Kobieta na końcu peronu

,,Kobieta na końcu peronu: to zbiór niezwykle pięknie napisanych opowiadań. Powiedziałbym, że są to opowiadania z duszą. Wiele dzieje się tutaj pod powierzchnią. Treść jest utaj jak skondensowana esencja, która zajmuje od razu myśli i uświadamia jak głupio ludzie sami sobie niszczą to, co z wysiłkiem tworzyli czy budowali. Jako dla mnie najbliższe wybrałem ,,Przypadkowe spotkanie", chwilami nie było miło odkrywać mi samego siebie w przeczytanych słowach. ,,Zrozumiałem, że to nie miłość. Byłaś tylko obsesją. Niszczącą mnie chorobą, która się skończyła." Główna bohaterka ,,Przypadkowe spotkania" - Janka ma 40 lat i trójkę dzieci. Do chwili zniknięcia męża była szczęśliwą kobietą. Czy jej poszukiwania coś dadzą i kim jest Adam, który zjawia się nagle przy niej i ciągle jest jak anioł stróż? Autorka świetnie opisała monologi wewnętrzne bohaterów i jest tutaj we wszystkich opisywanych historiach jakaś nieuchwytna subtelność, smutek i piękno. Dziwnie człowiek przywiązuje się do tych historii, szczególnie do ,,Przypadkowego spotkania|. Z kolei przy ,,Żonie Andrzeja| śmiałem się w głos, chociaż bohaterom na pewno nie było do śmiechu. Świetnie opisana historia! Urokliwy jest ,,Pierwszy raz" i poruszająca ,,Boża miłość" W ,,Kobiecie na końcu peronu" to co zwyczajne okazuje się w każdej chwili niezwyczajnie i niepowtarzalne i jest taką stacją, żeby się na chwilę zatrzymać i spojrzeć na życie z większej perspektywy.

Informacje dodatkowe o Kobieta na końcu peronu:

Wydawnictwo: Warszawska Grupa Wydawnicza
Data wydania: 2016-01-27
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-6535-622-2
Liczba stron: 404
Dodał/a opinię: Kamil Nowakowski