„Drzewa” to niezwykle emocjonująca lektura. Jednak nie jest to książka tylko o drzewach, chociaż można wywnioskować tak z tytułu. To po raz pierwszy wydany w Polsce zbiór esejów wielokrotnie nagradzanej japońskiej autorki Ayi Kōdy, która poświęciła swoje życie roślinom. Zamiłowanie do przyrody wpoił jej ojciec, ale później już sama podróżowała po całej Japonii w poszukiwaniu ciekawych egzemplarzy i gatunków drzew. Stworzyła przy tej okazji cykl tekstów o każdym gatunku.
Książka przyciąga do siebie cudowną zieloną okładką, której trudno się oprzeć, zwłaszcza, gdy jest się sroczką okładkową...
Ciekawym pomysłem jest również zielony druk jak też ilustracje w książce. Całość świetnie się komponuje.
"Drzewa" nie jest książką typowo przyrodniczą, choć autorka pisze właśnie o przyrodzie. Ja lubię drzewa i mam na swojej działce kilkanaście różnych gatunków, które sama sadziłam, a teraz mogę je podziwiać po latach. Zresztą zawsze uwielbiałam oglądać drzewa w lesie czy w parku. Ciekawiła mnie ich kora i różnorodność liści i kształtu drzew.
Autorka w swoich esejach uczy nas, jak powinniśmy patrzeć na przyrodę, bo najzwyczajniej zapomnieliśmy o jej pięknie...
"Kiedy wejdziesz do lasu, z pewnością natkniesz się na powalone drzewa. Niektóre z nich mogły zostać przewrócone przez burze, inne mogły pewnego dnia upaść z powodu swojego zaawansowanego wieku. Pewnie jest jeszcze wiele innych przyczyn upadku drzewa, jednak każde z nich leży spokojnie, pełne wielkodusznej wyrozumiałości i piękna."
Każde drzewo jest inne, lecz każde jest na swój sposób piękne i całkiem inaczej rośnie i wygląda w swoim naturalnym środowisku a inaczej w ogrodzie czy parku.
Autorka porównuje drzewa nie tylko pod względem ich wyglądu, ale też wytrwałości.
Mnie najbardziej wzruszył rozdział "Glicynia". Może dlatego, że opowieść o rodzinie i różnych zaszłościach i zależnościach bardzo zbliżona jest do moich własnych przeżyć, ale też dlatego, że bardzo lubię glicynię i podziwiam ją w moim ogrodzie. Mimo nękających ją wiosennych przymrozków, nie daje się, dalej próbuje wiązać jak najwięcej pąków, żeby pokazać się w pełnej krasie zwisających długich kiściach kwiatów. W Japonii z pewnością efekt kwitnienia glicynii jest bardziej spektakularny.
"Kwiaty glicynii były równie imponujące. Już pojedyncze, o kształcie motyli, wyglądały wspaniale, a gdy kwitły w skupiskach, miały szczególny urok. My, dzieci, nie mogliśmy tego przegapić. Trudno jednak było zerwać te kwiaty."
Na pewno ta książka wymaga od czytelnika szczególnej uwagi, zmusza też do refleksji i do zatrzymania się choć na chwilkę w tym ciągłym biegu. Warto docenić spokój, ciszę i cień, bez ostrego światła i wrzasków dnia codziennego. Warto też docenić relacje oparte na współistnieniu a nie tylko na posiadaniu.
To szczególna lektura pozwalająca na wyciszenie. Chociaż zdaję sobie sprawę, że nie każdy to potrafi i nie każdy to doceni.
Może więc nie każdy zachwyci się tą lekturą...
Dzięki serwisowi Dobre Chwile i BONITO miała okazję przeczytać o czym... szumią drzewa...
Informacje dodatkowe o Drzewa:
Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2025-07-02
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 272
Dodał/a opinię:
Myszka77
Kup książkę Drzewa
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
Więcej
Więcej cytatów z tej książki
Moja uzdolniona siostra zawsze radowała ojca, a ten nie robił jej nigdy żadnych wymówek, tylko starał się ją uczyć jeszcze więcej i więcej. Ze mną tak nie było. Starsza siostra zawsze kroczyła równo z ojcem, ja musiałam podążać za nimi z tyłu. Cierpiałam w samotności, przepełniona zazdrością. Jedna z nas urodziła się obdarzona inteligencją i zadowalając tych, którzy ją uczyli, sama rozwijała się szczęśliwie i harmonijnie.
Więcej
REKLAMA
W Osace słońce rozświetla kwietniowe ażury koron drzew. Odpoczywam w cieniu cynamonowca kamforowego; tuż obok wiją się spękane sznury glicynii, rozciągającej swoje ramiona na pergoli. Na ławkach w parku siedzą ludzie i piją herbatę.
Więcej