Nie wszystkie rany goją się z czasem. Niektóre tylko lepiej się maskują.
Na początku jest wino, śmiech i wspomnienia. Niby niewinne spotkanie po latach. Żaklina, Tamara, Nina kiedyś trio nie do ruszenia, dziś kobiety z bagażem doświadczeń i cieniem przeszłości, który nie chce odejść. A może nigdy naprawdę go nie zostawiły?
Ta książka nie opowiada o przyjaźni. Ona obnaża, jak łatwo nazwaliśmy przyjaźnią coś, co było przemocą w rękawiczkach. Jak towarzystwo, w którym czuliśmy się kimś, mogło być środowiskiem, w którym obumierało w nas wszystko, co ludzkie. Bo łatwiej krzywdzić w grupie kiedy nikt nie zadaje pytań, a siła leży w milczeniu innych.
To historia o znęcaniu się, ale nie tylko nad Asią. To historia o tym, jak bardzo można pogubić się we własnych granicach. O tym, jak długo człowiek potrafi tłumić swój głos, kiedy przez lata był zagłuszany przez cudze potrzeby i przemoc ubraną w lojalność.
Ile zła jesteśmy w stanie usprawiedliwić śmiechem? Kiedy kończy się zabawa, a zaczyna odczłowieczenie?
Trudno przejść obok tej opowieści obojętnie, bo zadaje pytania, na które nie ma prostych odpowiedzi. Czy człowiek może się zmienić? A może tylko lepiej ukrywa swoją prawdziwą twarz? Czy zło tkwi w jednej osobie, czy w systemie, który ją wspiera? Gdzie kończy się empatia, a zaczyna bierna zgoda na nieludzkie zachowanie?
Ta książka boli. Ale to ból potrzebny żeby przypomnieć sobie, że mamy głos. I że nikt nie powinien musieć milczeć, żeby przetrwać.
Wydawnictwo: Media Rodzina
Data wydania: 2025-06-18
Kategoria: Dla dzieci
ISBN:
Liczba stron: 272
Dodał/a opinię:
Pozytywny_wolumi