Rzadko czytam reportaże. Ale ten jest drugim który mnie wciągnął i spodobał. Duży plus że pisze to osoba,która to doświadczyła. Czytanie opisów czuje się te emocje i przeżycia.
Motyw bożków, dusz uwięzionych często mnie interesuje że względu na tajemnice. A co najlepsze dużo osób w to nie wierzy ale trochę się boi.
W książce były momenty, które w większym lub mniejszym stopniu mnie interesowały. Moje ulubione dwa fragmenty to gdy przebywają w domu Olbrzyma i dochodzi do kilku uzewnętrznien się oraz cały drugi rozdział.
Mimo że to moje pierwsze spotkanie z tym autorem już mam nadzieję że sięgnę po kolejną jego książkę.
Niektóre słowa cały czas przebiegają mi przez głowę.
Ta zimna Syberia. Samoloty czy helikoptery które wylatują raz na dwa tygodnie i to tylko przy dobrej pogodzie. Tyle tajemnic. Każda osada miała swoje umiejętności czy wierzenia.
Taki reportaż nie jest do przeczytania na raz. Nim trzeba się delektować i czytać powoli aby wszystko zrozumiem. Doskonale rozumiem że otrzymał tak prestiżową nagrodę.
Wydawnictwo: Nisza
Data wydania: 2024-09-18
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 316
Dodał/a opinię:
Jolanta Marciniak
Gugara to książka o mieszkańcach syberyjskiej osady otoczonej ciszą. Dźwięk dzwonka na szyi renifera niesie się tu daleko. W brezentowym namiocie zawsze...
"Gugara" to książka o mieszkańcach syberyjskiej osady otoczonej ciszą. „Gugara” to dźwięk dzwonków na szyi reniferów, niesie się daleko. W...