Zakochany dracula
Karen Essex

Pewnego dnia, przeglądając angielskojęzyczną stronę internetową poświęconą literaturze, kliknęłam w jeden z linków i trafiłam na bloga pani Essex. To na nim po raz pierwszy zobaczyłam "Dracula in love", czyli przekładając na nasz ojczysty język "Zakochanego Draculę". Powieść, jak dumnie głosił komentarz, reinterpretującą stworzoną przez Brama Stokera historię. Jako, że należę do osób, które niekiedy zastanawiają się, co zainspirowało lub skłoniło pisarza do napisania takiej, a nie innej książki, chętnie zagłębiłam się w notki powiązane ze wspomnianą książką. Mimo iż nie zgadzałam się z argumentami autorki, co do roli Miny w oryginale, to wnioski, jakie z wspominanego oryginału wyciągnęła wydały mi się na tyle ciekawe, że bez chwili namysłu kupiłam Zakochanego Draculę, tuż po jego premierze w Polsce. Koniecznie musiałam dowiedzieć się na ile odzwierciedla on dobre intencje pisarki. Mina Harker bohaterką motywu Girl Power. To moja pierwsza myśl po przygodzie z Zakochanym Draculą. Bohaterki girl power zawsze wyrywają się z narzuconej przez otoczenie roli, odkrywają w sobie potencjał, stają świadome swojej kobiecej siły, budzą się w nich feministki. Nie zrozumcie mnie źle. Popieram silne, wyraziste bohaterki w literaturze. Z tymże Essex obrała w pewnym momencie dziwny kierunek w ukazywaniu Miny jako niezwykłej kobiety. Moim skromnym zdaniem posunęła się trochę za daleko, przez co wątek nadzwyczajnej pani Harker dopasował się do klimatycznej opowieści o wampirach i wiktoriańskiej Anglii jak pięść do nosa. Właśnie to najbardziej mi zgrzyta w tym tytule. O wiele lepiej prezentują wątki obyczajowe i opisy realiów XIX wiecznej Anglii. Autorka ładnie przedstawia miejsca i sytuacje. W trakcie czytania można poczuć magiczną atmosferę miejscowości Whitby albo współczuć pacjentom Zakładu dla Obłąkanych. Pierwszoosobowa narracja pozwala dokładniej poznać Minę, śledzić jej przemyślenia i emocje, jakie nią targają. Pod tym względem jest osóbką wiarygodną, da się ją w trakcie lektury polubić. Tutaj bez większych oporów pozwoliłam się wciągnąć w grę z autorką. Z zainteresowaniem śledziłam przemyślenia Miny wrzuconej w daną sytuację i opinie, jakie z czasem wyrabiała sobie o pozostałych bohaterach. W powieści doszukałam się parę kluczowych pojawiających się również w oryginalnym Draculi. Widać, że odrobiono lekcję ze znajomości materiału. Z drugiej strony Karen Essex dała sobie naprawdę dużą swobodę w interpretacji pewnych faktów oraz ukazaniu charakteru wybranych przez nią postaci. Co z kolei budzi we mnie bardzo mieszane uczucia. Nie mogę oprzeć się wrażeniu, że odezwały się tu sympatie i antypatie pisarki. Te same o których wspominała na swoim blogu. Aby przekonać się o tym, wystarczy odpowiedzieć na pytanie, kto jest bezmyślny i okrutny wobec naszej heroiny: doktor van Helsinger (hmm, Helsing) czy Hrabia Dracula? Nie wspominając już o tym, jak paskudnie zostali potraktowani pozostali bohaterowie stworzeni przez Brama Stokera. Jaką książką zatem jest Zakochany Dracula? Z pewnością zrodzoną z fascynacji twórczością Brama Stokera. Niewykluczone, że i zauroczenie Draculą z 1992, w reżyserii Coppoli miało duży wpływ na całokształt powieści. Nie mogę powiedzieć, że spełniła wszystkie moje oczekiwania, ale przeczytanie jej nie było jakąś totalną stratą czasu. Pomijając już fakt udziwnienia przeszłości Miny, wprowadzenia zmian w charakterach oryginalnych bohaterów, całość prezentuje się nie najgorzej. Taka napisana w gładkim stylu literatura o odkrywaniu samego siebie i dokonywaniu wyborów. Możliwe, że po zapoznaniu się z dziełem Essex, kogoś zainteresuje klasyczny Dracula. Jeśli tak się stanie, książka będzie miała u mnie dodatkowego plusa. Natomiast zagorzali fani twórczości Stokera mogą uznać ją za nazbyt dziwną, za bardzo odbiegająca od oryginalnego tekstu. Jeśli planują, mimo wszystko sięgnąć po powieść, radziłabym nabrać do całości trochę dystansu. Potraktować dzieło Essex jako ciekawostkę powiązaną ze światem Draculi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zaskakująco dobra i ciekawa.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wszyscy go znają... z filmów, powieści, horrorów. Powstało wiele historii na jego temat. Był krwiożerczym potworem, głową rodziny, niewinną ofiarą.  "A jeśli wszystko, co słyszałeś o wampirze Draculi, nie było prawdą?"

"Czułam się związana z nim w sposób, jakiego nigdy dotąd nie znałam. Nie byliśmy jednością, lecz tworzyliśmy harmonię, jak dwie części tej samej symfonii."



"Zakochany Dracula" co myślicie? Kolejne romansidło z wampirem w roli głównej? A może, znana wszystkim historyjka o biednej, niewinnej niewieście i wampirzej obsesji na jej punkcie? Też tak myślałam, a z każdą kolejną kartką tej powieści,  szczęka opadała mi coraz bliżej podłogi i muszę powiedzieć że nigdy tak się nie pomyliłam w ocenie książki.

Główną bohaterką i jednocześnie narratorem jest Mina (Wilhelmina), nauczycielka w szkole dobrych manier dla dziewcząt. I właśnie ta  osoba, niby nudna, niby nieciekawa postać, zaprasza  do  swojego niezwykłego świata . Nieczęsto, podczas czytania, spotykam się z postacią tak idealnie wykreowaną od początku do końca.  Mamy początek XIX wieku.  Kobiety mają szydełkować i popijać w ciszy herbatkę, każda ekscytacja grozi zniszczeniem ich kruchej psychiki. Nasza bohaterka właśnie tego uczy swoje podopieczne, jednocześnie ukrywając przed światem swoją przerażającą tajemnicę.

"Ten ktoś istniał naprawdę; czytał w moich myślach; potrafił mnie znaleźć, gdziekolwiek pojechałam; i najwyraźniej był wszechwiedzący. Co więcej, chociaż się go lękałam,fascynował mnie i ekscytował"

Wątek romantyczny, mimo że się pojawił, nie jest głównym wątkiem w tej powieści, jak sugeruje tytuł.Wampir Dracula jest postacią drugoplanową,a głównym tematem w powieści jest zagadka, którą musi rozwiązać nasza bohaterka.

 Opisy przeżyć kobiet, które z racji swojej "niższości" uchodziły za histeryczki lub obłąkane były przerażające, a leczenie ich "dolegliwości" w zakładach dla obłąkanych, wprost nie mieści się w głowie. 


"Odtrącenie doprowadza ją do nimfomanii, kobiecej choroby umysłowej polegającej na nienormalnych seksualnych apetytach. To poważny rodzaj histerii macicy."


Mimo wątków fantastycznych i romantycznych a nawet erotycznych, tę powieść określiłabym jako bardzo dobrą  i wciągającą powieść historyczną lub kryminał. Gorąco polecam!



Moja Ocena
5/6

(Kliknij aby rozwinąć opinię)