52
52
Między_Wierszami
02.11.2021
10 / 10
Na półkach: Przeczytane
Tytuł: " Cień w lustrze "
Autorka:@nowaklewandowska_writer
Wydawnictwo: @luckywydawnictwo
Macie jakieś swoje sekrety, o których pojęcia nie mają nawet wasi najbliżsi ?
Ja zawsze sądziłam, że lepiej jest wygadać się komuś obcemu niż rodzinie. Dla mnie było to mniejsze ryzyko wyśmiania, pouczania, czy też rzucenia czegoś w stylu " ludzie mają większe zmartwienia na głowie, powinnaś dziękować Bogu za to co masz, a nie zawracać mi ... jakimiś pierdołami ".
Nie zawsze jednak rozmowa przychodzi nam łatwo, ponieważ pewne sekrety bywają bardzo wstydliwe. Z takimi właśnie sekretem żyje Lidka Torańska i ma poczucie, że jej życie z dnia na dzień traci na wartości, ponieważ mechanizm choroby, z którą zmaga się kobieta wcale jej nie oszczędza.
Co jest tego powodem ? Czy matka dwójki dzieci może paść ofiarą paskudnego nałogu ?
Otóż może, nie ważna jest płeć wszyscy jesteśmy ludźmi podatnymi na stres i inne czynniki, które wyzwalają w nas chęć sięgnięcia po lampkę wina. Ważne jednak, aby to w miarę kontrolować i nie dać się zatracić w czymś, co całkowicie może pozbawić nas radości z życia.
Ta powieść bardzo mną wstrząsnęła, jest to historia kobiety, matki, żony, która tuż po narodzinach swojej córeczki, Lenki nie potrafi do końca odnaleźć się w roli matki, sprostać nowym obowiązkom i zrozumieć nastrojów wiecznie grymaszącej córki. Nic nie jest tak jak to sobie wyobrażała. Dom, dziecko, praca i brak wystarczających sił, aby to wszystko pogodzić, a przecież jakoś trzeba, aby ludzie wokół nie szeptali za plecami.
Co z ciebie za matka...pijaczka...nie radzisz sobie...śmierdzisz wódą...JESTEŚ UZALEŻNIONA, KIEDY W KOŃCU ZDASZ SOBIE Z TEGO SPRAWĘ I POSZUKASZ POMOCY ?
Czasami niestety musi dojść do tragedi, aby człowiek mógł uświadomić sobie wiele bardzo ważnych rzeczy. Być może to, że zbyt często sięga po alkochol w nadprogramowych ilościach, który sprawia, że drżą mu ręce, pojawia się agresja i to spojrzenie mówiące
" Jestem dorosła i nie będziesz mi mówić jak mam postępować ! ".
I gdzie ta euforia, która jeszcze przed chwilą sprawiała, że Lidka czuła się błogo ?
Jedyne, co czuje główna bohaterka, to wstręt do samej siebie, że po raz kolejny uległa pokusie, okazała się słaba do tego stopnia, że niepotrafi już normalnie funkcjonować. Żołądek z dnia na dzień fika koziołki, a głowa pęka od kaca, który tak naprawdę nie ma końca.
Autorka porusza bardzo ważny temat, temat tabu, którym jest alkoholizm u kobiet, w tym także młodych mam, które często na początkowej drodze macierzyństwa mogą czuć się zagubione, przytłoczone nowymi obowiązkami. To temat, o którym warto mówić, by zdać sobie sprawę, że my kobiety również mamy swoje problemy, mamy uczucia i możemy ulegać własnym słabościom podobnie jak mężczyźni. Historia Lidki momentami sprawiła, że zaszkliły mi się oczy, lecz koniec końców dobrnełam do momentu, w którym padło słowo STOP. I choć droga ku normalności jest długa i kręta postanowia walczyć do końca, dla siebie i bliskich, których poprzez nałóg krzywdziła równie mocno, co siebie. Książkę czytało mi się bardzo szybko, być może dlatego, że jest to jak najbardziej życiowa historia, która może przydarzyć się tak nprawdę każdemu. Ważne jednak, by reagować już od początu i nie dać się bliskiej osobie wpędzić w nałóg, który niespodziewanie zaczyna nas od siebie oddalać i niszczyć zdrowie i rodzinę, która stanowi wszystko, co tak naprawdę w życiu najważniejsze
Wydawnictwo: Lucky
Data wydania: 2021-10-22
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 305
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię:
Pozahoryzontem
Alkohol spełniał nie tylko funkcję rozrywkową, pomagał na wiele słabości, a w trudnych chwilach był niczym cichy przyjaciel. Niczego nie oczekiwał w zamian, a jednak przynosił ukojenie.
Trzecia część serii kryminałów obyczajowych "Teoria gier". Tragiczne wydarzenia, które zaważyły na życiu Majki, już za rodziną Różańskich. Jakub wyjeżdża...
Niektóre tajemnice należą tylko do nas, w każdej chwili możemy je ujawnić i zmienić bieg naszego życia. Przejmująca powieść o małym miasteczku, dawnych...
Córka zrobiłaby wiele, żeby przeszłość nie wróciła, każdy z nas by to zrobił, ale chyba ona była największą jej ofiarą.
Więcej