Dziewczyna z ogrodu

Autorka tej książki urodziła się w Iranie i spędziła tam wczesne dzieciństwo. Jej matka była Żydówką a ojciec muzułmaninem. W 1984 roku, podczas wojny iracko-irańskiej, jej rodzina wyjechała z ojczyzny. Przez jakiś czas byli w drodze. Mieszane małżeństwo jej rodziców oddaliło ich od wielu krewnych, a także naraziło na nienawiść ze strony wyznawców obu religii. Jednak pisarka nie przedstawia w swej debiutanckiej powieści historii swych rodziców. Cofa się aż do pierwszej połowy XX wieku, żeby przybliżyć czytelnikom losy pewnego rodu, wplatając fakty z życia swych dawnych przodków.

W "Dziewczynie z ogrodu" poznajemy zamożną rodzinę perskich Żydów. Aszer Malakuti pragnie męskiego potomka, niestety jego młoda żona, Rachela, nie może zajść w ciążę. W ich związku biorą górę desperacja i rozpacz. Wreszcie mężczyzna dokonuje wyboru, który zmienia diametralnie życie jego i żony. Historię "zbieramy" ze wspomnień jedynej jeszcze żyjącej ich potomkini, Mahbube, obecnie starszej kobiety mieszkającej w Los Angeles. Trzeba też dodać, że narratorka spędza dużo czasu "rozmawiając" z roślinami w swoim ogrodzie. Jednak to ostatni żyjący świadek tamtych czasów.

Jest to opowieść o braterstwie, znaczeniu więzi rodzinnych w kulturze Iranu, wartości męskiego potomka, statucie bezpłodnej żony, małoletnich matkach, tajemnicach rodzinnych. O zmowie milczenia. Z kart tej powieści wyziera pogarda i niechęć, która zniekształca i manipulacje relacjami międzyludzkimi. Także rola magii w sytuacjach kryzysowych nie została tu pominięta. Nie można nie zauważyć, że zdominowane i kontrolowane przez mężczyzn środowisko popycha płeć piękną do licznych poświęceń i walki pomiędzy sobą. Można powiedzieć, że u podstaw tej powieści leży wola bohaterek do tego, aby wieść życie z honorem mimo izolacji i prześladowań. Samotność i tragedia to stałe towarzyszki życia kobiet w tym kraju. Każdej z nich od maleńkości wpaja się całkowite oddanie i lojalność wobec rodziny. Konsekwencją tego jest "uwięzienie" ich przez tradycję.

Nie mogę powiedzieć, że poruszone tu tematy mnie nie zainteresowały, ale liczyłam na to, że autorka nakreśli tu choć trochę jak wpłynęło obalenie szacha na sytuację tych irańskich Żydów. Niestety próżno szukać tu choćby krótkiej o tym wzmianki. Ograniczenie się do bardzo wnikliwego opisu folkloru, tradycji religijnych i zwyczajów nie usatysfakcjonowało mnie całkowicie. Choć powieść ma mniej niż 300 stron wydaje się być jednak bardziej obszerną. Może to wynikać z faktu, że napotkać tu można powtarzające się opisy zdarzeń. Nieraz trudno też zorientować się czy narratorka mówi o przeszłości czy o teraźniejszości. Liczne retrospekcje (dzisiejsza Mahbube, Rachela jako młoda kobieta, Mahbube jako dziewczyna) mogą spowodować niemały zamęt. Dodatkowo trzeba podkreślić, że ilekroć historia powraca do teraźniejszości to znacznie spowalnia i traci na swej atrakcyjności. Momentami można nawet odnieść wrażenie, że podeszły już wiek narratorki powoduje że wszystko jej się zlewa w jedną całość. Często czułam się zagubiona. Początkowo miałam także problem z zapamiętaniem obcobrzmiących imion i nazwisk. Dodatkowo poetycki styl pisania Foroutan trochę drażni, a płynność jej prozy słabnie kiedy próbuje związać poszczególne elementy zbyt starannie...

Informacje dodatkowe o Dziewczyna z ogrodu:

Wydawnictwo: Kobiece
Data wydania: 2016-01-20
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788365170392
Liczba stron: 272
Dodał/a opinię: Agnieszka Chmielewska-Mulka