Dwa serca

Jak to jest jak się jest poważnie chorym, gdy wejście nawet po dwóch schodach wyrywa serce z piersi i brakuje tchu. Jak to jest, gdy nie ma się na nic siły i z upragnieniem czeka się na śmierć lub na telefon ze szpitala. Telefon, który jest jak wybawieniem, ale i źródłem wielu koszmarnych myśli, że w końcu nadszedł ten dzień, że ktoś obcy umarł, a ja będę żyć.

Becky- czternastoletnia dziewczyna, od dwóch lat cierpiąca na ciężką chorobę serca, czeka, czeka na czyjąś śmierć, by ona mogła wstać w końcu z kanapy i zacząć żyć. Nadchodzi ten dzień. W środku nocy dzwoni telefon ze szpitala, że nastolatka doczekała się dawcy organu. Matka i ojczym dziewczyny są szczęśliwi. Zabieg się udaje. Ale coś jest nie tak, ale co? 

Nie opuszcza jej strach przed chorobą, przerażają ją wszelkie zarazki i to, że na powrót zostanie przykuta do łóżka. Na dodatek zmienia się. Lubi inne potrawy, nabywa inne nawyki, niemniej to mogłoby być nawet zrozumiałe. To co jest najbardziej niepokojące, to obrazy nieznanych miejsc i osób, z którymi z pewnością nigdy się nie widziała. Można by pomyśleć, że to wyobraźnia dziewczyny, ale co zrobić, gdy okazuje się, że to jest prawdziwe, że spotyka chłopaka, którego widzi pierwszy raz w życiu na oczy, a zna go doskonale i trafia do parku, którego zna wszystkie zakamarki, choć nigdy tam nie była? Wizje ją bardzo niepokoją, po prostu nie wie co to wszystko oznacza.
na, poradziła sobie z tym, co musiała utrzymywać na swych barkach i nie upadła pod ciężarem nowego życia. Inni bohaterowie zyskali moją sympatię, zwłaszcza Alice, inna dziewczynka po podobnej operacji, która nadal potrafiła cieszyć się życiem oraz Sam, niewyidealizowany chłopak, który mimo wszystko potrafił wspierać Becky, nawet jeżeli nie zawsze zdawał sobie z tego sprawę.

„- Nie. To nie może być prawda – mówię, śmiejąc się krótko i z przymusem. - Nie Alice... Co z jej jazda konną? Chciała być instruktorką jazdy. Wszystko zaplanowała. Opowiedziała mi o tym.
- Doktor Sampson zrobił wszystko, co mógł, ale skończył nam się czas.”

Odrzucała mnie ta kolorowa okładka,która po prostu moim zdaniem nie pasuje. 
„Dwa serca” zaskoczyły mnie i to zaskoczyły w pozytywnym znaczeniu tego słowa. Nie sądziłam, że tak spodoba mi się ta książka. Przeczytałam ją bardzo szybko (i to nie tylko z powodu niewielkiej objętości) i nie mogłam się od niej oderwać. Przywiązałam się do głównej bohaterki i byłam przejęta jej losem. Pozycja ta dostarcza nie tylko rozrywki, ale też trochę emocji oraz pozwala postawić się w miejscu osoby, która nie miała tak różowo w życiu, nie dodając przy tym żadnych drastycznych scen. Książka skierowana jest w większości do młodzieży, lecz i starsi czytelnicy mogą się skusić. Polecam ją osobom lubiącym tajemnice, szukającym interesującej krótkiej lektury oraz tym, którzy nie potrafią cieszyć się życiem lub rozpamiętuję stare krzywdy, gdyż powinny to zmienić. Serdecznie zachęcam do lektury.

Do oczu napływają mi łzy, kiedy myślę, jak Alice przeżywała każdą sekundę tego czasu, który był jej ofiarowany. Nie mogę powiedzieć tego o sobie.

Informacje dodatkowe o Dwa serca:

Wydawnictwo: Akapit Press
Data wydania: 2012-08-01
Kategoria: Dla dzieci
ISBN: 978-83-62955-50-3
Liczba stron: 179
Dodał/a opinię: Wiktoriiia