektach, oczywiście jest to mega fajne, mały czytelnik wyniesie z tej książeczki wiele cudownych wartości, nauczy się nowych pojęć i może zrozumieć wagę niektórych relacji czy zachowań. Jednocześnie sama historia, czy też bajka bo tak też można ją określić, mnie wydała się płaska, za mało było magii, czy rozbudowania fabularnego, takiego żeby rozbudzić tę dziecięcą ciekawość.

Jako czytelniczka mam kilka zastrzeżeń do lektury, wydaje mi się ona trochę za trudna, poprzez ogrom wartości ale też nieco wyniosły język, oraz wydaje mi się za spokojna dla małego czytelnika. Jako mama uważam ją za wartościową, ale raczej dla dzieci po 10 roku życia, dla moich młodych jest zdecydowanie za poważnie i za spokojnie. Moja siedmiolatka co prawda na chwilę była zainteresowana ale ta fabularna strona nieco mi tutaj kulała przez co zaczęła się przy niej troszkę nudzić. Druga sprawa niewielka ilość obrazków, do tego czarno białych, też nie pozwoliła się jej lepiej skupić na lekturze. Dlatego też myślę, że to książeczka dla nieco starszych dzieci.

Tekstu jest sporo, ale sama lekturka jest króciutka, ja przeczytałam w pół godziny, czytanie z córką zajęło więcej czasu, ale jeszcze musiałyśmy coś niecoś przegadać, żeby lepiej zrozumiała treść i to co się dzieje, samo dziecko dobrze radzące sobie z czytaniem, w godzinę, może dwie powinno sobie z nią poradzić. Fajna, nieco magiczna i przepełniona pięknymi wartościami opowieść, z której mały czytelnik wyniesie wiele dobrego. Zdecydowanie warta przeczytania.