Z tobą się nie nudzę
Alice Clayton

Druga część serii Alice Clayton opowiada o dalszych losach Caroline i Simona.Ich związek pogłębia się,nawet ewoluuje.Ich przyjaciele Jillian i Benjamin pobierają się i wyjeżdzają w podróż poślubną,a Caroline zostaje zastępczynią swej szefowej.w związku z tym że ma coraz więcej obowiązków,jej pobyt w pracy przedłuża się,pracuje przez sześć dni w tygodniu do późna,a czasmi wychodzi do pracy również w niedzielę.Tymczasem Simon coraz częściej odmawia przyjmowania zleceń i coraz dłuższy czas przesiaduje w San Francisco...Nieobecnośc  Jillian i jej męża przedłuża się...

Podobała mi sie ta książka.Autorka tym razem zamiast na typowy romans ostawiła bardziej na powieść obyczajową z pieprzykiem.Nie ma tu juz zdobywania drugiej osoby,prób poderwania itp,za to możemy zobaczyć w jaki sposób docierają się dwie różne,choc bliskie sobie osoby,w jaki sposób układają wspólne życie,na jakie problemy napotkają budując swoja przyszłość.Czy zawsze będzie tak przyjemnie jak dotychczas?Na pewno nie,w końcu życie różnie się plecie i nie można wszystkiego przewidzieć.Al na pewno zawsze można próbawać przełamać impas,tak jak próbują tego Simon i Caroline.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Sielanki ciąg dalszy.

Lekka, zabawna, przyjemna. Taka powinna być powieść na szare dni, kiedy chcemy poprawić sobie humor. Dalsze losy projektantki wnętrz i fotografa to idealne oderwanie od rzeczywistości. Bo chyba pamiętacie ,,Nie dajesz mi spać" i walenie Wallbangera? Jeżeli nie to nic straconego, gdyż w tej części też jest dużo... zabawy.

Caroline i Simon przeżywają naprawdę niezłą sielankę. Są szaleńczo w sobie zakochani, uwielbiają spędzać ze sobą czas i na prawdę pasują do siebie pod każdym względem, szczególnie w łóżku. Prowadzą poniekąd niezależny tryb życia - on często podróżuje, więc nie mają ze sobą ciągle styczności. Może przez to ich związek i namiętność jaka ich łączy jest taka duża. Z biegiem czasu Caroline spełnia się zawodowo, dużo więcej pracuje, a Simon zaczyna częściej przebywać w domu. Czy ta idealna sielanka może zostać zburzona? Czy częstsze pobyty Simona w domu pogorszą ich niezależność, a ciągła praca Caroline zacznie źle wpływać na ich związek?

Gdy dowiedziałam się, że będzie wydana druga część powieści ,,Nie dajesz mi spać" bardzo się ucieszyłam. Nie miałam pojęcia co szykuje dla nas autorka, więc nie nastawiałam się na nic. Jednak pewne oczekiwania miałam, które nie do końca zostały zaspokojone. Powieść jest dobra. Może nie wybitna, ale na pewno zasługuje na pochwałę, choćby za sprawą humoru, którego w niej nie brakuje. Książka jest wręcz przesiąknięta zabawnymi scenami i barwnymi postaciami. Bohaterowie pozostają ci sami, więc nie musimy wysilać się nad zapamiętaniem nowych imion. Nie przechodzą oni żadnej zmiany, więc są tak samo wykreowani jak w poprzedniej części. Prawda, ich losy toczą się dalej, lecz barwność postaci pozostaje ta sama.

Powieść zachwyca lekkością, może nawet aż za bardzo. Jeżeli ktoś się nastawia na trudne tematy, to w tej książce na pewno ich nie znajdzie. Clayton stworzyła idealną historię na oderwanie się od codziennych obowiązków i problemów. I na dodatek czyta się ją szybko. Język jest przyjemny i prosty. W powieści znajdziemy całą masę prześmiesznych scen, dialogów i smsów. Humor nie odstępuje nas na krok. A co do języka, to podoba mi się cytat z książki:

,,Stosowanie wulgaryzmów to sztuka. Jeśli robisz to za często, staje się nudne. A jeśli w ogóle z tego rezygnujesz, to coś cię omija."

Ktoś kto nie czytał pierwszej części łatwo odnajdzie się w fabule ,,Z Tobą się nie nudzę" i będzie bardziej zadowolony z czytania, niż osoba, która zna pierwszą część. Według mnie pierwsza część jest lepsza niż jej następczyni. Dlatego może po przeczytaniu ,,Nie dajesz mi spać" postawiłam poprzeczkę trochę za wysoko, a autorka nie utrzymała poziomu. Zrobiła z tej powieści komedię z lekkim romansem, przepełniona erotyzmem. I wydaje mi się, że tych scen erotycznych było za dużo. Rozdział - sex, rozdział - sex, i tak w kółko. A te sceny jak szybko się zaczęły, tak szybko się kończyły, więc powieścią erotyczną też nie można tego nazwać.

Mimo wszystko książkę polecam za jej prostotę i lekkość. Nie zawsze trzeba czytać trudne powieści, nie zawsze trzeba wylewać może łez wzruszenia (chociaż w tym przypadku pojawiają się łzy ze śmiechu), i nie zawsze trzeba myśleć nad powieścią. Zapewniam Was, że nad tą nie musicie zbytnio wysilać szarych komórek i przyjemnie spędzicie z nią czas.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna część ' Nie dajesz mi spać ' Caroline i Simon są w sobie zakochani, mają dość nietypowy związek. on często podróżuje i a ona dużo pracuje, nie mieszkają ze sobą do pewnego czasu. Potem role się odwracają, Simon przebywa częściej w domu a Caroline jest pochłonięta pracą. Jak dalej rozwinie się ich związek.. sprawdźcie sami. Tak samo dobra jest ta część jak i poprzednia. dużo humoru.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jakiś czas temu swoją premierę miała druga powieść Alice Clayton, zatytułowana ''Z tobą się nie nudzę''. Jest to kontynuacja bestsellera ''Nie dajesz mi spać'', opowiadająca historię burzliwego związku fotografa i projektantki wnętrz, którzy poznali się dzięki erotycznym przygodom. Pierwszy tom wywarł na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Czy tym razem też tak było? Najpierw krótki zarys fabuły. Caroline i Simon są w sobie szaleńczo zakochani. Kiedy się poznali, Simon był królem układu ''przyjaciel z bonusem'' i miał regularny harem. Na szczęście skończył z rozwiązłym trybem życia i od roku jest wierny tylko i wyłącznie Caroline. Związek na odległość tylko podsyca łączącą ich namiętność. Jednak pewien wspólny wyjazd sprawia, że mężczyzna pragnie w końcu się ustatkować. Czy Caroline będzie zadowolona z tej decyzji? A może jeszcze nie jest gotowa na dalsze kroki i poważne deklaracje dotyczące wspólnej przyszłości? Druga część cyklu ''Nie dajesz mi spać'' według mnie jest nieco słabsza od swojej poprzedniczki, bardziej spokojna i stonowana. Aczkolwiek nadal czyta się ją z przyjemnością i z zaangażowaniem. Fabuła w dużej mierze koncentruje się na głównych bohaterach: Caroline i Simonie. To bardzo nietypowa para, żyjąca ze sobą w niekonwencjonalny sposób. On ciągle wyjeżdża, ona jest na miejscu. Kiedy mają czas razem podróżują, odwiedzają nowe miejsca i cieszą się życiem. W końcu ich związek przechodzi w kolejną fazę: stabilizacja uczuciowa, i tu zaczynają się schody. Autorka pokazuje, że rozmowy o wspólnej przyszłości wcale nie są takie łatwe, jakby się mogło wydawać. Ciężko znaleźć wspólny kompromis, kiedy czyjeś cele i pragnienia nieco rozmijają się z naszymi bieżącymi oczekiwaniami. Simon ma dosyć latania jako fotograf po całym świecie. Zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, co tak naprawdę istotne jest w życiu, czyli dom, rodzina. Tymczasem kariera Caroline nabiera zawrotnego tempa, robi to, co uwielbia. Dlatego nie chce dekoncentrować się czymś innym. Jak się zapewne domyślacie, czeka nas mały konflikt. Na szczęście Alice Clayton nie balansuje między dramatem a gorzką komedią. Wszelkie nieporozumienia rozwiązuje dzięki szczerej rozmowie i wzajemnemu wczuwaniu się w swoje położenie. Potrafi znaleźć pozytywną stronę i rozwiązanie każdego problemu, które zadowoli obie strony. Podoba mi się takie załatwianie spraw. Książka stanowi idealne połączenie realizmu, romansu i komedii. Jest napisana lekko, z dowcipną nutą, w odpowiednich miejscach zaraża komizmem zarówno sytuacyjnym jak i słownym, a tam gdzie trzeba - wzrusza. Akcja płynie swobodnie, rozwija się i przekształca w kolejne wydarzenia. Kolejną mocną stroną są bohaterowie: wyraziści i sympatyczni. Oprócz dwójki głównych postaci, spotykamy też ich najlepszych przyjaciół (dwie najlepsze powiernice Caroline zawiązały się z dwoma najlepszymi kumplami Simona). Dzięki temu nie raz i nie dwa będziemy świadkami zabawnych sprzeczek. Wspomnę jeszcze o Clive, niezwykłym kocie, który ma swój własny, niepowtarzalny charakter. Jego obecność jest wręcz niezastąpiona. Znajdziemy też kilka scen erotycznych. Niestety niczym szczególnym się nie wyróżniają. Wielka szkoda. W ogólnym rozrachunku jestem zadowolona, chociaż w głębi serca czuję lekki niedosyt, zwłaszcza że, pierwszą częścią cyklu pisarka znacznie podniosła sobie poprzeczkę. Było miło i przyjemnie, jednakże zabrakło oczekiwanej przeze mnie werwy, ikry i pazura. Pomimo tego i tak polecam tę książkę, jak i całą serię. Dzięki niej można odpocząć od szarej rzeczywistości i dać się porwać wyobraźni. Zapraszam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)