Moja

Recenzja

„Moja”

Autor:,Małgorzata Węglarz

Wydawnictwo: Pascal

"W tym momencie nic mnie nie obchodzi, nawet ja sama zaczynam znikać. Świat, zawsze szary, teraz poczerniał na brzegach. Wyciągam przed siebie rękę, ale jej również nie ma. Zrywa się wiatr, który smaga mnie po twarzy. Ale ja nic nie czuję.
Przestałam istnieć."

"Moja", thriller psychologiczny, który nie daje spokoju, mocny, duszny, emocjonalny.
Małgorzata Węglarz w swojej powieści zabiera czytelnika w podróż przez mrok ludzkiej psychiki, dramat rodzinny i zagadkę, która oplata bohaterów coraz ciaśniej z każdą stroną. To nie tylko thriller, ale także przejmująca opowieść o strachu, który paraliżuje, o przeszłości, której nie da się wymazać, traumie i lęku, którego nie da się tak łatwo uciszyć. To książka, która nie tylko buduje napięcie i zaskakuje zwrotami akcji, ale także porusza do głębi i zostawia po sobie echo jeszcze długo po zakończeniu lektury.
Tu każda strona przesiąknięta jest lękiem, bezradnością i pytaniem, które narasta z każdą chwilą, kim naprawdę jest Moja?
Muszę przyznać, że zostałam zaskoczona przebiegiem fabuły kilkukrotnie, co uważam za ogromny plus. To jedna z tych książek, które pochłania się w całości, bez przerwy, bo każda kolejna strona przynosi nowe odpowiedzi, a jednocześnie rodzi kolejne pytania.

Historia rozpoczyna się obrazem, którego trudno się pozbyć: w górskim domu wybucha pożar, a w środku znajduje się młoda kobieta. Zamiast uciec, trwa w płomieniach. Dziewczyna przedstawia się jako „Moja”, ale nie pamięta niczego więcej, ani swojego imienia, ani przeszłości. Najbardziej niepokojące jest jednak to, że nikt nigdy jej nie szukał.
W tle rozgrywa się mroczny wątek psychopaty, który więził Moją przez lata i wciąż czai się blisko, gotów odebrać ją światu. Atmosfera gęstnieje, gdy pojawiają się znaki, że intruz obserwuje każdy krok bohaterki i jej opiekunki.

Na scenę wkracza Barbara Langman, psycholożka, która od dwudziestu lat żyje w cieniu tragedii jej córka zaginęła i nigdy się nie odnalazła. Spotkanie z Moją staje się dla Barbary nie tylko zawodowym wyzwaniem, ale i osobistą próbą, musząc zmierzyć się z bólem, którego nigdy nie udało jej się przepracować.

Węglarz z niezwykłą precyzją kreśli bohaterów, ich lęki, pęknięcia i nadzieje. Buduje je z psychologiczną precyzją, sprawiając, że czytelnik ma wrażenie obcowania z prawdziwymi ludźmi, a nie literackimi postaciami.
Relacja obu kobiet jest jednym z najmocniejszych punktów powieści. Z jednej strony mamy Moją, zagubioną, przestraszoną, pozbawioną tożsamości i zmagającą się z panicznym strachem przed tajemniczym „Nim”, kimś, kto przez lata sprawował nad nią okrutną władzę. Z drugiej Barbarę, kobietę silną, ale pełną pęknięć, dla której Moja staje się cieniem utraconej córki. Ta więź jest delikatna, niejednoznaczna, czasem niemal symbiotyczna.

Atmosfera powieści jest duszna, podszyta nieustannym poczuciem zagrożenia. Autorka bawi się czytelnikiem, gdy już wydaje się, że prawda jest blisko, pojawia się kolejny zwrot akcji. To książka, która zmusza do kwestionowania własnych przypuszczeń aż do ostatniej strony.

„Moja” to thriller psychologiczny w najczystszym wydaniu, tu nie chodzi tylko o rozwiązanie zagadki, ale przede wszystkim o emocje i atmosferę. Autorka świetnie operuje niedopowiedzeniem, podsuwając tropy, które prowadzą donikąd, zmuszając czytelnika do nieustannego podważania własnych wniosków.

Duszne napięcie potęguje świadomość, że gdzieś w tle wciąż czai się On sprawca, którego obecność jest wyczuwalna, choć przez długi czas pozostaje niewidoczna. To sprawia, że niemal każda scena przesycona jest poczuciem zagrożenia.

Węglarz nie boi się trudnych tematów. Przemoc, trauma, pamięć i jej ułomność, samotność i brak tożsamości, to wszystko tworzy fundament powieści. „Moja” staje się nie tylko historią o zaginionej dziewczynie, ale także opowieścią o cienkiej granicy między ofiarą a ocalałą, o tym, jak dzieciństwo naznaczone cierpieniem wpływa na całe dorosłe życie.

Autorka pisze sugestywnie, obrazowo, z wyczuciem rytmu i napięcia. Jej narracja nie spieszy się, emocje budowane są stopniowo, a kolejne odsłony historii działają jak warstwy, które powoli odkrywamy, odsłaniając coraz głębszy dramat. Finał, mocny i poruszający, spina całość w sposób, który trudno przewidzieć.

Polecam, książka, po którą naprawdę warto sięgnąć, intensywna, wciągająca, mroczna i głęboko poruszająca.

Informacje dodatkowe o Moja:

Wydawnictwo: Pascal
Data wydania: 2025-09-10
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788383172750
Liczba stron: 336
Dodał/a opinię: Mirela Marcinek

Tagi: Literatura kryminalna i detektywistyczna