Karaibska tajemnica

Karaiby, grupka gości odpoczywa w blasku słońca i szumu morza. Nic nie zanosi się na zmianę tego faktu. Do czasu. Pewnego ranka zostają odnalezione zwłoki starego , byłego wojskowego-  majora Palgrave’a. Lekarz sugerując się znalezioną buteleczką leku na nadciśnienie Serenite, stwierdza, że zgon nastąpił z przyczyn naturalnych. Grupka osób wypoczywających w tym samym ośrodku wypoczynkowym , co major, czyli Lucky i Greg Dayson, Evelyn i Edward Hillingdon są skłonni podzielić tą opinię lekarza. Natomiast , wśród gości jest pewna starsza dama-  panna Marple, która nic a nic nie wierzy w chorobę majora i jego naturalne zejście z tego świata. Ma ona podstawy do takiego myślenia, gdyż doskonale ona zdaje sobie sprawę, że major nigdy nie uskarżał się na wysokie ciśnienie, a wręcz odwrotnie - wykazywał się doskonałą formą fizyczną, jak i intelektualną. Major jako gawędziarz podzielił się także z panną Marple dziwną opowieścią i pokazał starą fotografię, która dziwnym zbiegiem okoliczności znika.....

Z tego co wynika z opisu powieści, główna bohaterka- panna Marple bierze udział w kolejnym śledztwie. Ja tą miłą, a zarazem bardzo bystrą i dociekliwą starszą damę spotykam się po raz pierwszy, ale od razu wzbudziła ona moją sympatię. Niby taka niepozorna staruszka , a posiadająca tak przenikliwy umysł.

Choć, czytając Karaibską tajemnicę odniosłam wrażenie , że nie do końca zagadkę tajemniczej śmierci majora odkryła panna Marple. Na sukces odkrycia mordercy i jego motywów ( bo nie ma co ukryć, że ktoś zabił majora) złożyło się wiele czynników i inni bohaterowie powieści mieli w nim, choćby najmniejszy udział.

Agatha Christie zawsze zaskakuje. Może pozycja nie porywa od pierwszej strony, ale napięcie narasta. Wychodzą na jaw tajemnicze i obłuda kolejnych bohaterów. Autorka poruszyła dwie kwestie. Mianowicie, jaką rolę w relacjach międzyludzkich pełnią krążące plotki, ale także opinię na temat starszych ludzi i ich przydatności i kondycji społeczno -  intelektualnej.

Jedynie , co mogę zarzucić, a być może lepiej, by brzmiało- pochwalić się, to to, że zabójca z każdą kartką był mi coraz bardziej znany. Ale to dzięki mojej wytężonej dedukcji i dogłębnej analizy przebiegu wydarzeń krok w krok z panną Marple.

Więc, jeśli jesteś fanką/fanem pisarki, to polecam serdecznie.