Dwudziestoletnia Chizu przeprowadza się do Tokio. Dziewczyna ma dość ciągłego życia pod dyktando swojej matki. W stolicy Japonii wynajmuje pokój w niewielkim domu należącym do ponad siedemdziesięcioletniej pani Ginko. Chizu nie potrafi spojrzeć łaskawym okiem na seniorkę, bywa dla niej złośliwa, udziela jej sarkastycznych odpowiedzi, a w jej głowie cały czas krążą myśli o tym, ile jeszcze życia zostało Ginko. Tymczasem seniorka żyje pełnią życia i nie liczy czasu, jaki mógłby jej pozostać.
“Idealny czas na smuteczek” to dziwna książka. Nie piszę tego w negatywnym sensie, bardziej w kontekście interpretacyjnym. Nie jest to typowy azjatycki comfot book, który przytulasz do serca, przy którego czytaniu uśmiechasz się lub czerpiesz z niego same mądrości. To książka, której refleksje wyciągniesz na długo po skończeniu lektury, ale może się zdarzyć tak, że ich nie odnajdziesz i zostanie ona dla Ciebie powieścią o nietypowej relacji seniorki z dziewczyną, przed którą życie stoi otworem, a która absolutnie tego nie dostrzega.
A bezsprzecznie motyw relacji międzypokoleniowy jest tu bardzo silny i właściwie nim stoi ta powieść. Chizu to oschła, samolubna, nieumiejąca cieszyć się drobnymi rzeczami dziewczyna, która żyje tak, jak w jej oczach powinna żyć pani Ginko. Smutno, nostalgicznie, z pesymistycznym zacięciem. Seniorka nie jest dla niej osobą, która kiedyś też była młoda i za którą stoją radości, straty, doświadczenia. Ginko jest w jej oczach niejako obiektem, któremu należałoby odliczać czas do odejścia z tego świata. A to naprawdę ciepła i mądra postać, która nie narzuca Chizu życiowych mądrości i rad. Im dłużej nad tym myślę, tym bardziej dociera do mnie, iż zachowanie młodej kobiety w stosunku do seniorki mogło wynikać z frustracji, jakie zakorzeniły się w jej sercu. Nieudane związki, porzucenie przez partnerów, ojca, osaczająca matka, której przez gardło nigdy nie przyszło ani jedno miłe słowo skierowane do córki.
Książka ma duszny, ciężki, melancholijny klimat. Gdybym miała opisać ją trzema kolorami, to wymieniłabym czerń, szarość i brąz. Historia została podzielona na pory roku. Ten zabieg pokazuje istotę przemijania, które dotyczy każdego bez względu na wiek.
Polecam ze świadomością, że nie każdemu przypadnie do gustu. Ja mam mieszane uczucia, bo z jednej strony styl autorki mnie porwał, a z drugiej nie wiem, czy znalazłam w tej książce coś, z czym mogłabym się utożsamić lub co chwyciło mnie z całych sił za serce.
Informacje dodatkowe o Idealny czas na smuteczek:
Wydawnictwo: Mova
Data wydania: 2024-05-15
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 192
Dodał/a opinię:
zaczytania
POLECANA RECENZJA
IDEALNY CZAS NA SMUTECZEK
Chizu ma dwadzieścia lat. Mieszka z matką, z którą niezbyt dobrze się dogaduje. Marzy o prawdziwie dorosłym życiu, ale ma o nim mgliste pojęcie. Nie chce studiować, dalsza nauka kompletnie jej nie pociąga. Nie ma też sprecyzowanej ścieżki zawodowej. W końcu matka proponuje jej, żeby przeniosła się do Tokio, do dalekiej krewnej – cioci Ginko. Dziewczyna zamieszkuje więc u ponad siedemdziesięcioletniej pani, z dwoma kotami i licznymi zdjęciami innych, zmarłych już kotów. Podejmuje się dorywczych prac i próbuje dogadać się z ciocią Ginko. Nie jest to łatwe – szczególnie, że czuje wobec starszych osób pogardę. Uważa, że m...
więcej
Kup książkę Idealny czas na smuteczek
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
