Belle Epoque

Podczas gdy współczesne kobiety robią wszystko, by zachować jak najdłużej urodę, wydają majątek na różnego rodzaju sposoby poprawy wyglądu, w Paryżu końca XIX wieku można było całkiem sporo zarobić (oraz zyskać znajomości czy wpływy) dzięki szpetocie. Opowiadanie Zoli przestawiające agencję dla dam o wątpliwym charme stała się inspiracją dla Elizabeth Ross.  

Maude ucieka do wyśnionego Paryża przez zaaranżowanym małżeństwem ze starym rzeźnikiem. Ale życie w stolicy jest bardzo wymagające, bez dachu nad głową i z pustym żołądkiem dziewczyna uzmysławia sobie, że tylko dzięki ciężkiej pracy będzie mogła przetrwać. Ochoczo odpowiada na enigmatyczne ogłoszenie.

Ku swojemu zaskoczeniu zostaje natychmiast przyjęta. Charakter tej posady budzi wielkie zdziwienie, ale pozwala Maude poznać świat z jej snów – życie arystokracji. Bohaterka staje się "damą dla kontrastu", która ma pełnić odpowiednie funkcje i swoją pracę wykonywać podług specjalnego "Kodeksu". Tak trafia do grona najznamienitszych person tamtego okresu. 

Maude zachłysnęła się blichtrem, wypracowała sobie całkiem niezłą pozycję, zaprzyjaźniła się (po kilku nieprzyjemnościach) z Isabelle, córką hrabiny, która wynajęła antydamę. Ale nie wszystko układa się pomyślnie – im dłużej bohaterka przebywa w świecie bogaczy, tym większe rozczarowanie przeżywa. 

Niezwykły klimat powieści sprawia, że przewracając kartki niemal słyszymy szelest wytwornych sukien, widzimy piękne kobiety poprawiające misterne fryzury w lustrach o pozłacanych ramach. Zapominamy, że to nie my siedzimy na cukierkoworóżowej kanapie i że to nie przed nami stawiają aromatyczne paszteciki,wędzone pstrągi czy pieczone gęsi. Tracimy poczucie rzeczywistości i przenosimy się w świat "Belle epoque". 

Główną osią powieści jest ukazanie kontrastu między pięknem a brzydotą. Są wytworne arystokratki i paskudne antydamy, nie zabraknie też Luwru i wspaniałych dzieł sztuki oraz artystów bohemy nie zawracających sobie głowy schludnym wyglądem. Ale pisarka pokazuje więcej: demaskuje grę pozorów i wydobywa z bohaterów ich prawdziwe wnętrza.

Elizabeth Ross postawiła tezę, że uroda ma ogromne znaczenie, a kupić można wszystko – pozostaje kwestia ceny. I choć rzeczywistość, po której poruszają się postacie bezwzględnie potwierdzają tę teorię, to bohaterowie walczą ze swoimi słabościami i zniewoleniem, by to założenie obalić. Szczególną w tym rolę odgrywa Maude, postawiona przed wieloma próbami charakteru. Dziewczyna zmienia się pod wpływem zdarzeń, jej nowy status usypia czujność i bohaterka bezwolnie przekracza granicę, co przysporzy jej tylko samych problemów.

"Belle epoque" to bardzo udany debiut, a jego sukces budują m.in. przyjemny, elegancki styl Ross, solidne przygotowanie, przemyślana konstrukcja, niesamowity nastrój powieści, nieoczekiwane rozwiązania i przede wszystkim ciekawy temat oraz fascynujące kreacje, szczególnie Isabelle, walczącej o prawo do samodzielności. Autorka pokazała zmieniający się Paryż (np. budowa Wieży Eiffla rozpatrywana jest przez bohaterów w kontekście urody miasta) oraz obyczajowość, która coraz śmielej zmierza ku większej swobodzie.