AMITYVILLE Horror

Są książki, które straszą. Są też takie, których atmosfera wpełza pod skórę i nie daje spokoju. Nie jest to tylko opowieść o domu, który zamiast być spełnieniem marzeń staje się koszmarem. To też studium lęku, rozpadu i walki. To ciągłe pytania o zło zakorzenione w jednym miejscu, o traumę i opętanie... Ale czy to demon, czy własne lęki?! A może farsa?

“AMITYVILLE HORROR” to HISTORIA RODZINY LUTZÓW, którzy w pogoni za marzeniami wprowadzają się do domu w Amityville, Long Island. Rok wcześniej dom ten był świadkiem brutalnego morderstwa całej rodziny, dokonanej przez Ronalda DeFeo. O czym Lutzowie zostają poinformowani, ale co tam... przecież to nie prawda, że tak się zaczynają wszystkie horrory. Zamieszkajmy tam! Lutzowie kupują posiadłość po okazyjnej cenie, jednak ich szczęście nie trwa długo. Już od pierwszego dnia zaczynają doświadczać zjawisk, które wymykają się racjonalnemu pojmowaniu rzeczywistości. ZACZYNA SIĘ NIEWINNIE: 

Dziwne dźwięki...

Niepokojące sny...

Zmiany temperatury...

Jednak sytuacja szybko eskaluje i zaczyna się prawdziwa jazda bez trzymanki. Pojawiają się plagi much i tajemnicze odgłosy, a niewidzialne siły zyskują moc fizycznego wpływania na dom i jego mieszkańców. ZMIENIA SIĘ NIE TYLKO DOM. Ojciec staje się obsesyjny, agresywny i apatyczny. Matka czuje dotyk nieznanych bytów i przez długi czas sama boryka się z własnym strachem. Dzieci są przerażone, a jedno z nich wydaje się dobrze bawić z jednym z nieproszonych gości. Po 28 dniach rodzina ucieka z domu, zostawiając wszystko. 

HISTORIA OPARTA NA FAKTACH

PODOBNO

POZNAJEMY TU: GEORGA LUTZA będącego centralną postacią powieści, której przemiana jest najbardziej dramatyczna. Z kochającego ojczyma i męża powoli przemienia się w chłodnego, agresywnego, obsesyjnego mężczyznę. W pewnym momencie stawiającego dom ponad bezpieczeństwo swojej rodziny. Odczówalny przez niego chłód nie tylko ogarnia przeklęty dom, ale również jego tożsamość. KATHLEEN LUTZ empatyczną i wrażliwą kobietę, która jako pierwsza wyczuwa obecność złego bytu. Jej wizje i sny są ostrzeżeniem, którego nikt nie chce słuchać. W obliczu zagrożenia przyjmuje postać obronną, próbując chronić swoją rodzinę, mimo że sama doświadcza przerażających zjawisk. Jej rola pokazuje, że duchowa siła jest równie ważna co fizyczna. DZIECI LUZTZÓW, których przeżycia w nawiedzonym domu pokazują że zło nie wybiera i dotyka w tym miejscu każdego, nawet niewinnych. To przez ich lęki i dziwne zachowania czytając czujesz ciarki na plecach. Czują  zło, choć go nie rozumieją. KSIĘDZA FRANKA MANCUSO to postać wnosząca do historii wymiar duchowy i moralny. Jego próba pomocy Lutzom kończy się dramatycznie, a on sam zapada na tajemniczą chorobę, pokazując że zło w Amityville nie ogranicza się tylko do jednego domu. Jego historia pokazuje, że Kościół w obliczu głęboko zakorzenionego zła nie zawsze potrafi pomóc cierpiącym. DOM. Nie sposób nie traktować samego domu jako głównej postaci. To nie tylko złowrogi budynek, ale istota równie żywa co ludzie w nim mieszkający i zła do szpiku kości. Reaguje na prowokacje, więzi i bada granice ludzkiej wytrzymałości.

MOTYWY PRZEWODNIE: NAWIEDZENIE, TRAUMA, ROZPAD. Historia opowiada o zjawiskach paranormalnych, jednak te nie tylko straszą bohaterów, ale mają wpływ na ich codzienność. Rodzina Lutzów początkowo pełna nadziei, zaczyna się rozpadać. George staje się obcy, Kathleen pogrąża się w lęku, a dzieci coraz bardziej się wycofują. RELIGIA I DUCHOWOŚĆ. Obecność księdza, poświęcenie domu, czy modlitwy. Wszystko to klasyczna walka dobra ze złem. Nawiedzenie staje się testem wiary i wskazuje, że religia nie daje pełnej ochrony. DOM JAKO PUŁAPKA. Motyw znany z wielu horrorów. Dom nie tylko przeraża... on więzi, zmienia i pochłania.

STYL: QUASI-REPORTAŻ, co nadaje książce autentyczności i dodaje wrażeń. Sprawia, że czujesz się jak odbiorca reportażu dokumentalnego. RZECZOWA NARRACJA - pozbawiona niepotrzebnych ozdobników, potęgująca grozę. PROSTY, ALE SUGESTYWNY JĘZYK. Nie znajdziesz tu poetyckich opisów, a same obrazy. Muchy na oknie, zimny pokój, czerwone oczy... RZECZOWA NARRACJA. Historia zaczyna się spokojnie, a napięcie rośnie powoli z każdą następną stroną, powoli wciągając Cię coraz głębiej i nie puszczając niczym sam dom.

WADY I ZALETY: FORMA REPORTAŻU sprawia, że historia staje się prawdziwa, co potęguje wrażenia. Odniesienia do prawdziwych wydarzeń, śledztwa i postaci dodają historii atmosfery. KLIMAT z czasem staje się niepokojący, duszny i pełen napięcia. Idealny dla fanów horrorów z nawiedzonym miejscem w roli głównej. SYMBOLIKA Historia jest prosta, ale można ją również rozumieć w inny, głębszy sposób. A co jeśli cała ta historia to metafora rozpadu rodziny i walki ze swoimi własnymi wewnętrznymi demonami? BRAK POGŁĘBIONEJ PSYCHOLOGII POSTACI niektóre relacje między bohaterami, czy nawet reakcje na wydarzenia wydawały mi się powierzchowne, bez znaczenia. KONTROWERSJE Czy to wada czy zaleta? Na pewno dodaje to książce popularności trwającej do dzisiaj. Wielu uważa, że cała historia została zmyślona, a jej celem był rozgłos medialny i KASA (w tej grupie znajdziecie mnie). Inni bronią jej prawdziwości i podają jako przykład tego, że zło, duchy, diabeł istnieją. 

Czytając “Amitiville Horror” nie sposób nie czuć niepokoju. To lęk, który wpełza Ci pod skórę i zostaje.To nie tylko horror... jest to też opowieść o kruchości ludzkiej psychiki, czy o tym jak krucha jest granica między zdrowiem psychicznym, a szaleństwem. Dom w Amityville staje się lustrem, w którym znajdziesz odbicie swoich najgłębszych lęków. Ja się świetnie bawiłam. Ma na to również wpływ mój sentyment do tej historii... Ekranizacja tej historii za czasów mojej nastoletniości była odtwarzana w kółko na naszych nocach filmowych... obok “Kręgu”, “Klątwy” i “Widma”.

Informacje dodatkowe o AMITYVILLE Horror :

Wydawnictwo: Vesper
Data wydania: 2019-09-18
Kategoria: Horror
ISBN: 97883773133350
Liczba stron: 268
Tytuł oryginału: The Amityville Horror
Język oryginału: angielski
Tłumaczenie: Machała Maciej
Dodał/a opinię: Paulina Rudnicka-Kępa

Tagi: bóg